1Kayong mga taga-Lebanon,
buksan ninyo ang mga pintuan
ng inyong lungsod
upang makapasok ang apoy na susunog
sa inyong mga puno ng sedro.
2Tumangis kayo!
Sapagkat kung paanong natumba
ang matatayog ninyong mga puno ng sedro,
ganoon din masisira ang mga puno ng sipres
at mga puno ng ensina ng Bashan.
3Umiiyak ang mga pastol
dahil nasira ang kanilang berdeng pastulan.
Pati ang mga leon ay umaatungal
dahil nasira ang lambak ng Jordan
na kanilang tinitirhan.
4Ito ang sinabi ng Panginoon kong Diyos: “Alagaan mo ang mga tupang kakatayin.[#11:4 : Ang ibig sabihin, mga taga-Israel.]
5Kinakatay sila ng mga bumibili sa kanila at hindi napaparusahan ang mga ito. Ang mga nagtitinda naman sa kanila ay nagsasabi, ‘Purihin ang Panginoon ! Mayaman na ako!’ Pati ang kanilang mga pastol ay hindi naaawa sa kanila.
6Sapagkat hindi ko na rin kahahabagan ang mga nakatira sa lupaing ito,” sabi ng Panginoon . “Ipapaubaya ko ang bawat tao sa kamay ng kanyang kapwa at ng kanyang hari. Ipapahamak nila ang lupaing ito, at hindi ko ito ililigtas sa kanilang mga kamay.”
7Kaya inalagaan ko ang mga tupang kakatayin ng mga nagbebenta ng mga tupa. Kumuha ako ng dalawang tungkod; ang isa ay tinawag kong Kabutihan at ang isa naman ay tinawag kong Pagkakaisa.[#11:7 : Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, lalung-lalo na ang mga walang silbing tupa.; #11:7 : O Maganda.]
8Pinaalis ko ang tatlong pastol sa loob lamang ng isang buwan.
Naubos na ang pasensya ko sa kanila, at sila rin ay galit sa akin.
9Pagkatapos, sinabi ko sa mga tupa, “Hindi na ako ang inyong pastol. Hayaang mamatay ang mga naghihingalo at mapahamak ang mga mapapahamak. At ang mga matitira ay hayaang kainin ang laman ng isaʼt isa.”
10Pagkatapos, kinuha ko ang tungkod na tinatawag na Kabutihan at binali ko upang ipahiwatig na ipinawalang-bisa ng Panginoon ang kanyang kasunduan sa mga tao.
11Kaya ng araw ding iyon, ipinawalang-bisa ang kasunduan. At nalaman ng mga nagbebenta ng mga tupa na nanonood sa akin na may mensahe ang Panginoon sa mga ginagawa kong ito.[#11:11 : Ito ang nasa Septuagint. Sa Hebreo, mga walang silbi.]
12Sinabi ko sa kanila, “Kung sa palagay ninyo ay dapat akong bigyan ng sahod, ibigay ninyo ang sahod ko. Ngunit kung hindi, sa inyo na lang.” Kaya binayaran nila ako ng tatlumpung pirasong pilak bilang sahod ko.
13Sinabi ng Panginoon sa akin, “Ilagay mo ang pilak na iyan sa kabang-yaman ng Templo.” Kaya kinuha ko ang tatlumpung pirasong pilak, na inaakala nilang sapat na bilang aking sahod, at inilagay ko iyon sa kabang-yaman ng templo ng Panginoon .[#11:13 : Ito ang nasa Syriac. Sa Hebreo, mamamalayok.]
14Pagkatapos, binali ko ang pangalawang tungkod na tinatawag na Pagkakaisa upang ipahiwatig na naputol na ang magandang pagsasamahan ng Juda at ng Israel.
15Sinabing muli ng Panginoon sa akin, “Magkunwari kang isang walang kuwentang pastol ng mga tupa.
16Sapagkat may ilalagay akong isang pastol sa lupaing ito na hindi aalalahanin ang mga naghihingalo, o hahanapin ang mga nawawala, o gagamutin ang mga sugatan, o pakakainin ang malulusog. Sa halip, kakainin niya ang karne ng matatabang tupa at bubunutin ang mga kuko ng mga ito.[#11:16 : Ito ang Septuagint at Latin Vulgate. Sa Hebreo, batang tupa.]
17Kahabag-habag ang walang kuwentang pastol,
na nagpabaya sa mga tupa!
Nawaʼy putulin ng espada
ang kanyang kamay
at tusukin nito
ang kanyang kanang mata!
Nawaʼy lubusang matuyot
ang kanyang kamay
at tuluyang mabulag
ang kanyang kanang mata.”