Isaias 14

Ang Pang-aalipusta sa Hari ng Babilonia

¹Kaaawaan ng Panginoon muli ang sambahayan ni Jacob

at muling pipiliin ang bayang Israel.

Muli niyang patitirahin ang mga ito

sa sarili nilang lupain.

Mayroon ding mga dayuhang

makikisama sa kanila

at maninirahang kasama

ang mga lahi ni Jacob.

²Tutulungan ng ibang bansa ang Israel

para makabalik sila

sa lupaing ibinigay sa kanila.

Ngunit sasakupin sila ng Israel

at magiging alipin silang mga dayuhan sa

lupain ng Panginoon

Bibihagin nila ang mga bumihag

sa kanila noon,

at sasakupin nila ang mga umapi

sa kanila.

³Sa araw na kayoʼy bibigyan ng ginhawa ng Panginoon sa inyong mga paghihirap, pagkabagabag, at mabigat na gawaing dahil sa inyong pagkaalipin,

⁴kukutyain ninyo ng ganito ang hari ng Babilonia:

Ang mapang-aping hari ay bumagsak na!

Tumigil na ang kanyang pang-aalipusta!

⁵Pinutol na ng Panginoon

ang tungkod ng masasama,

maging ang baston ng mga namamahala

⁶na kapag nagagalit, tao ang nagdurusa

at kapag napopoot, inuusig ang mga bansa,

at walang tigil ang pang-aalipusta.

⁷Ang mga kalupaaʼy panatag at payapa

at magaawitan ang mga tao sa tuwa.

⁸Magagalak pati ang mga puno

ng sipres at sedro sa Lebanon

dahil sa nangyari sa hari.

Para nilang sinasabi,

“Ngayong wala ka na,

wala nang puputol sa amin.”

⁹Nagkakagulo ang mga patay

sa iyong pagdating

at handang-handa na sila para ikaʼy salubungin.

Ang kaluluwa ng mga dating

makapangyarihan sa mundo

ay nagkakagulo sa pagbati sa iyo.

Tumatayo sa kanilang mga trono

ang kaluluwa ng mga hari

para salubungin ka.

¹⁰Sasagot silang lahat

at sasabihin nila saʼyo,

“Humina ka na rin pala katulad namin.

Pare-pareho na tayo.”

¹¹Ngayong patay ka na,

wala ka nang kapangyarihan,

at wala na rin ang mga tugtugan

ng mga alpa upang ikaʼy parangalan.

Uod na ang iyong higaan

at sila rin ang kumot mo.

¹²Nahulog ka mula sa langit,

ikaw na tinatawag

na tala sa umaga.

Ibinagsak ka sa lupa,

ikaw na nagpasuko ng mga bansa.

¹³Sinabi mo sa iyong sarili,

“Aakyat ako sa langit,

at ilalagay ko ang aking trono

sa itaas ng mga bituin ng Diyos.

Uupo ako sa itaas ng bundok

na pinagtitipunan ng mga diyos

sa bandang hilaga.

¹⁴Aakyat ako sa itaas ng mga ulap,

at magiging gaya ng Kataas-taasang Diyos.”

¹⁵Ngunit sa halip,

dinala ka sa lugar ng mga patay,

sa pinakamalalim na hukay.

¹⁶Tititigan kang mabuti ng mga patay

at kanilang sasabihin,

“Hindi baʼt ito ang taong

sa buong mundoʼy kinatatakutan,

at yumanig ng mga kaharian?

¹⁷Hindi baʼt siya ang nagwasak

ng mga lungsod,

ginawang parang ilang

ang buong mundo,

at hindi nagpalaya

sa kanyang mga bihag?”

¹⁸Ang lahat ng hari sa mundo

ay marangal na nakahimlay

sa sarili nilang libingan.

¹⁹Ngunit ikaw naman ay itatapon

na parang sanga na walang silbi.

Tatambakan ka ng mga bangkay

ng mga sundalong namatay

sa digmaan.

Ihuhulog ka sa hukay

kasama nila

at ikaʼy tatambakan

ng mga bato.

Matutulad ka sa bangkay

na tinatapak-tapakan ng mga tao.

²⁰Hindi ka ililibing na katulad

ng ibang hari,

dahil winasak mo

ang iyong sariling bansa

at pinatay ang iyong mga mamamayan.

Walang matitira sa iyong masamang lahi

at hindi na babanggitin pang muli.

²¹Ihanda na ang lugar

kung saan papatayin

ang kanyang mga anak

dahil sa kasalanan ng kanilang mga ninuno.

Hindi na sila dapat magmamana

ng mga lupain

ni magtayo ng mga lungsod

sa buong mundo.

²²Sinabi ng Panginoon ng mga Hukbo,

“Lulusubin ko at wawasakin ang Babilonia.

Wala akong ititirang buhay sa lugar na ito.

Walang matitira sa kanilang mga lahi.”

²³Gagawin ko itong tirahan

ng mga kuwago,

at ilang na may maraming latian,

at gigibain ko na parang winalisan.

Ako, ang Panginoon ng mga Hukbo,

ang nagsasabi nito.

Ang Pahayag Laban sa Asiria

²⁴Nanumpa ang Panginoon ng mga Hukbo at sinabi,

“Mangyayari ang plano ko;

matutupad ang desisyon ko.

²⁵Lilipulin ko ang mga taga-Asiria

sa lupain ng Israel.

Dudurugin ko sila

sa aking mga bundok.

Hindi na nila maaaring alipinin

ang aking mga mamamayan.”

²⁶Ito ang binabalak kong gawin

sa buong mundo.

Ganito ang parusang ipapakita ko

sa lahat ng bansa.

²⁷Sino ang makakapagbago ng plano

ng Panginoon ng mga Hukbo?

Sino ang makakapigil

sa kanyang pagpaparusa?

Ang Pahayag Laban sa mga Filisteo

²⁸Ang pahayag na ito ay natanggap noong namatay si Haring Ahaz:

²⁹Mga Filisteo,

huwag muna kayong magdiwang

sa pagkabali ng tungkod

na pumapalo sa inyo.

Sapagkat manggagaling sa ahas

na ito ang isang ulupong;

mas makamandag at tila lumilipad

na uri ang papalit sa kanya.

³⁰Ang mga mahihirap kong mamamayan

ay aking pakakainin

at bibigyan ng kapahingahan

nang walang anumang kinatatakutan.

Ngunit pababayaan kong mamatay

sa gutom ang mga lahi mo,

at ang matitira sa kanila

ay pupuksain ko.

³¹Umiyak kayo nang malakas,

kayong mga mamamayan

ng mga bayan ng Filistia.

Sapagkat sasalakay sa inyo

ang inyong mga kaaway

na parang usok

mula sa hilaga

at silang lahat

ay pawang matatapang.

³²Ano ang isasagot natin

sa mga sugo ng bansang iyon?

Sabihin natin sa kanila na

ang Panginoon ang nagtayo ng Zion,

at dito manganganlong

ang nahihirapan niyang

mga mamamayan.