Salmo 78

Salmo 78

¹Mga kababayan, ang mga turo koʼy[#78:1 : O Mga mamamayan ko.]

inyong pakinggan.

Sundin ninyo ang aking mga salita.

²Tuturuan ko kayo sa pamamagitan ng paghahalintulad.[#78:2 : O mga talinghaga, o kawikaan.]

Sasabihin ko sa inyo ang mga lihim

na katotohanan ng nakaraan.

³Napakinggan na natin ito at nalaman.

Sinabi ito sa atin ng ating mga ninuno.

⁴Hindi natin ito ililihim sa ating mga anak;

sasabihin natin sa mga susunod na henerasyon

ang kapangyarihan ng Panginoon

at ang mga kahanga-hanga niyang gawa.

⁵Ibinigay niya ang kanyang mga kautusan kay Jacob;

ginawa niya itong batas ng Israel.

Iniutos niya sa ating mga ninuno

na ituro ito sa kanilang mga anak,

⁶upang itoʼy malaman din

ng susunod na henerasyon

at ituturo rin nila sa kanilang mga anak.

⁷Sa ganitong paraan, magtitiwala sila sa Diyos

at hindi nila makakalimutan

ang kanyang mga ginawa,

at susundin nila ang kanyang mga utos.

⁸Hindi sila magiging katulad

ng kanilang mga ninuno

na matitigas ang ulo, suwail,

hindi lubos ang pagtitiwala sa Diyos,

at hindi tapat sa kanya.

⁹Bagamaʼt may mga pana ang mga taga-Efraim,

umaatras naman sila sa oras ng labanan.

¹⁰Hindi nila pinanindigan ang kasunduan nila sa Diyos,

at tumanggi silang mamuhay

ayon sa kanyang mga utos.

¹¹Kinalimutan nila ang mga kahanga-hanga

niyang ginawa

na ipinakita niya sa kanila.

¹²Nasaksihan mismo ng ating mga ninuno

ang mga himala na ginawa ng Diyos

doon sa Zoan sa lupain ng Ehipto.

¹³Hinawi niya ang dagat

at pinadaan sila roon;

ginawa niyang parang magkabilang pader ang tubig.

¹⁴Pinatnubayan niya sila

sa pamamagitan ng ulap tuwing araw

at sa pamamagitan ng liwanag ng apoy naman

tuwing gabi.

¹⁵Biniyak niya ang mga bato sa ilang

at dumaloy ang tubig

at binigyan sila ng maraming inumin

mula sa kailaliman ng lupa.

¹⁶Pinalabas niya ang maraming

tubig mula sa bato

at ang tubig ay umagos gaya ng ilog.

¹⁷Ngunit patuloy pa rin silang nagkasala sa kanya.

Naghimagsik sila sa Kataas-taasang Diyos doon sa ilang.

¹⁸Sinadya nilang subukin ang Diyos

sa pamamagitan ng paghingi nila

ng mga pagkaing gusto nila.

¹⁹Kinutya nila ang Diyos

nang sabihin nilang,

“Makakapaghanda ba ang Diyos

ng pagkain dito sa ilang?

²⁰Oo ngaʼt umagos ang tubig

nang hampasin niya ang bato,

ngunit makapagbibigay din ba siya

ng tinapay at karne sa atin?”

²¹Narinig ito ng Panginoon at galit na galit siya.

Nag-apoy sa galit ang Panginoon laban sa lahi ni Jacob,

²²dahil hindi sila sumampalataya sa kanya,

o nagtiwala sa pagliligtas niya.

²³Ganoon pa man, iniutos niyang bumukas ang langit,

²⁴at pinaulanan sila ng pagkaing manna.

Ibinigay ito sa kanila upang kainin.

²⁵Kinain nila ang pagkain ng mga anghel,

at sobra pa sa kaya nilang kainin

ang ibinigay ng Diyos sa kanila.

²⁶Pinaihip niya ang hangin

mula sa silangan at sa timog

sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan.

²⁷Pinaulanan din sila ng napakaraming ibon,

na kasindami ng buhangin sa tabing-dagat.

²⁸Pinadapo niya ang mga ito sa palibot

ng kanilang mga tolda sa kampo.

²⁹Kaya kumain sila at nabusog,

dahil ibinigay sa kanila ng Diyos

ang gusto nila.

³⁰Ngunit habang kumakain sila at nagpapakabusog,

³¹nagalit ang Diyos sa kanila.

Pinatay niya ang makikisig

na mga kabataan ng Israel.

³²Sa kabila ng lahat ng ginawa ng Diyos sa kanila,

nagpatuloy pa rin sila sa pagkakasala.

Kahit na gumawa siya ng mga himala,

hindi pa rin sila naniwala.

³³Kaya agad niyang winakasan ang kanilang buhay

sa pamamagitan ng biglaang

pagdating ng kapahamakan.

³⁴Kapag pinarurusahan sila ng Diyos

at ang iba sa kanilaʼy namamatay,

nagbabalik-loob sila at agad lumalapit sa kanya.

³⁵At naalala nila na ang Diyos

ang kanilang Batong kanlungan,

ang Kataas-taasang Diyos

ang kanilang Tagapagligtas.

³⁶Ang papuri nilaʼy sa bibig lamang nagmumula

pawang kasinungalingan ang kanilang mga salita.

³⁷Hindi sila naging tapat sa kanya

at hindi nila pinahalagahan ang kasunduan niya sa kanila.

³⁸Ngunit dahil maawain ang Diyos,

pinatawad ang mga kasalanan nila

at hindi sila nilipol.

Maraming beses niyang pinigil ang kanyang galit

kahit napakatindi na ng kanyang poot.

³⁹Naisip niyang mga tao lamang sila,

parang hangin na dumadaan

at biglang nawawala.

⁴⁰Madalas silang maghimagsik

sa Diyos doon sa ilang

at pinalungkot nila siya.

⁴¹Paulit-ulit nilang sinubok ang Diyos;

ginalit nila ang Banal na Diyos ng Israel.

⁴²Hindi nila inalala

ang kanyang kapangyarihan

sa araw na iniligtas niya sila

mula sa kanilang mga kaaway,

⁴³noong gumawa siya ng mga himala at tanda

roon sa Zoan, sa lupain ng Ehipto.

⁴⁴Ginawa niyang dugo ang mga ilog nila,

kaya wala silang mainom sa mga tubig nila.

⁴⁵Nagpadala rin siya ng napakaraming langaw

na nagpahirap sa kanila

at mga palaka na puminsala sa lupain nila.

⁴⁶Ipinakain niya sa mga balang

ang kanilang mga pananim at mga ani.

⁴⁷Sinira niya ang kanilang mga tanim na ubas

at mga punong sikomoro

sa pamamagitan ng pagpapaulan ng yelo.

⁴⁸Pinagpapatay niya ang kanilang mga hayop

sa pamamagitan ng kidlat

at pag-ulan ng malalaking yelo.

⁴⁹Ipinaranas niya sa kanila

ang matinding poot at galit niya,

at nagpadala siya ng mga anghel

na nagdulot ng sakuna.

⁵⁰Hindi pinigilan ng Diyos ang kanyang poot.

Hindi niya sila iniligtas sa kamatayan.

Sa halip ay pinatay sila

sa pamamagitan ng mga salot.

⁵¹Pinatay niyang lahat

ang mga panganay na lalaki sa Ehipto;

Oo, ang bawat panganay sa lahi ni Ham.

⁵²Ngunit parang mga tupa na inilabas niya sa Ehipto

ang kanyang mamamayan

tulad sa kawan ng mga tupa,

silaʼy pinatnubayan niya sa ilang.

⁵³Pinatnubayan niya sila,

kaya hindi sila natakot.

Ngunit ang mga kaaway nila

ay nalunod sa dagat.

⁵⁴Dinala niya sila sa lupaing kanyang pinili,

dito sa bulubunduking lugar na kinuha niya

sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan.

⁵⁵Itinaboy niya ang lahat

ng naninirahan doon,

at hinati-hati ang lupain

sa mga lahi ng Israel

upang maging pag-aari nila

at maging tirahan.

⁵⁶Ngunit sinubok pa rin nila ang Kataas-taasang Diyos,

naghimagsik sila at hindi sumunod

sa kanyang mga utos.

⁵⁷Tumalikod sila sa Diyos

katulad ng kanilang mga ninuno.

Tulad sila ng isang sirang pana

na hindi mapagkakatiwalaan.

⁵⁸Ginalit nila ang Diyos

dahil sa kanilang mga sambahan

sa matataas na lugar

Pinanibugho nila ang Diyos dahil sa kanilang

mga diyos-diyosan.

⁵⁹Alam ng Diyos ang ginawa ng mga Israelita,[#78:59 : Sa literal, Narinig.]

kaya nagalit siya at itinakwil sila nang lubusan.

⁶⁰Iniwanan niya ang kanyang tolda sa Silo,

kung saan siya nananahan dito sa mundo.

⁶¹Hinayaan niyang agawin ng mga kaaway

ang Kahon ng Kasunduan

na simbolo ng kanyang kapangyarihan

at kadakilaan.

⁶²Nagalit siya sa kanyang mga mamamayan

kaya ipinapatay niya sila

sa kanilang mga kaaway.

⁶³Sinunog ang kanilang mga binata,

kaya walang mapangasawa

ang kanilang mga dalaga.

⁶⁴Namatay sa labanan ang kanilang mga pari,

at ang mga naiwan nilang asawa

ay hindi makapagluksa.

⁶⁵Pagkatapos, parang nagising ang Panginoon

mula sa kanyang pagkakahimlay;

at para siyang isang malakas na tao

na pinatapang ng alak.

⁶⁶Itinaboy niya at pinaatras

ang kanyang mga kaaway;

inilagay niya sila sa walang hanggang kahihiyan.

⁶⁷Itinakwil niya ang lahi ni Jose,

hindi rin niya pinili ang lahi ni Efraim.

⁶⁸Sa halip ay pinili niya ang lahi ni Juda

at ang bundok ng Zion na kanyang minamahal.

⁶⁹Doon niya ipinatayo ang kanyang Templo,

katulad ng langit at lupa

na kanyang itinatag, magpakailanman.

^70-71Pinili ng Diyos si David

na maging lingkod niya.

Kinuha siya mula sa pagpapastol ng tupa

at ginawang hari ng Israel,

ang mga mamamayang kanyang hinirang.

⁷²Katulad ng isang mabuting pastol,

inalagaan niya ang mga Israelita

nang may katapatan

at mahusay silang pinamunuan.