KITABU CHA NNE

Mungu adumuye milele na binadamu apitaye

¹Wewe, Bwana, umekuwa makao yetu,

Kizazi baada ya kizazi.

²Kabla haijazaliwa milima, wala hujaiumba dunia,[#Ayu 38:4-6; Mit 8:25]

Na tangu milele hata milele ndiwe Mungu.

³Wamrudisha mtu mavumbini,[#Mwa 3:19; Mhu 12:7]

usemapo, Rudini, enyi wanadamu.

⁴Maana miaka elfu machoni pako[#Ebr 13:8; 2 Pet 3:8]

Ni kama siku ya jana ikiisha kupita,

Na kama kesha la usiku.

⁵Wawafutilia wanadamu mbali kama ndoto,[#Isa 40:6]

wao ni kama majani yameayo asubuhi.

⁶Asubuhi yachipuka na kumea,[#Ayu 14:2; Zab 92:7]

Jioni yakatika na kukauka.

⁷Maana tumeangamia kwa hasira yako,

Na kwa ghadhabu yako tumezidiwa.

⁸Umeyaweka maovu yetu mbele zako,[#Zab 50:21; Yer 16:17; Zab 19:12; Mit 5:21; Mhu 12:14; Rum 2:16; 1 Kor 4:5; Ebr 4:12,13]

Dhambi zetu za siri katika mwanga wa uso wako.

⁹Maana kwa hasira yako maisha yetu yanapita haraka,

Maisha yetu yanaisha kama kite.

¹⁰Miaka ya maisha yetu ni sabini,

Na ikiwa tuna nguvu miaka themanini;

Tena kiburi chake ni taabu na ubatili,

Maana wakati unapita upesi nasi kutokomea punde.

¹¹Ni nani aujuaye uweza wa hasira yako?

Na ghadhabu yako inayolingana na kicho chako?

¹²Basi, utufundishe kuzihesabu siku zetu,[#Zab 39:4]

Tujipatie moyo wa hekima.

¹³Urudi, Ee BWANA utakasirika hadi lini?

Wahurumie watumishi wako.

¹⁴Utushibishe asubuhi kwa fadhili zako,[#Kum 32:36]

Nasi tutashangilia na kufurahi siku zetu zote.

¹⁵Utufurahishe kwa kadiri ya siku ulizotutesa,

Miaka sawa na ile tuliyopatwa na maovu.

¹⁶Matendo yako na yaonekane kwa watumishi wako,[#Zab 44:1; Hab 3:2]

Na utukufu wako kwa watoto wao.

¹⁷Na fadhili za BWANA, Mungu wetu, ziwe juu yetu,[#Isa 26:12; 2 The 2:16,17]

Na kazi ya mikono yetu uifanye thabiti,

Naam, kazi ya mikono yetu uifanikishe.