III Księga Mojżesza 3

¹A jeżeli jego ofiara jest ofiarą opłatną, to gdy przynosi z rogacizny niech przyniesie przed oblicze WIEKUISTEGO samca, albo zdrową samicę.

²I położy swoją rękę na głowę swojej ofiary, po czym ją zarżną u wejścia do Przybytku Zboru, a synowie Ahrona, kapłani, wokoło pokropią krwią ofiarnicę.

³I kapłan przyniesie z opłatnej ofiary, jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU: Łój pokrywający trzewia oraz cały łój, który jest nad trzewiami;

⁴także obie nerki wraz z łojem na nich, nad polędwicami, oraz przeponą na wątrobie co wraz z nerkami oddzieli.

⁵A synowie Ahrona puszczą to z dymem na ofiarnicy wraz z całopaleniem, które jest na drwach, na ogniu. To jest ofiara ogniowa, przyjemny zapach dla WIEKUISTEGO.

⁶A jeżeli jego ofiara opłatna dla WIEKUISTEGO jest z trzody to niech przyniesie samca, albo zdrową samicę.

⁷Jeśli na swoją ofiarę przynosi jagnię niech je przyniesie przed oblicze WIEKUISTEGO,

⁸położy swoją rękę na głowę swojej ofiary, po czym ją zarżną u wejścia do Przybytku Zboru. A synowie Ahrona wokoło pokropią jej krwią ofiarnicę.

⁹I przyniesie z ofiary opłatnej najlepszą jej część, jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU cały ogon, po odcięciu go do kości krzyżowej; łój pokrywający trzewia oraz cały łój, który jest nad trzewiami;

¹⁰obie nerki z łojem, który jest na nich, na polędwicach, oraz przeponę, która jest na wątrobie i którą oddzieli wraz z nerkami.

¹¹A kapłan puści to z dymem na ofiarnicy – to jest pokarm, ofiara ogniowa dla WIEKUISTEGO.

¹²A jeżeli jego ofiarą jest koza niech ją przyniesie przed oblicze WIEKUISTEGO,

¹³po czym położy swoją rękę na jej głowie i zarżną ją przed Przybytkiem Zboru; a synowie Ahrona pokropią jej krwią wokoło ofiarnicę.

¹⁴Potem przyniesie z niej swoją ofiarę, jako ofiarę ogniową WIEKUISTEMU: Łój pokrywający trzewia i cały łój, który jest nad trzewiami;

¹⁵także obie nerki z łojem, co jest na nich, nad polędwicami, i przeponę, która jest na wątrobie, i którą wraz z nerkami oddzieli.

¹⁶A kapłan puści je z dymem na ofiarnicy. To jest pokarm, ofiara ogniowa, przyjemny zapach; cały łój dla WIEKUISTEGO.

¹⁷To ma być wieczną ustawą w waszych pokoleniach i we wszystkich waszych siedzibach; nie będziecie jeść żadnego łoju ani żadnej krwi.