The chat will start when you send the first message.
1Potem Hiskiasz rozesłał posłów po całym Izraelu i Judzie, a także napisał listy do Efraima i Manassesa, zapraszając wszystkich do świątyni PANA w Jerozolimie na obchody Paschy ku czci PANA , Boga Izraela.
2Król, jego książęta i całe zgromadzenie w Jerozolimie postanowili wspólnie, że tym razem Pascha odbędzie się w drugim miesiącu.
3Zwołanie jej o zwykłej porze nie mogło dojść do skutku. Poświęciło się za mało kapłanów, a i lud nie zdążył zebrać się w Jerozolimie w tym celu.
4Właśnie dlatego podjęte postanowienie wydało się królowi i całemu zgromadzeniu słuszne.
5Postanowiono więc posłać stosowną wiadomość do całego Izraela od Beer-Szeby po Dan i zaprosić wszystkich do przybycia do Jerozolimy na obchody Paschy ku czci PANA , Boga Izraela, bo od dawna nie obchodzono jej zgodnie z przepisami.
6Gońcy rozeszli się zatem po całym Izraelu i Judzie z listami od króla i jego książąt i zgodnie z rozkazem króla powtarzali: Synowie Izraela! Zawróćcie do PANA , Boga Abrahama, Izaaka i Izraela, a wtedy On zawróci ku ocalonym, którzy wam pozostali po najazdach królów Asyrii.
7Nie bądźcie tacy, jak wasi ojcowie i wasi bracia, którzy sprzeniewierzyli się PANU , Bogu swoich ojców, tak że dopuścił On do ich spustoszenia, jak to sami widzicie.
8Nie usztywniajcie teraz swoich karków, jak wasi ojcowie. Podajcie rękę PANU , przyjdźcie do Jego świątyni, którą poświęcił na wieki, i służcie PANU , waszemu Bogu, a wtedy odwróci się od was Jego srogi gniew.
9Bo jeśli zawrócicie do PANA , wasi bracia i synowie doznają miłosierdzia ze strony tych, którzy ich uprowadzili. Pozwolą im oni wrócić do tej ziemi, ponieważ łaskawy i miłosierny jest PAN , wasz Bóg, i nie odwróci się od was, jeśli zawrócicie ku Niemu.
10Gońcy szli więc z miasta do miasta przez ziemie plemion Efraima i Manassesa, dotarli do Zebulona, lecz kpiono z nich i szydzono.
11Niektórzy jednak z plemion Aszera, Manassesa i Zebulona okazali skruchę i przyszli do Jerozolimy.
12Na Judzie również spoczęła ręka Boża. Dzięki temu jej mieszkańcy okazali jednomyślność w sprawie spełnienia nakazu króla i książąt, związanego ze Słowem PANA .[#30:12 Idiom: jedno serce .]
13Zebrał się zatem w Jerozolimie potężny tłum, aby w drugim miesiącu obchodzić Święto Przaśników.
14Ludzie zaczęli od tego, że usunęli z Jerozolimy wszystkie ołtarze i ołtarzyki kadzidlane. Wrzucili je do potoku Cedron.
15Następnie, w czternastym dniu drugiego miesiąca, zabili baranka paschalnego. Kapłani i Lewici ukorzyli się, poświęcili i składali w świątyni PANA ofiary całopalne.
16Stali tam na swoich stanowiskach, określonych w Prawie Mojżesza, męża Bożego, i kropili krwią dostarczaną im przez Lewitów.
17Wielu bowiem było w zgromadzeniu takich, którzy się nie poświęcili. Dlatego właśnie, w przypadku tych wszystkich, którzy nie byli czyści, Lewici służyli przy uboju baranków paschalnych i przy poświęcaniu ich PANU .
18Większość ludzi bowiem licznie przybyłych z Efraima, Manassesa, Issachara i Zebulona nie oczyściła się i spożywała Paschę niezgodnie z przepisami. Z tego powodu Hiskiasz tak modlił się za nich: PANIE , przy całej swojej dobroci przebacz każdemu,
19kto swoje serce skierował ku szukaniu Twojej woli, PANA , Boga swoich ojców, lecz nie jest tak czysty, jak to powinno być w przypadku poświęconych.
20I PAN wysłuchał Hiskiasza — i przywrócił ludowi zdrowie.
21Izraelici zatem, którzy przybyli do Jerozolimy, obchodzili Święto Przaśników z wielką radością przez siedem dni. Lewici zaś i kapłani wielbili PANA dzień w dzień przy donośnym wtórze swoich instrumentów.
22Hiskiasz przemówił także do serca wszystkim Lewitom, którzy wykazali się sprawnością i poświęceniem w służbie PANU . Tak więc przez siedem dni spożywali świąteczne ofiary, składając rzeźne ofiary pokoju i dziękując PANU , Bogu swoich ojców.
23Całe zgromadzenie postanowiło także, że będą świętować przez dalszych siedem dni — i uczynili to z wielką radością,
24ponieważ Hiskiasz, król Judy, przekazał zgromadzeniu tysiąc cieląt i siedem tysięcy owiec, a książęta także przekazali zgromadzeniu tysiąc cieląt i aż dziesięć tysięcy owiec. Kapłani z kolei poświęcili się w wielkiej liczbie.
25Cieszyli się więc wszyscy: zgromadzenie Judy, kapłani, Lewici, wszyscy przybysze z Izraela, a także cudzoziemcy, zarówno ci, którzy przybyli z Izraela, jak i ci, którzy osiedlili się w Judzie.
26W Jerozolimie panowała wielka radość, gdyż od czasów Salomona, syna Dawida, króla Izraela, nie wydarzyło się w Jerozolimie nic podobnego.
27Kapłani Lewici powstali też i pobłogosławili lud. On zaś wysłuchał ich głosu i ich modlitwa dotarła do Jego świętej siedziby w niebie.[#30:27 Lewici , hbr. הַכֹּהֲנִים הַלְוִיִּם, pod. B. Wg niektórych MTᵐˢˢ kapłani i Lewici , pod. A.]