1I został na niebie pokazany wielki znak: Kobieta odziana w słońce, księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z dwunastu gwiazd;[#12:1 I: Obj 12-14 to podsumowanie dziejów świata i Kościoła przedstawionych w poprzednich rozdziałach i uszczegółowienie okresu od V w. (upadek Rzymu politycznego) do czasów obecnych, naznaczonych powolnym załamywaniem się Rzymu cywilizacyjnego z jego religią, kulturą, ekonomią i politycznym rozdrobnieniem.; #Rdz 3:15; Obj 17:3; 21:2; #Rdz 37:9; Pnp 6:10; #12:1 to jako l. (zob. Łk 2:25, 36-38; Rz 9:27; 11:5). Słońce, księżyc i dwanaście gwiazd to symbol Opatrzności nawiązujący do snu Józefa (Rdz 37:9). SNP przedstawia lud Boży – Izrael l. Kościół – w kategoriach kobiety, zob. Iz 26:16-18; Jr 4:31; 13:21; Mi 4:9-10.]
2jest w ciąży i w bólach porodowych, i w męce rodzenia krzyczy.[#Iz 66:7; Mi 4:10; Ga 4:19; Kol 1:24; #12:2 To wyraz tęsknoty za spełnieniem się obietnic mesjańskich; pod. opisane jest odrodzenie Jerozolimy (Iz 66:7).]
3I pokazany został inny znak na niebie: Oto wielki, ognisty smok, ma siedem głów, dziesięć rogów, a na jego głowach siedem diademów;[#Obj 13:2; 16:13; 20:2; #12:3 , diabeł l. szatan (Obj 12:9; 20:2, por. Ps 74:14; Iz 27:1; Ez 29:3). Ognistość wyraża krwiożerczą naturę. W SP smok uosabiał głównego wroga Bożego. Nosił imiona: Rahab (Jb 26:12; Iz 51:9), Behemot (Jb 40:15-24), Lewiatan (Iz 27:1), Wąż (Am 9:2-4).; #Obj 13:1; 17:3, 7, 9, 12; #Dn 7:7; #Obj 13:1; #12:3 : symbol ziemskiej mądrości (Obj 13:1); : symbol ziemskiej władzy; to atrybuty księcia tego świata.]
4jego ogon zmiótł trzecią część gwiazd nieba i zrzucił je na ziemię. Smok stanął przed kobietą, która miała urodzić, aby – gdy urodzi – pożreć jej dziecko.[#Dn 8:10; #12:4 Może to ozn. mobilizację świata demonów do walki z Bogiem i Jego ludem (Obj 12:9; Dn 8:10).; #Mt 2:16; 1P 5:8]
5I urodziła Syna, Mężczyznę, który wszystkie narody ma paść żelazną laską – i jej Dziecko zostało porwane do Boga i do Jego tronu.[#Iz 7:14; 66:7; #Ps 2:9; Obj 2:27; 19:15; #12:5 Chodzi o Mesjasza, Obj 2:27; Ps 2:9.; #12:5 Chodzi o wydarzenia związane z dzieciństwem Jezusa.]
6A kobieta uciekła na pustkowie, tam gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam karmiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.[#Mt 2:13; #12:6 to symbol miejsca oczyszczenia (Wj 15:22-19:2; Oz 2:16).; #Obj 11:2-3; 13:5; #12:6 , zob. Obj 11:2. Cztery wydarzenia mają się dokonać na przestrzeni czasu równoważnego temu okresowi: (1) kobieta ma przebywać na pustyni (czas, czasy i pół czasu); (2) święte miasto ma być deptane przez pogan (czterdzieści dwa miesiące); (3) dwaj świadkowie mają prorokować (1260 dni); (4) dzikie zwierzę ma panować po swym śmiertelnym ciosie (czterdzieści dwa miesiące, Obj 13 i 17). To, że okres ten określany jest innymi słowami, może znaczyć, że chodzi o różne okresy trwające tyle samo czasu.]
7I wybuchła bitwa w niebie: Michał i jego aniołowie stoczyli bój ze smokiem. I walczył smok oraz jego aniołowie,[#Dn 10:13, 21; 12:1; Jd 9; #12:7 to archanioł-wybawiciel narodu izraelskiego (Dn 10:13, 21; 12:1). W Jd 9 walczy z diabłem. Wystąpi on w czasach ostatecznych i w czasie przyjścia Pana (Dn 8:17; 12:1, 9, 13; 1Ts 4:16).; #Mt 25:41]
8lecz nie przemógł i już nie znalazło się dla nich miejsce w niebie.
9I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały zamieszkały świat – zrzucony został na ziemię, a z nim zrzuceni zostali jego aniołowie.[#Rdz 3:1; 2Kor 11:3; #Mt 4:10; Obj 2:9; 20:2; #Iz 14:12; Łk 10:18; J 12:31; #12:9 I: Największa walka w świecie duchowym miała miejsce w czasie publicznej działalności Jezusa; dzieło krzyża było równoznaczne z upadkiem szatana (Łk 10:18; J 12:31).]
10I usłyszałem donośny głos w niebie:
Teraz nastało zbawienie i moc,
i Królestwo Boga naszego
oraz władza Jego Chrystusa,
gdyż zrzucony został oskarżyciel
naszych braci,
który dniem i nocą oskarża ich
przed naszym Bogiem.
11A oni zwyciężyli go przez krew[#Rz 8:37; 1J 2:13-14; #Obj 1:5; 5:9; 7:14]
Baranka
i przez słowo świadectwa swojego,
i nie pokochali swojej duszy
aż do śmierci.
12Dlatego weselcie się, niebiosa,
i wy, którzy w nich mieszkacie.
Biada ziemi i morzu,
gdyż zstąpił do was diabeł,
mając wielki gniew, świadom,
że czasu ma niewiele.
13A gdy smok zobaczył, że został zrzucony na ziemię, zaczął prześladować kobietę, która urodziła Mężczyznę.
14I dano kobiecie dwa skrzydła wielkiego orła, aby leciała na pustkowie, do swojego miejsca, tam, gdzie jest karmiona przez czas i czasy, i pół czasu, z dala od węża.[#Wj 19:4; Pwt 32:11; Iz 40:31; #12:14 to symbol troskliwości Boga (Wj 19:4; Pwt 32:11-12).; #Dn 7:25; 12:7; Obj 11:2-3; 13:5; #12:14 I: Być może aluzja do ochrony Jezusa i Jego naśladowców w Judei, tj. 6 miesięcy po narodzeniu Jezusa i trzyletniego okresu działalności.]
15A wąż ze swojej paszczy wyrzucił za kobietą wodę jak rzekę, aby ją nurt uniósł.[#Iz 8:7-8; 17:12-13; Jr 46:7-9; 47:2-3]
16Lecz ziemia przyszła na pomoc kobiecie: ziemia otworzyła swoją gardziel i wchłonęła rzekę, którą smok wyrzucił ze swojej paszczy.[#12:16 I: Aluzja do rozprzestrzenienia się chrześcijaństwa na świecie.; #Lb 16:30-34]
17I rozgniewał się smok na kobietę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej nasienia, które strzeże przykazań Boga i ma świadectwo Jezusa.[#Rdz 3:15; Dn 7:7, 21; Obj 11:7; 13:7; #Obj 14:12; #1J 5:10; Obj 19:10; #12:17 I: to chrześcijanie pochodzący z narodów.]
18I stanął na piasku morza.[#12:18 , ἐστάθη, 𝔓 (III) א; , ἐστάθην, P (VI); ; Obj 12:18.; #Obj 13:1]