List św. Pawła do Filipian 2

Wezwanie do jednomyślności i pokory

1Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie,

2Dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością.

3I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.[#Gal. 5,26; Rzym. 12,10]

4Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze.[#I Kor. 10,24.33]

Ofiarne życie i śmierć Jezusa Chrystusa wzorem pokory

5Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie,

6Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu,[#Jan 1,1—2; 17,5; I Mojż. 1,27; 3,5]

7Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem,[#Izaj. 53,3; II Kor. 8,9; Hebr. 2,14.17]

8Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej.[#Hebr. 12,12; 5,8; Jan 10,17]

9Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię,[#Dz. 2,33; Efez. 1,21; Hebr. 1,3—4]

10Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią[#Izaj. 45,23; Jan 5,23; Obj. 5,13]

11I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.

Zachęta do posłuszeństwa i nienagannego życia

12Przeto, umiłowani moi, jak zawsze, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz pod moją nieobecność byliście posłuszni; z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie.[#I Piotra 1,17; Ps. 2,11]

13Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i wykonanie.[#Jan 15,5; II Kor. 3,5; I Tes. 2,13]

14Czyńcie wszystko bez szemrania i powątpiewania,[#I Piotra 4,9]

15Abyście się stali nienagannymi i szczerymi dziećmi Bożymi bez skazy pośród rodu złego i przewrotnego, w którym świecicie jak światła na świecie,[#Mat. 5,14; 10,16; Fil. 1,10; Efez. 5,8; V Mojż. 32,5; Dz. 2,40]

16Zachowując słowa żywota ku chlubie mojej na dzień Chrystusowy, na dowód, że nie na próżno biegałem i nie na próżno się trudziłem.[#I Tes. 2,19; Gal. 2,2; Izaj. 49,4; 65,23]

17Ale gdyby nawet krew moja miała być dolana do ofiary i obrzędu ofiarnego wiary waszej, raduję się i cieszę razem z wami wszystkimi;[#Rzym. 15,16; II Tym. 4,6]

18Z tego tedy i wy się radujcie i cieszcie razem ze mną.[#Fil. 3,1; 4,4]

Przysłanie Tymoteusza

19A mam nadzieję w Panu Jezusie, że rychło poślę do was Tymoteusza, abym i ja się ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.

20Albowiem nie mam drugiego takiego, który by się tak szczerze troszczył o was;[#I Kor. 16,10]

21Bo wszyscy inni szukają swego, a nie tego, co jest Chrystusa Jezusa.[#II Tym. 4,10.16; Gal. 4,17]

22Wszak wiecie, że jest on wypróbowany, gdyż jak dziecię ojcu, tak on ze mną służył ewangelii.

23Spodziewam się przeto, że poślę go do was zaraz, gdy tylko zobaczę, co ze mną będzie;

24Pokładam zaś ufność w Panu, że i sam wkrótce do was przyjdę.[#Fil. 1,25]

Odesłanie Epafrodyta

25Uznałem jednak za rzecz konieczną posłać do was Epafrodyta, brata, współpracownika i współbojownika mego, a waszego wysłannika i sługę w potrzebie mojej,[#Fil. 4,18]

26Bo zaiste tęsknił do was wszystkich i bardzo się smucił, dlatego że słyszeliście, iż zachorował.

27Bo rzeczywiście chorował tak, że był bliski śmierci; ale Bóg zmiłował się nad nim, a nie tylko nad nim, lecz i nade mną, abym nie miał smutku za smutkiem.

28Dlatego tym spieszniej posłałem go, abyście wy, ujrzawszy go, uradowali się znowu, a ja żebym miał mniej smutku.

29Przyjmijcie go więc w Panu z wielką radością i miejcie takich ludzi w poszanowaniu,[#I Kor. 16,16; I Tym. 5,17]

30Dlatego że dla sprawy Chrystusowej był bliski śmierci, narażając na niebezpieczeństwo życie, aby wyrównać to, czym wy nie mogliście mi usłużyć.

© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
Published by: Bible Society in Poland