Rzymian 10

¹Bracia! Rozkosz mojego serca i modlitwa do Boga za nimi [jest] o zbawienie.[#10:1 Lub: Upodobanie , εὐδοκία (); , תַּאֲוַת לִבִּי, SG.]

²Zaświadczam im bowiem, że mają gorliwość dla Boga, lecz nie według poznania.[#Dz 22:3]

³Bo nieświadomi sprawiedliwości Bożej i własną sprawiedliwość usiłując ustanowić, nie podporządkowali się sprawiedliwości Bożej.[#Rz 9:31-32]

⁴Kresem bowiem Prawa jest Chrystus dla sprawiedliwości każdego, kto wierzy.[#10:4 , τέλος, znaczy: (1) wypełnienie (np. Łk 22:37), ale także (2) akt zamknięcia lub zakończenia (koniec, zakończenie, ustanie – przeciwieństwo początku); (3) rezultat, cel.; #Mt 5:17; Hbr 8:13; #10:4 Chrystus położył kres sytuacji, w której Prawo traktowane było jako środek do osiągnięcia zbawienia (Rz 6:14; 9:31; Ef 2:15; Kol 2:14), podobnie jak w Łk 16:16. Chrystus jest celem Prawa (Ga 3:24). Chrystus jest wypełnieniem Prawa (Mt 5:17; Rz 13:10; 1Tm 1:5).; #J 3:18]

⁵Mojżesz bowiem opisuje sprawiedliwość z Prawa, że człowiek, który zachowuje [przykazania], będzie żył dzięki nim.[#Kpł 18:5; Ez 20:11; Ga 3:12]

⁶Sprawiedliwość zaś z wiary mówi tak: Nie mów w swoim sercu: Kto wstąpi do nieba? To znaczy, aby sprowadzić Chrystusa;[#Pwt 30:12; #10:6 Wolny przekład Pwt 30:11-14. to (Mt 3:9).]

⁷albo: Kto zstąpi do Abyssu? To znaczy, aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych.[#10:7 , ἄβυσσος: bezdenność (Ps 107:26), (1) w G odpowiednik תְּהוֹם (); (2) miejsce przebywania demonów, miejsce męki (Łk 8:31; Obj 9:1, 11; 11:7; 17:8; 20:1); (3) miejsce przebywania umarłych (Rz 10:7; być może to miejsce Piotr określił jako więzienie nieposłusznych duchów, φυλακή), pod. jak , ᾅδης l. (w G) שְׁאוֹל () (Ps 16:8-11; Dz 2:27, 31); (4) świat, w którym Jezus znalazł się po śmierci (1P 4:6).; #Pwt 30:13]

⁸Ale co mówi? Blisko ciebie jest słowo, w twoich ustach i w twoim sercu – to znaczy słowo wiary, które głosimy.[#10:8 , ῥῆμα, tj. .; #Pwt 30:14; Iz 51:16; 59:21]

⁹Bo jeśli swoimi ustami wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wzbudził Go z martwych, będziesz zbawiony.

¹⁰Sercem bowiem wierzy się dla sprawiedliwości, a ustami wyznaje się dla zbawienia.

¹¹Gdyż Pismo mówi: Każdy, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony.[#10:11 πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾽ αὐτῷ, lub: każdy, kto Mu ufa (l. ).; #Iz 28:16; Rz 9:33; 1P 2:6]

¹²Nie ma bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż [jeden i] ten sam jest Pan wszystkich, hojny dla wszystkich, którzy Go wzywają.[#Dz 10:34; 15:9]

¹³Bo każdy, kto wezwie imienia Pana, będzie zbawiony .[#Jl 3:5; Dz 2:21]

¹⁴Lecz jak mają wezwać Tego, w którego nie uwierzyli? A jak uwierzyć w Tego, którego nie usłyszeli? Jak mają usłyszeć bez kogoś, kto głosi?

¹⁵A jak mają głosić, jeśli nie zostali posłani? Jak napisano: Jak piękne są stopy tych, którzy rozgłaszają dobre wieści .[#Iz 52:7; #10:15 Iz 52:7 raczej za tekstem hbr. niż G.]

¹⁶Ale nie wszyscy posłuchali ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, kto uwierzył naszej wieści?[#10:16 Lub: dali posłuch ewangelii , gr. ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ.; #Iz 53:1; J 12:38]

¹⁷Wiara zatem [jest] z wieści, a wieść przez słowo Chrystusa.[#J 17:20; #10:17 , ἀκοή, ozn.: (1) (1Kor 12:17), (2) (słowo to jest nawet częścią hbr. idiomu: ); (3) (Rz 10:15-15). Ze względu na tę wieloznaczność pytanie w. 16 i w. 17 można odczytać: (ῥῆμα, ) (gen. subiectivus) l. (gen. obiectivus).; #10:17 , ῥῆμα, ozn. (1) to, co się wypowiada za pomocą głosu: (2) (Mt 18:6).]

¹⁸Ale pytam: Czy nie usłyszeli? Przeciwnie:

Po całej ziemi rozszedł się ich głos

i do krańców zamieszkałego świata

[dotarły] ich słowa .

¹⁹Pytam jednak: Czy Izrael nie zrozumiał? Mojżesz jako pierwszy mówi:

Ja wzbudzę w was zazdrość

przez tych, którzy nie są

narodem ,

przez naród nierozumny

podrażnię was .

²⁰Izajasz zaś odważnie mówi:

Dałem się znaleźć tym, którzy Mnie

nie szukali ,

stałem się widoczny dla tych ,

którzy o Mnie nie pytali .

²¹Do Izraela natomiast mówi:

Cały dzień wyciągałem moje ręce

do ludu nieposłusznego i opornego.