The chat will start when you send the first message.
1W tym czasie, w szabat, Jezus szedł przez zboża, a Jego uczniowie, głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść.[#Mt 12:5, 10-12; Łk 13:14; 14:1, 3; J 5:9-10; 9:14, 16; #Pwt 23:26]
2Gdy to zobaczyli faryzeusze, powiedzieli Mu: Oto Twoi uczniowie robią to, czego nie wolno robić w szabat.[#Wj 20:10; 23:12; 34:21; Pwt 5:14; Iz 58:13]
3Wówczas im odpowiedział: Czy nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, oraz ci, którzy z nim byli?[#Mt 12:5; 19:4; 21:16, 42; 22:31; #1Sm 21:1-7]
4Jak wszedł do domu Bożego i zjedli chleby oblicza, których nie wolno było jeść jemu ani tym, którzy z nim byli, a tylko samym kapłanom?[#Wj 25:30; 29:32-33; Kpł 24:5-9; #12:4 W każdy szabat na stole w miejscu świętym rozkładano 12 świeżych bochenków chleba. Stare były zastrzeżone do spożycia przez kapłanów (Wj 25:30; Kpł 24:4-9).]
5Albo czy nie czytaliście w Prawie, że w szabat kapłani w świątyni łamią szabat i są niewinni?[#Mt 12:3; #Lb 28:9-10; J 7:22-23]
6A mówię wam: Tu jest więcej niż świątynia.[#Mt 12:41-42; #1Krl 8:27; Iz 66:1; Ag 2:9]
7Gdybyście zaś rozumieli, co znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary , nie potępialibyście niewinnych.[#Oz 6:6; Mi 6:6-8; Mt 9:13; #12:7 Miłosierdziem było w tym przypadku zlitowanie się nad głodnymi, ofiarą – podporządkowanie się Prawu. Jeśli czyn miłosierdzia koliduje z poleceniem Prawa, pierwszeństwo należy dać miłosierdziu (Mt 12:11-12; Jk 2:13). Prawo jest przewodnikiem, a nie tyranem (por. Ga 3:24).]
8Syn Człowieczy bowiem jest panem szabatu.[#Mt 8:20; #12:8 : to nie człowiek, lecz realizujący Boże zamierzenia i własne powołanie; do takich można zaliczyć proroków (Ez 2:1, 6, 8; 3:1, 14, 17, 25), Jezusa (zob. 1Tm 2:5) oraz nas, gdy przez wiarę jednoczymy się z Nim w Jego śmierci i zmartwychwstaniu (1Kor 15:45-47; 2Kor 5:17). Tylko Jezus określał się w ten sposób. W Nim, jako zrodzeni z wody i Ducha, możemy podporządkowywać sobie szabat (1Tm 1:8-11).]
9Gdy odszedł stamtąd, przyszedł do ich synagogi.
10A oto [był tam] człowiek, który miał uschłą rękę. I, aby móc Go potępić, zapytali Go, mówiąc: Czy wolno w szabat uzdrawiać?[#Mk 12:13; Łk 11:54; 14:1; 20:20; J 8:6; #Mt 12:2; Łk 14:3]
11On zaś im odpowiedział: Kto spośród was będzie takim człowiekiem, który mając jedną owcę, gdy ta mu w szabat wpadnie do dołu, nie chwyci jej i nie wyciągnie?[#Pwt 22:4; Łk 14:5; #12:11 Zwraca się uwagę na to, że jest to jeden z przypadków, do których Prawo Mojżeszowe się nie ustosunkowuje.]
12O ile zatem ważniejszy jest człowiek niż owca? Dlatego wolno w szabat postępować szlachetnie.[#Mt 6:26; 10:31; #12:12 Lub: czynić dobrze .]
13Potem mówi do tego człowieka: Wyciągnij swoją rękę. I wyciągnął, a [ta] stała się znów tak zdrowa, jak druga.
14Faryzeusze zaś wyszli i odbyli naradę przeciw Niemu, w jaki sposób Go zgubią.[#Mt 22:15; 26:4; 27:1; Mk 3:6; 11:18; J 11:53; #J 5:18; 7:1, 25; 8:59; #12:14 Faryzeusze udali się na naradę z herodianami, swoimi (Mk 3:6; Mt 12:14; Łk 6:11).]
15Jezus zaś rozpoznał [to] i usunął się stamtąd. Poszły też za Nim liczne tłumy – i uzdrowił ich wszystkich.[#Mt 4:23; 19:2; Mk 3:7-10]
16I nakazał im, aby nie czynili Go znanym,[#Mt 8:4; 9:30; Mk 5:43; 7:36]
17tak by wypełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza, mówiącego:[#Mt 1:22; #12:17 Jezus jest spełnieniem proroctw Izajasza o Słudze Pana: Iz 42:1-4; 41:9.]
18Oto mój sługa, którego wybrałem,
mój Ukochany,
w którym moja dusza znalazła
upodobanie.
Położę na Nim mojego Ducha
i ogłosi narodom sąd.
19Nie będzie kłócił się ani krzyczał, ani nikt na ulicach nie usłyszy
Jego głosu.
20Trzciny zgniecionej nie złamie
i lnu tlącego się nie dogasi,
dopóki nie doprowadzi sądu
do zwycięstwa.
21A w Jego imieniu narody pokładać
będą nadzieję.
22Wtedy został Mu przyprowadzony opętany niewidomy i głuchoniemy [człowiek]. Uzdrowił go, tak że głuchoniemy mógł mówić i widzieć.[#Mt 9:27; #Mt 9:32; #Mt 4:24]
23A wszystkie tłumy dziwiły się i mówiły: Czy Ten nie jest Synem Dawida?[#Mt 9:27; 15:22]
24Gdy zaś usłyszeli o tym faryzeusze, stwierdzili: Ten nie wygania demonów inaczej jak tylko w [mocy] Beelzebula, władcy demonów.[#Mt 10:25; #12:24 Zob. komentarz do Mt 10:25.; #Mt 9:34]
25Znając ich myśli, powiedział im: Każde królestwo podzielone samo w sobie pustoszeje i każde miasto lub dom podzielone wewnętrznie nie ostoją się.[#Mt 9:4]
26Stąd jeśli szatan szatana wygania, podzielony sam w sobie, jak ostoi się jego królestwo?[#Ef 2:2; 6:12; Kol 1:13; 1J 3:8]
27A jeśli Ja w [mocy] Beelzebula wyganiam demony, to w czyjej [mocy] wyganiają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.[#Dz 19:13-14]
28Jeśli zaś Ja wyganiam demony w [mocy] Ducha Bożego, to z pewnością przybliżyło się do was Królestwo Boże.[#Mt 12:18; Dz 10:38; #Mt 19:24; 21:31, 43; Łk 17:20-21]
29Albo jak może ktoś wejść do domu mocarza i zagarnąć jego rzeczy, jeśli najpierw nie zwiąże mocarza i wtedy ograbi jego dom?[#Iz 49:24-25; 1J 4:4]
30Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto ze Mną nie gromadzi – rozprasza.[#Mk 9:40; Łk 9:50; 11:23]
31Dlatego mówię wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą ludziom odpuszczone, ale bluźnierstwo przeciw Duchowi nie będzie odpuszczone.[#1Tm 1:13; #12:31 , l. to odcinanie się od Jego zbawczego wpływu, np. przez obelżywe słowa. Grzech ten jest nieprzebaczalny dlatego, że poza narodzeniem się z Ducha nie istnieje inny sposób na zbawienie (zob. J 3:3-5).; #Łk 12:10; Hbr 6:4-6; 10:26; 1J 5:16]
32I ktokolwiek wypowiedziałby słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone; kto by jednak wypowiedział przeciw Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone ani w tym wieku, ani w nadchodzącym.[#Mk 10:30; Ef 1:21; Hbr 6:5]
33Albo zasadźcie drzewo szlachetne, a jego owoc [będzie] szlachetny; albo zasadźcie drzewo marne – i jego owoc [będzie] marny; gdyż po owocu rozpoznaje się drzewo.[#Mt 7:16-20; Łk 6:43-44]
34Plemiona żmij! Jak możecie mówić dobrze, będąc złymi? Bo przecież z obfitości serca mówią usta.[#Mt 3:7; 23:33; #Mt 15:18-19; Łk 6:45]
35Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa rzeczy złe.
36Mówię wam zaś: z każdego bezużytecznego słowa, które ludzie wypowiedzą, zdadzą sprawę w dniu sądu.[#Rz 14:12; 1P 4:5; #Dz 17:31; Rz 2:5, 16]
37Gdyż na podstawie swoich słów zostaniesz usprawiedliwiony i na podstawie swoich słów zostaniesz potępiony.[#Jb 15:6; Prz 10:14; 18:21; Jk 3:2]
38Wtedy odpowiedzieli Mu niektórzy ze znawców Prawa i faryzeuszów: Nauczycielu, chcemy zobaczyć jakiś Twój znak.[#Mt 16:1; Łk 11:16; J 2:18; 6:30; 1Kor 1:22; #12:38 Znaki potwierdzające Boże posłannictwo miały dla Żydów ogromne znaczenie, zob. Łk 11:16; J 4:48; 1Kor 1:22.]
39On zaś odezwał się na to: Pokolenie złe i cudzołożne poszukuje znaku, lecz znak nie będzie mu dany – poza znakiem proroka Jonasza.[#Mt 16:4; Mk 8:38; #12:39 Żydzi złamali więź małżeńską łączącą ich z Bogiem, zob. Ps 73:27; Iz 57:3-5; 62:5; Ez 23:27; Jk 4:4; Obj 2:20.]
40Bo jak Jonasz był w łonie potwora trzy dni i trzy noce , tak Syn Człowieczy będzie w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.[#Jo 2:1; #Mt 16:21; 17:22-23]
41Ludzie z Niniwy staną na sądzie wraz z tym pokoleniem i osądzą je, gdyż opamiętali się dzięki poselstwu Jonasza, a oto tutaj [jest coś] więcej niż Jonasz.[#Jo 1:2; #Jo 3:5-8; #Mt 12:6, 42; #12:41 Lub: sprawa większa od Jonasza ; pod. w. 42.]
42Królowa z Południa zostanie wzbudzona na sąd wraz z tym pokoleniem i osądzi je; bo przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tutaj [jest coś] więcej niż Salomon.[#1Krl 10:1; 2Krn 9:1; #12:42 1Krl 10:1; była to królowa Saby, państwa na obszarze wsp. Jemenu.; #Mt 12:6, 41]
43Gdy zaś duch nieczysty wyjdzie z człowieka, przemierza miejsca bezwodne w poszukiwaniu odświeżenia, lecz go nie znajduje.
44Wtedy mówi: Wrócę do mojego domu, skąd wyszedłem, i gdy przychodzi, zastaje go niezamieszkanym, wymiecionym i przyozdobionym.[#12:44 Opamiętanie to nie tylko odwrócenie się od zła; to również zwrócenie się do Boga. Serce nie zostało stworzone do pustki (2P 2:20-22).]
45Wówczas idzie, zabiera z sobą siedem innych duchów gorszych od siebie i, po wejściu, zamieszkuje tam; i końcowy stan tego człowieka staje się gorszy od początków. Tak też będzie z tym złym pokoleniem.[#2P 2:20; #Mt 12:39]
46Gdy jeszcze mówił do tłumów, oto matka oraz Jego bracia stanęli na zewnątrz, szukając [sposobności], aby z Nim pomówić.[#Mt 13:55; J 2:12; 7:3, 5; Dz 1:14; 1Kor 9:5; Ga 1:19]
47Wtedy ktoś Mu powiedział: Oto Twoja matka i Twoi bracia stoją na zewnątrz i szukają [sposobności], aby z Tobą pomówić.[#Łk 2:49]
48On zaś zwrócił się do tego, który Mu o tym powiedział: Kto jest moją matką i kim są moi bracia?
49Następnie wyciągnął swoją rękę ku swoim uczniom i oświadczył: Oto moja matka i moi bracia!
50Gdyż ktokolwiek pełni wolę mojego Ojca w niebie, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.[#Mt 7:21; J 15:14; #Mt 28:10; J 20:17; Hbr 2:11; #12:50 Wyraźna aluzja do nowego narodzenia, którego człowiek dostępuje w konsekwencji trwania w Słowie Chrystusowym (J 8:31-36).]