Adhabu ya Yerusalemu

¹Mwenyezi-Mungu, kwa hasira yake,

amewaweka watu wa Siyoni gizani.

Fahari ya Israeli ameibwaga chini.

Siku ya hasira yake

alilitupilia mbali hata hekalu lake.

²Mwenyezi-Mungu ameharibu bila huruma

makazi yote ya wazawa wa Yakobo.

Kwa ghadhabu yake amezibomoa ngome za watu wa Yuda.

Ufalme wao na watawala wake

ameuporomosha chini kwa aibu.

³Nguvu yote ya Israeli ameivunja kwa hasira.

Hakunyosha mkono kuwasaidia

walipokutana na adui;

amewawakia watu wa Yakobo kama moto,

akateketeza kila kitu.

⁴Amevuta upinde wake kama adui,

na kuuweka mkono wake wa kulia tayari,

amewaua wote tuliowaonea fahari

katika maskani yetu watu wa Siyoni.

Ametumiminia hasira yake kama moto.

⁵Mwenyezi-Mungu amekuwa kama adui,

ameangamiza watu wa Israeli;

majumba yake yote ameyaharibu,

ngome zake amezibomoa.

Amewazidishia watu wa Yuda

matanga na maombolezo.

⁶Hekalu lake amelibomoa kama kitalu bustanini,

maskani yake ameiharibu.

Amefutilia mbali sikukuu na Sabato huko Siyoni,

kwa hasira yake kuu amewakataa mfalme na makuhani.

⁷Mwenyezi-Mungu ameipuuza madhabahu yake

na hekalu lake amelikataa.

Kuta za majumba mjini amewaachia maadui wazibomoe,

wakapiga kelele humo nyumbani kwa Mwenyezi-Mungu

kama kelele za wakati wa sikukuu.

⁸Mwenyezi-Mungu alipania kuubomoa ukuta wa mji wa Siyoni;

aliupima na kuhakikisha kila kitu kimeharibiwa;

minara na kuta za nje ya mji akazifanya ukiwa,

zote kwa pamoja zikaangamia.

⁹Malango yake yameanguka chini,

makomeo yake ameyaharibu na kuyavunjavunja.

Mfalme na wakuu wake wako uhamishoni kati ya mataifa.

Mwongozo wa sheria umetoweka kabisa,

manabii wake hawapati tena maono

kutoka kwake Mwenyezi-Mungu.

¹⁰Wazee wa Siyoni wameketi chini kimya,

wamejitia mavumbi vichwani

na kuvaa mavazi ya gunia.

Wasichana wa Yerusalemu wameinamisha vichwa.

¹¹Macho yangu yamevimba kwa kulia,

roho yangu imechafuka.

Moyo wangu una huzuni nyingi

kwa sababu ya kuangamizwa kwa watu wangu

kwa sababu watoto wachanga wanazirai katika barabara za mji.

¹²Wanawalilia mama zao:

“Wapi chakula, wapi kinywaji?”

Huku wanazirai kama majeruhi

katika barabara za mjini,

na kukata roho mikononi mwa mama zao.

¹³Nikuambie nini ee Yerusalemu?

Nikulinganishe na nini?

Nikufananishe na kitu gani

ili niweze kukufariji,

ee Siyoni uliye mzuri?

Maafa yako ni mengi kama bahari.

Ni nani awezaye kukuponya?

¹⁴Manabii wako wamekuonea maono madanganyifu,

hawakufichua wazi uovu wako

ili wapate kukurekebisha,

bali walikuonea kauli ya uongo na ya kupotosha.

¹⁵Wapita njia wote wanakudhihaki;

wanakuzomea, ee Yerusalemu,

wakitikisa vichwa vyao kwa dharau na kusema:

“Je, huu ndio ule mji uliofikia upeo wa uzuri,

mji uliokuwa furaha ya dunia nzima?”

¹⁶Maadui zako wote wanakuzomea,

wanakufyonya na kukusagia meno,

huku wakisema, “Tumemwangamiza!

Kweli, siku ile tuliyoingojea kwa hamu

sasa imefika na tumeiona!”

¹⁷Mwenyezi-Mungu amefanya yale aliyokusudia,

ametekeleza yale aliyotishia;

kama alivyopanga tangu kale

ameangamiza bila huruma yoyote;

amewafanya maadui wafurahie adhabu yako,

amewakuza mashujaa wa maadui zako.

¹⁸Kuta zako, ee mji wa Siyoni, zimlilie Mwenyezi-Mungu!

Machozi na yatiririke kama mto mchana na usiku!

Lia na kuomboleza bila kupumzika!

¹⁹Usiku kucha uamkeamke ukalie.

Mfungulie Mwenyezi-Mungu yaliyo moyoni mwako.

Mwinulie mikono yako kuwaombea watoto wako,

watoto wanaozirai kwa njaa popote barabarani.

²⁰Tazama ee Mwenyezi-Mungu uone!

Je, kuna yeyote uliyemtendea ulivyotutendea sisi?

Je, hata kina mama wawale watoto wao?

Je, nao makuhani wauawe hekaluni mwako?

²¹Maiti za vijana na wazee zimelala vumbini barabarani,

wasichana na wavulana wangu wameuawa kwa upanga;

umewaua bila huruma siku ya hasira yako.

²²Umewaalika kama kwenye sikukuu

maadui zangu walionitisha kila upande.

Katika siku ya hasira yako ee Mwenyezi-Mungu,

hakuna aliyetoroka au kunusurika.

Wale niliowazaa na kuwalea

adui zangu wamewaangamiza.