The chat will start when you send the first message.
1Wówczas na Azariaszu, synu Odeda, spoczął Duch Boży.[#15:1 , hbr. עֲזַרְיָהוּ, czyli: pomógł .; #15:1 , hbr. עֹדֵד, czyli: odnowiciel .]
2Wyszedł on zatem naprzeciw Asy i powiedział: Słuchajcie mnie, Aso, cała Judo i Beniaminie! PAN będzie z wami, jeśli wy będziecie z Nim. Jeśli będziecie Go szukać, pozwoli wam się znaleźć, lecz jeśli Go opuścicie, i On was opuści.
3Wiele czasu upłynęło w Izraelu bez prawdziwego Boga, bez kapłana, który by nauczał, i bez Prawa.
4Gdy wówczas w swojej udręce Izrael zawracał do PANA , Boga Izraela, i ludzie Go szukali, On dawał im się znaleźć.
5W tych czasach nikt nie miał spokoju, czymkolwiek by się zajmował, gdyż wiele zamieszania było wśród mieszkańców przeróżnych ziem.[#15:5 Idiom: dla tego, kto wychodził, i dla tego, kto przychodził , hbr. אֵין שָׁלוֹם לַיּוֹצֵא וְלַבָּא.]
6Naród uderzał na naród, a miasto na miasto, Bóg bowiem trapił ludzi wszelką udręką.
7Wy zatem zbierzcie siły, nie opuszczajcie rąk, ponieważ za wasze uczynki doczekacie się zapłaty.
8Gdy Asa usłyszał te słowa i to proroctwo proroka [Azariasza, syna] Odeda, zebrał się na odwagę i pousuwał ohydne bóstwa z całej Judy i Beniamina oraz ze wszystkich miast, które zdobył na pogórzu Efraima. Odnowił też ołtarz PANA , który stał przed przedsionkiem PANA .[#15:8 Za BHS.]
9Następnie Asa zgromadził całą Judę i Beniamina oraz tych, którzy zamieszkali u nich, choć pochodzili z Efraima, z Manassesa i z Symeona, a przybyli do nich licznie z Izraela, widząc, że jest przy nim PAN , jego Bóg.
10Wszyscy oni zgromadzili się więc w Jerozolimie w miesiącu trzecim, w piętnastym roku panowania Asy,[#15:10 Tj. maj/czerwiec, być może w czasie Święta Tygodni, tj. Pięćdziesiątnicy.]
11i ofiarowali PANU w tym dniu część łupu, który zdobyli, to jest siedemset cielców i siedem tysięcy owiec.
12Zawarli też przymierze, obiecując, że będą szukać PANA , Boga swoich ojców, z całego serca i z całej duszy,
13i że pozbawią życia każdego — małego czy wielkiego, mężczyznę czy kobietę — kto nie szukałby PANA , Boga Izraela.
14To więc przysięgli PANU donośnie, wśród radosnych okrzyków, przy dźwiękach trąb oraz rogów.
15I cała Juda cieszyła się z tej przysięgi, ponieważ ludzie złożyli ją całym sercem i zaczęli szukać Go w najlepszej chęci. PAN też dał im się znaleźć i podarował im zewsząd wytchnienie.
16Król natomiast nawet Maakę, babkę, pozbawił godności królowej-matki za to, że dopuściła się okropności w swoim oddaniu dla Aszery. Asa zwalił tę Aszerę, potłukł ją i spalił nad potokiem Cedron.
17I chociaż świątynki nie znikły z Izraela, to jednak serce Asy pozostało szczere do kresu jego dni.
18Sprowadził on też do świątyni Bożej dary poświęcone przez swojego ojca oraz dary poświęcone przez siebie, srebro, złoto oraz naczynia —
19i aż do trzydziestego piątego roku panowania Asy w kraju nie było wojny.