Izajasza 27

Izajasza 27

Ukaranie Lewiatana

¹W tym dniu PAN ukarze

swym ostrym, wielkim

i mocnym mieczem

Lewiatana, zwinnego węża,

Lewiatana, węża sprytnego —

i zabije tego morskiego smoka.

Powiew wyzwolenia

²W tym dniu zanucicie:

Rozkoszna winnica —

zaśpiewajcie o niej!

³Ja, PAN , jestem jej stróżem,

podlewam ją co chwilę,

strzegę też dniem i nocą,

by ktoś nie wdarł się do niej.

⁴Nie ma we Mnie wzburzenia,

lecz niech Mi wysieją tam

cierń albo oset,

wystąpię do walki

i spalę je ogniem.

⁵Raczej niech skorzystają z mej ochrony,

niech zawrą ze Mną pokój —

tak, niech zawrą ze Mną pokój!

⁶W nadchodzącym czasie

wypuści Jakub korzenie;

puści pąki i zakwitnie Izrael —

i napełni świat owocami.

⁷Czy [Pan] bił [Izraela] tak,

jak jego ciemięzcy?

Czy niszczył go tak, jak jego

niszczyciele?

⁸Rozproszyłeś go, wygoniłeś — i tak się

z nim rozprawiłeś!

Pan wypędził go swym gwałtownym

tchnieniem, jak podmuchem

wschodniego wiatru!

⁹Tak przebaczona będzie[#27:9 Lub: zakryta, przebłagana .]

wina Jakuba,

a główny owoc usunięcia jego grzechu

będzie taki:

kamienie wszystkich ołtarzy

będą starte jak kreda —

i nie podniosą się już posążki

ani ołtarzyki kadzidlane!

¹⁰Owszem, miasto niedostępne

osamotniało,

stało się wyludnionym mieszkaniem,

opuszczonym niczym

pustynia.

Paść się tam będą cielęta,

położą się, by ogryzać gałązki.

¹¹Gdy jej gałązki uschną, popękają,

a kobiety zbiorą je na rozpałkę.

Gdyż to lud nierozumny!

Dlatego nie zlituje się nad nim

jego Stwórca,

a Ten, który go utworzył,

nie okaże mu łaski.

¹²W tym dniu jednak PAN

wymłóci kłosy,

od strumienia Eufratu

aż po Potok Egipski;

a wy, synowie Izraela,

będziecie zbierani jeden po drugim.

¹³W tym dniu zadmą w wielki róg

i przyjdą zagubieni na ziemiach Asyrii

i rozproszeni po ziemi egipskiej,

i pokłonią się PANU

na świętej górze — w Jerozolimie.