The chat will start when you send the first message.
1I wstąpił Anioł JHWH z Gilgal do Bokim i powiedział: Wywiodłem was z Egiptu i wprowadziłem was do ziemi, którą przysiągłem waszym ojcom. Powiedziałem: Nie zerwę mojego przymierza z wami na wieki.[#Rdz 16:7; Wj 3:6; 14:19; 23:20-23; Sdz 5:23; 6:11, 12, 20-22; 13:3, 13, 15, 16, 18, 20, 21; #2:1 , מַלְאַךְ־יְהוָה, 58 razy w SP.; #Joz 4:19; 5:9; #Kpł 26:44; Ps 89:34]
2Tylko wy nie zawierajcie przymierza z mieszkańcami tej ziemi; zburzcie ich ołtarze. Nie posłuchaliście jednak mojego głosu. Co wy zrobiliście?![#Wj 23:32; 34:12-13; Pwt 7:2; 12:3]
3Dlatego też mówię: Nie wypędzę ich przed wami, staną się [cierniem] na wasze boki, a ich bogowie będą dla was sidłem.[#2:3 Lub: powiedziałem .; #2:3 Wg G: , καὶ ἐγὼ εἶπα οὐ προσθήσω τοῦ μετοικίσαι τὸν λαόν ὃν εἶπα τοῦ ἐξολεθρεῦσαι.; #2:3 Lub: (1) , zob. Lb 33:55; (2) .; #2:3 : wg G G: , ὑμῖν εἰς συνοχάς. Być może przykład tłumaczenia idiomu.; #Wj 23:33; Lb 33:55; Pwt 7:16; Joz 23:13]
4A gdy Anioł JHWH oznajmił te słowa wszystkim synom Izraela, lud podniósł swój głos i zapłakał –
5i nadano temu miejscu nazwę Bokim, i złożyli tam JHWH ofiarę.[#2:5 , בֹּכִים, czyli: .]
6Gdy Jozue odesłał lud, synowie Izraela udali się każdy do swojego dziedzictwa, aby posiąść ziemię.[#Joz 24:28]
7Lud zaś służył JHWH przez wszystkie dni [życia] Jozuego i przez wszystkie dni [życia] starszych, którzy przeżyli Jozuego i którzy oglądali całe to wielkie dzieło JHWH , którego dokonał dla Izraela.
8Potem Jozue, syn Nuna, sługa JHWH , umarł. Liczył sobie sto dziesięć lat.
9Pochowano go w obrębie jego dziedzictwa w Timnat-Cheres, na pogórzu Efraima, na północ od góry Gaasz.[#2:9 , תִּמְנַת חֶרֶס, czyli: .; #Joz 24:29-30]
10Przyłączone do swoich ojców zostało też całe to pokolenie.[#2:10 , וְגַם כָּל־הַדּוֹר הַהוּא נֶאֶסְפוּ אֶל־אֲבוֹתָיו, idiom: .]
Po nich zaś nastało inne pokolenie, które nie znało JHWH ani dzieła, którego dokonał [On] dla Izraela.
11I synowie Izraela zaczęli czynić to, co złe w oczach JHWH – służyli baalom.
12Opuścili JHWH , Boga swoich ojców, Tego, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za innymi bogami spośród bogów ludów, które ich otaczały, kłaniali się im i [w ten sposób] drażnili JHWH .
13JHWH zatem opuścili, a służyli Baalowi i Asztoret.[#2:13 lub był najważniejszym bóstwem kananejskim; zob. Pwt 4:3; Sdz6; 1Krl 16:29-19:18; 22:51-53; 2Krl 1; 3:2; 10:1-18, 27; 11:18; 17:16; 21:3; 23:4-5; 2Krn 23:17; Jr 2:8; 7:9; 11:13, 17; 12:16; 19:5; 23:13, 27; 32:29, 35; Oz 2:10; 13:1; So 1:4. Od poł. XVI w. p. Chr. uchodził za boga deszczu i wojny. W dokumentach ugar. przedstawiony jest jako syn Ela, mający żony Anat i Aszerę, często walczący z Jamem, bóstwem morza, Motem, bóstwem śmierci, i Asztar, gwiazdą poranną i wieczorną. Jako rządzący pogodą był też bóstwem urodzaju. W Ugarit obchodzono być może jego śmierć i zmartwychwstanie w ramach rocznego cyklu wegetacyjnego, ale teksty ugar. nie wskazują na praktyki seksualne (Sdz 2:13). (Sdz 2:11; 3:7; 8:33; 10:6, 10; 1Sm 7:4; 12:10; 1Krl 18:18; 2Krn 17:3; 24:7; 28:2; 33:3; 34:4; Jr 2:23; 9:13; Oz 2:15, 19; 11:2) może wskazywać na jego kult w: (Lb 25:3, 5; Pwt 4:3; Ps 106:28; Oz 9:10), (Sdz 3:3), (Joz 11:17), (2Sm 13:23), (Pnp 8:11) i (Sdz 8:33).; #1Krl 18:19; 2Krl 23:4; #2:13 , עַשְׁתֹּרֶת, lub: Astarte , Ἀστάρτη; w tekście Ἀστάρταις; być może wokal. jak w słowie , בֹּשֶׁת; mez. Isztar. Od XVI w. p. Chr. czczona również przez Egipcjan. Wg dokumentów ugar. jedna z żon Baala, podrzędna w stosunku do Aszery i Anat. Uchodziła za boginię wojny łączoną z fenickim Sydonem, szczególnie za Salomona (1Krl 11:5, 33; 2Krl 23:13). Być może królowa niebios z Jr 7:18; 44:17, 18. Izrael porzucił kult Asztarte za Samuela (Sdz 10:6; 1Sm 7:4; 12:10), Sdz 2:13. Wg źródeł kan. natomiast Asztoret była żoną Ela, głównego bóstwa kan. panteonu. Jeśli przyjąć, że mamy do czynienia z , jak w G, to może chodzić o kulty tych bóstw w różnych miejscach.]
14Wówczas zapłonął gniew JHWH na Izraela i wydał ich w rękę łupieżców – i [ci] ich łupili; sprzedał ich też w rękę ich okolicznych wrogów i nie potrafili już ostać się przed swoimi wrogami.
15We wszystkim, do czego wyszli, ręka JHWH była przeciw nim ku nieszczęściu, jak zapowiedział JHWH i jak im JHWH poprzysiągł – i bardzo ich pognębił.[#Pwt 28:25; Joz 23:13]
16JHWH wzbudzał jednak sędziów, a ci ratowali ich z rąk ich łupieżców.[#2:16 W tekstach z Ras Shamra z XIV w. p. Chr. osoby takie były wodzami lub rządcami. W kont. biblijnym zn. tego terminu wynika z opisów działalności sędziów.; #1Sm 14:48; 23:1; 2Krl 17:20; Ps 44:11; Iz 10:13; 42:22-25; Oz 13:15]
17Lecz także swoich sędziów nie słuchali, gdyż dopuszczali się nierządu, [idąc] za innymi bogami, i kłaniali im się. Szybko zboczyli z drogi, którą kroczyli ich ojcowie, słuchając przykazań JHWH – [oni] tak nie postępowali.
18A kiedy JHWH wzbudzał im sędziów, to był JHWH z sędzią, [którego wzbudził,] i wybawiał ich z ręki ich wrogów przez wszystkie dni tego sędziego, gdyż JHWH litował się ze względu na ich wzdychanie z powodu ich gnębicieli i ciemiężców.
19Jednak po śmierci sędziego odwracali się i upadali jeszcze niżej niż ich ojcowie; szli za innymi bogami, służyli im i kłaniali się im – nie porzucali swoich postępków ani swojej upartej drogi.
20Dlatego zapłonął gniew JHWH przeciw Izraelowi, tak że powiedział: Ponieważ ten naród przestąpił moje przymierze, którego [przestrzeganie] przykazałem ich ojcom, nie usłuchali mojego głosu,
21to Ja także nie wydziedziczę już przed nimi żadnego spośród narodów, które pozostawił Jozue, gdy umierał –
22po to, by przez nie doświadczyć Izraela, czy będą strzec drogi JHWH , aby po niej kroczyć, jak strzegli jej ich ojcowie, czy też nie.
23I pozostawił JHWH te narody w spokoju, nie wypędzając ich rychło – i nie wydał ich w rękę Jozuego.