Mga Awit 53

Ang Kasamaan ng Tao (Awit 14)

¹Sinabi ng hangal[#Ro. 3:10-12.]

sa kanyang sarili, “Wala namang Diyos!”

Wala nang matuwid

lahat nang gawain nila'y pawang buktot.

²Magmula sa langit

ang Diyos nagmamasid sa kanyang nilalang,

kung mayro'ng marunong

at tapat sa kanya na nananambahan.

³Ngunit kahit isa

ni isang mabuti ay walang nakita,

lahat ay lumayo

at naging masama, lahat sa kanila.

⁴Ang tanong ng Diyos

“Sila ba'y mangmang at walang kaalaman?

Ayaw manalangin,

kaya't bayan ko'y pinagnanakawan.”

⁵Subalit darating

ang di pa nadaranas nilang pagkatakot,

pagkat ang kalansay

ng mga kaaway, ikakalat ng Diyos,

sila'y itatakwil,

magagapi sila nang lubos na lubos.

⁶Ang aking dalangi'y

dumating sa Israel ang iyong pagliligtas

na mula sa Zion!

Kung ang bayan ng Diyos ay muling umunlad,

ang angkan ni Jacob,

bayan ng Israel, lubos na magagalak!