The chat will start when you send the first message.
1Saul miał [trzydzieści] lat [u początków] swego panowania, a [czterdzieści] dwa lata panował nad Izraelem.[#13:1 : za częścią mss L, brak w MT i G; być może: [pięćdziesiąt] , jeśli z tekstu wypadło nun w funkcji liczebnika.; #13:1 : za Dz 13:21, brak w MT i G; być może [dwadzieścia] , jeśli z tekstu wypadło kaw w funkcji liczebnika.; #13:1 W. 1 wg MT: Saul miał rok () w swoim panowaniu, a dwa lata panował nad Izraelem .]
2Wybrał on sobie trzy tysiące wojowników z Izraela, z których dwa tysiące stacjonowało przy nim w Mikmas oraz na pogórzu Betel, a tysiąc przy Jonatanie w Gibei Beniaminowej. Reszta ludzi zdatnych do walki została przez niego rozesłana do domu.[#13:2 : ok. 11 km na pn wsch od Jerozolimy i 6,4 km na pd od Betel.]
3Jonatan pobił załogę filistyńską, która była w Gebie, o czym usłyszeli Filistyni. Saul kazał więc dąć w róg w całym kraju, chcąc dać o tym znać Hebrajczykom.
4Cały Izrael usłyszał zatem, że Saul pobił załogę filistyńską, a przez to naraził się Filistynom. Zbrojny lud zebrał się więc przy Saulu w Gilgal.
5Filistyni również zebrali się do walki z Izraelem. Było ich trzydzieści tysięcy, wystawili rydwany i sześć tysięcy jeźdźców, a pieszych tylu, co piasku nad brzegiem morza. Wszyscy oni wyruszyli i rozbili się obozem pod Mikmas, na wschód od Bet-Awen.[#13:5 , hbr. שְׁלֹשִׁים אֶלֶף, pod. G; wg L S: trzy tysiące .]
6Izraelici zauważyli, że wróg zewsząd ich osacza i wypiera. Zaczęli więc szukać schronienia w jaskiniach, w ciernistych zaroślach, wśród skał, w grobowcach i w cysternach.[#13:6 , hbr. וּבַצְּרִחִים, lub: w drążonych pieczarach .; #13:6 , hbr. וּבַבֹּרוֹת, lub: szybach, tunelach, dołach, grobach .]
7Niektórzy Hebrajczycy przeprawiali się też przez Jordan na terytoria Gada i do Gileadu. Saul zaś pozostawał w Gilgal, a z nim przerażone wojsko.
8Czekał siedem dni, czas wyznaczony przez Samuela, jednak Samuel do Gilgal nie przyszedł, a zbrojny lud zaczął się rozpraszać.
9Wówczas Saul postanowił: Przyprowadźcie mi ofiarę całopalną oraz ofiarę pokoju. I złożył ofiarę całopalną.
10Właśnie kończył składać ofiarę całopalną, gdy pojawił się Samuel. Saul wyszedł mu na spotkanie, chcąc go pobłogosławić.[#13:10 , hbr. לְבָרֲכוֹ, lub, w tym kontekście: pozdrowić, powitać .]
11Wtedy Samuel zapytał: Co uczyniłeś? Saul odpowiedział: Ponieważ zauważyłem, że wojsko mi się rozprasza, ty nie przyszedłeś w ustalonym czasie, a Filistyni gromadzą się pod Mikmas,
12pomyślałem: Filistyni lada chwila mogą zejść do mnie, do Gilgal, a ja nie zjednałem sobie przychylności PANA ! Zebrałem się więc na odwagę i złożyłem ofiarę całopalną.
13Wówczas Samuel powiedział do Saula: Postąpiłeś głupio! Gdybyś postąpił zgodnie z danym ci przykazaniem PANA , twojego Boga, PAN utwierdziłby twoje królestwo nad Izraelem na wieki.
14Teraz jednak twoje królestwo nie ostoi się. PAN wyszukał już sobie człowieka według swojego serca i PAN ustanowił go księciem nad swoim ludem, ponieważ nie dotrzymałeś tego, co PAN ci przykazał.[#13:14 Lub: który będzie postępował po Jego myśli .]
15Potem Samuel powstał i udał się z Gilgal w swoją drogę. Pozostałe zaś wojsko ruszyło za Saulem w górę, by dobić do pozostałych sił. Po dotarciu do Gibei Beniaminowej, Saul dokonał przeglądu wojska, które pozostało przy nim, i okazało się, że liczy ono około sześciuset zbrojnych.[#13:15 Fragment: w swoją drogę. Pozostałe zaś wojsko ruszyło za Saulem w górę, by dobić do pozostałych sił. Po dotarciu … za G; w MT brak.]
16Saul, jego syn Jonatan oraz zgromadzone przy nich siły przebywały więc w Gebie Beniaminickiej, podczas gdy Filistyni stali obozem pod Mikmas.
17Ze swojego obozu wyprawili trzy niszczycielskie oddziały: jeden na drogę do Ofry, w stronę ziemi Szual,
18drugi na drogę do Bet-Choron, a trzeci oddział skierował się drogą ku granicy biegnącej wzdłuż doliny Seboim, w kierunku pustyni.[#13:18 , hbr. גֵּי הַצְּבֹעִים, lub: dolina Ha-Seboim , Dolina Hien .]
19W tym czasie w całej ziemi Izraela nie można było znaleźć kowala. Stało się tak za sprawą Filistynów, którzy nie chcieli, aby Hebrajczycy sami zaopatrywali się w miecze albo włócznie.
20Izraelici zatem chodzili do Filistynów, jeśli ktoś chciał naostrzyć lemiesz, motykę, siekierę albo sierp.[#13:20 , za G, gr. δρέπανον; w MT: lemiesz , hbr. מַחֲרֵשָׁה, jak w przypadku pierwszego z wymienionych narzędzi.]
21Lemiesz i motykę można było naostrzyć za dwie trzecie sykla, a za jedną trzecią widły i siekierę, można też było osadzić oścień.
22Dlatego w czasie wojny nie można było znaleźć u ludzi Saula i Jonatana miecza ani włóczni. Uzbrojeni w nie byli tylko sam Saul i jego syn Jonatan.
23Oddział Filistynów wyszedł zaś ku przełęczy Mikmas.