Salmo 73

ikatlong Aklat

Salmo 73

¹Tunay na mabuti ang Diyos sa Israel,

lalo na sa mga taong may malilinis na puso.

²Ngunit akoʼy muntik nang bumagsak;

ang mga paa koʼy muntik nang madulas.

³Sapagkat kinainggitan ko ang mga mayayabang,

nang nakita ko ang pag-unlad

ng mga masasama.

⁴Hindi sila dumaranas ng pagdurusa;

silaʼy malulusog at masisigla.

⁵Ang mga pagdurusang karaniwang

nararanasan ng tao

sa mundong ibabaw ay di nila naranasan.

Hindi sila dumaranas ng hirap,

di tulad ng kanilang kapwa.

⁶Kaya ipinapakita nila ang kanilang kayabangan at kalupitan.[#73:6 : Sa literal, nagsusuot sila ng kuwintas ng kayabangan at damit ng kalupitan.]

⁷Ang kanilang puso ay puno ng kasamaan,

at ang laging iniisip ay paggawa ng masama.

⁸Kinukutya nila at pinagsasabihan

ng masama ang iba.

Mayayabang sila at nagbabantang mananakit.

⁹Nagsasalita sila ng masama

laban sa Diyos at sa kanilang kapwa.

¹⁰Kaya ang mga mamamayan ng Diyos

ay lumilingon sa kanila

at pinaniniwalaan ang kanilang

mga sinasabi.

¹¹Sinasabi nila, “Paano malalaman ng Diyos?

Walang alam ang Kataas-taasang Diyos.”

¹²Ganito ang buhay ng masasamâ:

wala nang problema, yumayaman pa.

¹³Bakit ganoon?

Wala bang kabuluhan

ang malinis kong pamumuhay

at paglayo sa kasalanan?

¹⁴Nagdurusa ako buong araw.

Bawat umaga akoʼy inyong pinarurusahan.

¹⁵Kung sasabihin ko rin ang sinabi nila,

para na rin akong nagtraydor

sa inyong mga mamamayan.

¹⁶Kaya sinikap kong unawain

ang mga bagay na ito,

pero napakahirap.

¹⁷Ngunit nang pumunta ako

sa inyong santuwaryo,

doon ko naunawaan ang kahihinatnan ng masama.

¹⁸Tunay na inilalagay nʼyo sila

sa madulas na daan,

at ibinabagsak sa kapahamakan.

¹⁹Bigla silang mapapahamak;

mamamatay silang lahat

at nakakatakot ang kanilang kahahantungan.

²⁰Para silang isang panaginip

na sa pagsapit ng umaga ay wala na,

O Panginoon.

Makakalimutan na sila

kapag silaʼy pinarusahan nʼyo na.

²¹Nang nasaktan ang aking damdamin

at nagtanim ako ng sama ng loob,

²²para akong naging hayop

sa inyong paningin,

mangmang at hindi nakakaunawa.

²³Ngunit patuloy akong lumapit sa inyo

at akoʼy inakay nʼyo.

²⁴Ang inyong mga payo

ang nagsisilbing gabay ko,

at akoʼy dadalhin ninyo

sa marangal na hantungan.

²⁵Walang sinuman sa langit

ang kailangan ko

kundi kayo lamang.

At walang anuman sa mundo

ang hinahangad ko

maliban sa inyo.

²⁶Manghina man ang aking

katawan at isipan,

kayo, O Diyos, ang aking kalakasan.

Kayo lang ang kailangan ko

magpakailanman.

²⁷Ang mga taong lumalayo sa inyo

ay tiyak na mapapahamak.

Ang mga nagtaksil sa inyo

ay lilipuling lahat.

²⁸Ngunit ako, minabuti kong

maging malapit sa Diyos.

Kayo, O Makapangyarihang Panginoon ,

ang pinili kong kanlungan,

upang maihayag ko ang lahat

ng inyong mga ginawa.