The chat will start when you send the first message.
1Gdy Jehoszafat doszedł do wielkiego bogactwa i chwały, spowinowacił się z Achabem.[#18:1 , יְהוֹשָׁפָט, czyli: , 871-849 r. p. Chr., być może współrządził z Asą przez trzy lata, w okresie choroby ojca (zob. 2Krl 3:1; 8:16; 2Krn 20:31).; #18:1 Chodzi o Atalię, córkę Achaba, żonę Jehoszafata, zob. 2Krn 21:6.; #18:1 , אַחְאָב, czyli: , tj. jak ojciec, podobny do ojca, partner ojca, 875/874-853 r. p. Chr., zob. 1Krl 16:29-17:1; 18:1-19:3; 20:1-22:40.]
2Po [kilku] latach zjechał do Achaba do Samarii, a Achab ubił dla niego i ludzi, którzy byli z nim, wiele owiec i bydła, a też namówił go do wyruszenia na Ramot Gileadzkie.[#18:2 Lub: zarżnął .; #18:2 Tj. zdobyte za rządów Ben-Hadada (860-843 r. p. Chr.).]
3Achab, król Izraela, zapytał Jehoszafata, króla Judy: Czy pójdziesz ze mną na Ramot Gileadzkie? A [on] mu odpowiedział: Ja [zrobię] tak, jak ty; jak twój lud, [zrobi] mój lud – będziemy z tobą w bitwie.
4Lecz Jehoszafat powiedział do króla Izraela: Dowiedz się jednak, proszę, najpierw o Słowo JHWH .[#18:4 , כַיּוֹם.]
5Król Izraela zgromadził więc proroków, czterystu ludzi, i zapytał ich: Czy mam wyruszyć na wojnę o Ramot Gileadzkie, czy mam tego zaniechać? A oni odpowiedzieli: Wyrusz, a Bóg wyda je w rękę króla.[#18:5 , אַרְבַּע מֵאוֹת, lub: cztery setki .; #1Krl 18:22, 25]
6Jednak Jehoszafat zapytał: Czy nie ma tu jeszcze jakiegoś proroka JHWH , abyśmy i jego zapytali?[#2Krl 3:11]
7Król Izraela odpowiedział Jehoszafatowi: Jest jeszcze jeden człowiek, przez którego moglibyśmy zapytać JHWH , lecz ja go nienawidzę, gdyż on mi nigdy nie prorokuje niczego dobrego, lecz przez wszystkie swoje dni to, co złe. To Micheasz, syn Jimli. A Jehoszafat na to: Niech król tak nie mówi.[#18:7 , מִיכָיְהוּ, czyli: .; #18:7 , יִמְלָא, czyli: () .]
8Wtedy król Izraela przywołał jednego z urzędników i powiedział: Sprowadź tu szybko Micheasza, syna Jimli.[#18:8 , סָרִיס, lub: eunuchów .]
9Król Izraela zaś i Jehoszafat, król Judy, siedzieli każdy na swoim tronie odziani w [królewskie] szaty, a siedzieli na klepisku u wejścia do bramy Samarii, wszyscy zaś prorocy prorokowali przed nimi.[#18:9 , מִתְנַבְּאִים, , który może mieć znaczenie zwrotne, jak w przypadku: .]
10Sedekiasz, syn Kenaany, zrobił sobie nawet żelazne rogi i powiedział: Tak mówi JHWH : Takimi [rogami] będziesz bódł Aramejczyków aż do ich wytępienia.
11A pozostali prorocy prorokowali podobnie: Wyrusz na Ramot Gileadzkie, a poszczęści ci się i JHWH wyda je w rękę króla.
12A posłaniec, który poszedł przywołać Micheasza, oświadczył mu: Oto wszystkie słowa proroków, jak jedne usta, są dla króla pomyślne. Niech, proszę, twoje słowo będzie jak słowo jednego z nich – i zapowiadaj to, co dobre.
13Micheasz odpowiedział: Jak żyje JHWH , że będę głosił tylko to, co powie mi mój Bóg.
14Gdy przyszedł do króla, król powiedział do niego: Micheaszu, czy mamy wyruszyć na wojnę o Ramot Gileadzkie, czy mamy tego zaniechać? A on odpowiedział: Wyruszcie, a poszczęści się wam i zostaną wydani w wasze ręce.[#18:14 Bez intonacji nie sposób byłoby ocenić wartości tych słów. Widocznie zostały wypowiedziane one w taki sposób, że król wyczuł w nich ironię.]
15Wówczas król powiedział do niego: Ileż to razy mam ja cię zaprzysięgać, abyś nie mówił mi [nic innego], jak tylko prawdę w imieniu JHWH ?
16Wtedy powiedział: Widziałem całego Izraela rozproszonego po górach jak owce, którym brak pasterza. A JHWH powiedział: Ci nie mają pana. Niech wracają w pokoju, każdy do swojego domu.[#Lb 27:16-17; Iz 13:14; Za 10:2; 13:7; Mt 9:36; #18:16 , אֲדֹנִים, .]
17Wtedy król Izraela powiedział do Jehoszafata: Czy nie mówiłem ci: Nie prorokuje mi nic dobrego, a tylko to, co złe?[#18:17 Lub: nade mną .]
18A [on jeszcze] dodał: Dlatego słuchajcie Słowa JHWH : Widziałem JHWH siedzącego na swoim tronie, a cały zastęp niebios stał przy Nim, z Jego prawej i lewej strony.[#18:18 Na temat fragmentu 1Krl 22:15-23 i 2Krn 18:15-22 można powiedzieć m.in.: (1) Wypowiedź ta mieści się w konwencji wypowiedzi prorockich. Przypomina przypowieści Jezusa (Mt 13). Micheasz przedstawia obraz sytuacji mający służyć skutecznemu zakomunikowaniu jakiegoś stanu rzeczy. W tym wypadku: Ja przekazuję przesłanie, które się sprawdzi, wasze się nie sprawdzi, bo za sprawą zostaliście zwiedzeni. Podobnymi podobieństwami posługiwali się inni prorocy. (2) Za tym, że jest to podobieństwo, przemawia: (a) sytuacja przedstawia radę wojenną, gdzie wódz naczelny nie ma jeszcze pewności co do sposobu rozegrania bitwy, a przecież Bóg wie, co ma robić; (b) Duch przedstawiony jest w kategoriach wojownika; (c) wykorzystanie zbieżności znaczeniowej słów i , tzn. (הָרוּחַ) staje się (רוּחַ) kłamliwym. (3) Od strony moralnej historia ta nie jest, w kontekście pism tamtego czasu, gorsząca: od może pochodzić (1Sm 16:14), kłamstwo może skutecznie służyć osiąganiu względnie korzystnych celów (np. Joz 2). Tego typu słownictwo łączone jest z np. w Jr 20:7, 10; Ez 14:9. (4) W relacjach między Bogiem a człowiekiem jest miejsce na i na . W ramach tego ostatniego Bóg z przewrotnymi postępuje przewrotnie (np. Ps 18:27).]
19JHWH zapytał: Kto zwiedzie Achaba, króla Izraela, aby wyruszył i poległ pod Ramot Gileadzkim? I ten mówił to, a tamten mówił tamto.[#18:19 , פָּתָה, lub: zwabi, znęci .]
20Wtedy wyszedł Duch, stanął przed JHWH i powiedział: Ja go zwiodę. A JHWH go zapytał: Przez co?[#18:20 , הָרוּחַ, lub: duch ; łączenie tego Ducha z Duchem Świętym NP jest wątpliwe.]
21I odpowiedział: Wyjdę i stanę się duchem kłamliwym w ustach wszystkich jego proroków. A [On] na to: Zwiedziesz – i nawet zdołasz. Wyjdź i uczyń tak![#18:21 , תְּפַתֶּה וְגַם־תּוּכָל, lub: zwiedziesz, a też jesteś w stanie [tego dokonać] lub: , pod. G: , ἀπατήσεις καί γε δυνήσει.]
22I oto teraz JHWH włożył ducha kłamliwego w usta tych wszystkich twoich proroków, lecz JHWH zapowiedział ci nieszczęście.
23Wtedy podszedł Sedekiasz, syn Kenaana, uderzył Micheasza w policzek i powiedział: Jakim to sposobem Duch JHWH przeszedł ode mnie, by przemawiać przez ciebie?
24A Micheasz odpowiedział: Oto sam to zobaczysz w tym dniu, kiedy wejdziesz do komnaty w komnacie, aby się ukryć.
25Wówczas król Izraela powiedział: Weźcie Micheasza i zaprowadźcie go z powrotem do Amona, księcia miasta, i do Joasza, syna królewskiego,
26i powiedzcie: Tak mówi król: Osadźcie tego w domu więziennym i żywcie chlebem ucisku i wodą ucisku, aż wrócę w pokoju.[#18:26 dom więzienny , בֵּית הַכֶּלֶא.; #18:26 , לֶחֶם לַחַץ וּמַיִם לַחַץ, idiom: ; w G: ἄρτον θλίψεως καὶ ὕδωρ θλίψεως.; #18:26 Lub: szczęśliwie, cało .]
27Wtedy Micheasz powiedział: Jeśli rzeczywiście wrócisz w pokoju, to JHWH przeze mnie nie przemawiał. I powiedział: Słuchajcie [tego] wszyscy ludzie!
28Wyruszył więc król Izraela oraz Jehoszafat, król Judy, na Ramot Gileadzkie.
29Lecz król Izraela powiedział do Jehoszafata: Przebiorę się i wkroczę do bitwy, a ty pozostań w swoich szatach. I król Izraela przebrał się i wkroczył do bitwy.
30Tymczasem król Aramu nakazał dowódcom rydwanów, których miał: Nie walczcie z małym ani z wielkim, tylko z samym królem Izraela.
31Gdy więc dowódcy rydwanów zobaczyli Jehoszafata, powiedzieli [sobie]: To jest król Izraela! I otoczyli go, aby z nim walczyć. Wtedy Jehoszafat wydał okrzyk, a JHWH go wspomógł i odciągnął ich Bóg od niego.
32Gdy bowiem dowódcy rydwanów spostrzegli, że to nie jest król Izraela, zawrócili od niego.
33A jakiś wojownik przy [całej] swej celności naciągnął łuk i trafił króla Izraela między spojenia i pancerz, tak że [król] powiedział do woźnicy: Zawróć swą ręką i wywieź mnie z pola bitwy, bo jestem ranny.[#18:33 : w Tg: , ונעמן.; #18:33 przy swej , לְתֻמּוֹ, lub: (1) ; (2) , zob. 2Krn 18:33.; #18:33 , מִן־הַמַּחֲנֶה, lub: z obozu ; wg G: , ἐκ τοῦ πολέμου.]
34Bitwa jednak wzmogła się tego dnia tak, że król Izraela musiał stać w rydwanie naprzeciw Aramejczyków aż do wieczora – i zmarł w czasie zachodu słońca.