Izajasza 24

Izajasza 24

Słowo o losach ziemi

¹Oto PAN spustoszy ziemię

i zniszczy ją,

zniekształci jej powierzchnię

i rozproszy jej mieszkańców!

²I stanie się

z ludem, jak z kapłanem,

ze sługą, jak z jego panem,

ze służącą, jak z jej panią,

z kupującym, jak ze sprzedawcą,

z biorącym pożyczkę, jak z jej udzielającym,

z wierzycielem, jak z jego dłużnikiem.

³Całkowicie spustoszona będzie ziemia

i doszczętnie złupiona,

ponieważ PAN wypowiedział

to Słowo.

⁴Usycha i więdnie ziemia,

omdlewa i więdnie świat,

omdlewają dostojnicy ludu ziemi.

⁵A ziemia jest splugawiona

przez swoich mieszkańców,

gdyż przestępują prawa,

przekraczają ustawy —

zerwali odwieczne przymierze.

⁶Dlatego klątwa pochłania ziemię

i jej mieszkańcy muszą ponieść winę;

dlatego ubywa mieszkańców ziemi

i pozostaje niewielu ludzi.

⁷Wysycha moszcz, więdnie latorośl,

wzdychają radośni sercem.

⁸Ustały dźwięki bębenków,

ucichła wrzawa wesołków,

ustała radość lutni.

⁹Przy pieśni nie piją już wina,

zgorzkniał trunek w ustach pijących.

¹⁰Zburzony gród jest w nieładzie,

każdy dom zamknięty od wejścia.

¹¹Na ulicach słychać głosy tęsknoty

za winem,

ponurość zamiast radości,

ziemię opuściło wesele.

¹²W mieście zionie zniszczeniem,

a brama rozbita w gruzy.

¹³Tak, w samym środku ziemi,

gdzie wśród ludzi tętniło życiem,

będzie jak po otrząśnięciu oliwek,

jak przy zbieraniu resztek

pod koniec winobrania.

¹⁴[Tamci zaś] wzniosą swój głos,

z zachodu wyrażą swój zachwyt

dla wspaniałości PANA .

¹⁵Dlatego też na wschodzie

oddadzą chwałę PANU

i na wyspach morskich

uwielbią imię PANA ,

Boga Izraela!

¹⁶Z krańca ziemi

usłyszeliśmy śpiew:

Chwała Sprawiedliwemu!

Wtedy powiedziałem:

Przepadłem! Źle ze mną! Biada mi!

Oszuści grasują!

Podstęp! Oszuści grasują!

¹⁷Popłoch, dół i potrzask[#24:17 , hbr. פַּחַד וָפַחַת וָפָח (): gra słów w rodzaju: Ach! Bach! Trach!]

czeka ciebie, mieszkańcu ziemi!

¹⁸Bo kto ucieknie

w popłochu,

ten wpadnie do dołu,

a kto wydostanie się z dołu,

ten wpadnie w potrzask,

gdyż śluzy w górze zostaną otwarte,

a ziemia zadrży w posadach.

¹⁹Rozpęknie się cała ziemia!

Pokruszy się jej powierzchnia

i chwiać się będzie cała —

²⁰ziemia zatoczy się jak pijany

i zakołysze jak szałas,

zaciąży na niej jej przestępstwo,

upadnie — i już nie powstanie.

²¹W tym dniu nawiedzi PAN

dumny zastęp na niebie

i panujących na ziemi.

²²Wtedy zbiorą w lochach

więźniów w gromadach

i zamkną — a ich losy rozpatrzą

dopiero po wielu dniach.

²³Wówczas zawstydzi się księżyc

i wstyd spadnie na słońce,

gdyż PAN Zastępów stanie się królem

na górze Syjon i w Jerozolimie —

i chwałą wobec swoich starszych.