2 Tymoteusza 4

2 Tymoteusza 4

Zobowiązanie do głoszenia

¹Zobowiązuję cię zatem wobec Boga oraz Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, w obliczu Jego przyjścia i na Jego Królestwo:

²Głoś Słowo! Bądź gotowy w porę i nie w porę, aby poprawić, upomnieć, zachęcić — z całą cierpliwością, umiejętnie.

³Gdyż przyjdzie czas, że przestaną tolerować zdrową naukę, a skłonni do słuchania tego, co odpowiada ich upodobaniom, otoczą się nauczycielami przyklaskującymi ich własnym żądzom.[#4:3 Idiom: ponieważ ich ucho swędzi .]

⁴Czyniąc to, odwrócą się od słuchania prawdy i zwrócą ku baśniom.

⁵Ty jednak zachowaj trzeźwość we wszystkim, znoś niedole, wykonuj pracę ewangelisty, rzetelnie pełnij swoją służbę.

Podsumowanie życia

⁶Ja bowiem jestem już złożony na ofiarę. Wybiła godzina mojego odejścia.

⁷Toczyłem piękny bój. Bieg ukończyłem. Wiarę — zachowałem.

⁸Teraz czeka na mnie wieniec sprawiedliwości, który w tym Dniu da mi Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie — da go wszystkim, którzy z utęsknieniem oczekują Jego przyjścia.

Polecenia i doniesienia

⁹Postaraj się przyjść do mnie jak najszybciej,

¹⁰gdyż Demas mnie opuścił. Pociągnął go ten świat i odszedł do Tesalonik. Krescens udał się do Galacji, a Tytus do Dalmacji.[#4:10 Lub: obecny wiek .]

¹¹Jest ze mną tylko Łukasz. Zabierz z sobą Marka; jest mi bardzo potrzebny do posługiwania.

¹²Tychikosa posłałem do Efezu.

¹³Po drodze wstąp do Karposa i przynieś mi płaszcz, który zostawiłem u niego w Troadzie. Przynieś też zwoje, zwłaszcza pergaminy.

¹⁴Aleksander, brązownik, wyrządził mi wiele złego. Pan mu odpłaci stosownie do jego czynów.

¹⁵Strzeż się go i ty. Bardzo ostro wystąpił on przeciwko naszym słowom.

¹⁶W mojej pierwszej mowie obrończej nikogo przy mnie nie było. Wszyscy mnie opuścili. Niech im to nie będzie zaliczone na szkodę.

¹⁷Ale Pan stał przy mnie. On mnie wzmocnił, tak aby przeze mnie dopełniło się dzieło głoszenia dobrej nowiny i usłyszały ją wszystkie narody — i zostałem wyrwany z lwiej paszczy.

¹⁸Tak, Pan mnie ochroni przed wszystkimi wrogimi zakusami i zbawi dla swego Królestwa w niebie. Jemu niech będzie chwała — na zawsze. Amen.

Pozdrowienia

¹⁹Pozdrów Pryskę i Akwilę oraz dom Onezyforosa.

²⁰Erastos pozostał w Koryncie, a chorego Trofimosa zostawiłem w Milecie.

²¹Postaraj się przyjść przed zimą. Pozdrawiają cię Eubulos, Pudens, Linos, Klaudia i wszyscy bracia.

²²Niech Pan będzie z tobą w głębi ducha. I niech łaska towarzyszy waszym poczynaniom.