The chat will start when you send the first message.
1Wtedy PAN skierował swoje Słowo do Jehu, syna Chananiego. Dotyczyło ono Baszy i głosiło:
2Ponieważ wywyższyłem cię z prochu i uczyniłem cię księciem nad moim ludem Izraelem, a ty poszedłeś drogą Jeroboama i uwikłałeś w grzech mój lud, Izrael, pobudzając Mnie ich grzechami do gniewu,
3oto wymiotę Baszę i jego ród! Postąpię z twoim rodem tak, jak z rodem Jeroboama, syna Nebata.[#16:3 Lub: wypalę .]
4Kto u Baszy umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego pożre ptactwo.
5Pozostałe sprawy Baszy, to, czego dokonał, oraz jego potęga, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
6Gdy Basza spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Tirsie, a władzę królewską po nim objął jego syn Ela.
7Tak zaś za pośrednictwem proroka Jehu, syna Chananiego, Słowo PANA spełniło się na Baszy i na całym jego rodzie. Stało się tak za całe zło, które czynił on w oczach PANA , pobudzając Go do gniewu dziełami swoich rąk, po to, by stać się jak dom Jeroboama, który zginął za swoje czyny.
8Ela, syn Baszy, panował nad Izraelem w Tirsie przez dwa lata, od dwudziestego szóstego roku panowania Asy, króla Judy.[#16:8 , hbr. אֵלָה, czyli: terebint, dąb , 887-886 r. p. Chr.]
9Lecz sprzysiągł się przeciw niemu jego sługa Zimri, dowódca połowy oddziału rydwanów. Ela przebywał wtedy w Tirsie. Siedział akurat przy piwie w domu Arsy, zarządcy pałacu.
10Zimri wszedł, ugodził go śmiertelnie i przejął po nim władzę. Stało się to w dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy.
11Ledwie doszedł do władzy i zasiadł na tronie, wybił cały ród Baszy. Nie pozostawił w jego rodzie żadnego mężczyzny — ani krewnych, ani przyjaciół.[#16:11 , hbr. מַשְׁתִּין בְּקִיר, idiom: sikającego na ścianę .]
12Tak to właśnie Zimri wytępił cały ród Baszy, zgodnie ze Słowem PANA , które wypowiedział o Baszy za pośrednictwem proroka Jehu.
13Stało się tak za wszystkie grzechy Baszy oraz Eli, jego syna, których dopuścili się oni sami i w które uwikłali też całego Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA , Boga Izraela.[#16:13 , hbr. הֲבָלִים, lub: nicościami .]
14Pozostałe sprawy Eli, wszystko, czego dokonał, zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
15W dwudziestym siódmym roku panowania Asy, króla Judy, na siedem dni, w Tirsie, zapanował Zimri. W tym czasie wojsko oblegało Gibeton należący do Filistynów.[#16:15 , hbr. זִמְרִי, skrócona forma זמריהו, czyli: (1) moją pomocą ; (2) moja melodia .]
16Gdy wojsko prowadzące oblężenie usłyszało, że Zimri sprzysiągł się przeciw królowi i zabił go, wówczas jeszcze tego samego dnia, w obozie, cały Izrael obwołał królem Izraela Omriego, dowódcę wojska.
17Po objęciu władzy Omri, a z nim cały Izrael, wyruszył z Gibetonu i obległ Tirsę.
18Gdy Zimri zobaczył, że miasto zostało zdobyte, wycofał się do warowni pałacu królewskiego, podpalił nad sobą pałac królewski i zginął w płomieniach
19za swoje grzechy, których dopuścił się, czyniąc to, co złe w oczach PANA , krocząc drogą Jeroboama, żyjąc w jego grzechu, który popełnił i w który uwikłał również Izraela.
20Pozostałe sprawy Zimriego, łącznie ze spiskiem, który uknuł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
21Po jego śmierci doszło do podziału w Izraelu. Część ludu była za Tibnim, synem Ginata, i jego chciała obwołać królem, a druga część była za Omrim.
22Zwolennicy Omriego okazali się jednak mocniejsi niż zwolennicy Tibniego, syna Ginata, i gdy Tibni zginął, przy władzy pozostał Omri.
23Omri panował nad Izraelem dwanaście lat, w tym w Tirsie sześć lat, od trzydziestego pierwszego roku panowania Asy, króla Judy.
24Omri nabył od Szemera, za dwa talenty srebra, górę Samarię. Obwarował ją, a miasto, które na niej zbudował, nazwał od imienia Szemera, wcześniejszego właściciela tej góry, Samarią.[#16:24 Tj. 100 kg.]
25Omri czynił jednak to, co złe w oczach PANA , postępował gorzej niż wszyscy, którzy panowali przed nim.
26Kroczył on we wszystkim drogą Jeroboama, syna Nebata, i żył w jego grzechu, w który uwikłał on Izraela, pobudzając swoimi marnościami do gniewu PANA , Boga Izraela.
27Pozostałe sprawy Omriego, których dokonał, i jego potęga, do której doszedł, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Izraela.
28Gdy Omri spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Samarii, a władzę po nim objął jego syn Achab.
29Achab, syn Omriego, objął władzę nad Izraelem w trzydziestym ósmym roku panowania Asy, króla Judy, i panował nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata.[#16:29 , hbr. אַחְאָב, czyli: brat ojca , tj. jak ojciec, 875/874-853 r. p. Chr., zob. 1Krl 16:29-17:1; 18:1-19:3; 20:1-22:40.]
30Achab, syn Omriego, czynił to, co złe w oczach PANA . Czynił to bardziej zapamiętale niż wszyscy, którzy panowali przed nim.
31Mało, że popełniał grzechy Jeroboama, syna Nebata, pojął również za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydończyków. Służył on Baalowi i bił mu pokłony.[#16:31 , hbr. אִיזֶבֶל, czyli: Baal wywyższa (?), gdzież bardziej wzniosłe miejsce?! Być może hebrajskie przekręcenie właściwego imienia żony Achaba: (1) gdzież to wiano? (2) gdzie ten książę?; #16:31 , hbr. אֶתְבַּעַל, czyli: z Baalem , tj. żyjący z Baalem.]
32Wzniósł też Baalowi ołtarz w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii,
33a ponadto sporządził posąg Aszery. Achab czynił więcej dla pobudzenia do gniewu PANA , Boga Izraela, niż wszyscy królowie Izraela, którzy panowali przed nim.
34Za jego dni Chiel z Betel odbudował Jerycho. Kosztem Abirama, swojego pierworodnego, założył fundamenty miasta, a kosztem Seguba, swojego najmłodszego, wstawił jego bramy. Stało się tak zgodnie ze Słowem PANA , które wypowiedział za pośrednictwem Jozuego, syna Nuna.[#16:34 , hbr. חִיאֵל, czyli: El żyje .; #16:34 , hbr. אֲבִירָם, czyli: ojciec jest wywyższony .]