The chat will start when you send the first message.
1Lecz teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo,
i ty, Izraelu, którego wybrałem.
2Tak mówi PAN , twój Stwórca,
który cię kształtuje i od poczęcia
wspomaga:
Nie bój się, mój sługo, Jakubie,
ty, Jeszurunie, którego wybrałem!
3Gdyż wyleję wody na spragniony grunt
i strumienie na wyschnięty ląd.
Wyleję mego Ducha na twoje potomstwo
i moje błogosławieństwo na twoje dzieci.
4Wystrzelą między trawą jak drzewa
i jak topole nad strumieniami.
5Jeden powie: Ja należę do PANA !
Drugi zawoła w imieniu Jakuba.
Inny wypisze na ręce: Własność PANA —
i nada sobie imię Izrael.
6Tak mówi PAN , Król Izraela,
i jego Odkupiciel, PAN Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja ostatni,
a oprócz Mnie nie ma Boga.
7Kto jest jak Ja? Niech się odezwie!
Niech Mi da znać, niech Mi to
przedstawi.
Niech jak Ja ustanowi wieczny lud
i potem mu ogłosi [rzeczy] przyszłe,
te, które wciąż mają nadejść!
8Nie ulegajcie trwodze,
dajcie odpór lękom!
Czy od dawna nie przekazywałem wam
i nie głosiłem?
Jesteście moimi świadkami —
czy jest Bóg oprócz Mnie?
Nie ma Opoki, nie znam żadnej!
9Wytwórcy bożków — oni wszyscy
są niczym!
Ich cacka nie przynoszą pożytku!
Ich wyznawcy nie widzą
i nawet nie wiedzą, że
okryją się wstydem.
10Bo kto tworzy bóstwo
lub odlewa figurkę
na nic nieprzydatną?
11Okryje się on wstydem —
wraz z towarzyszami!
A rzemieślnicy? To też tylko ludzie.
Niech się wszyscy zbiorą i staną,
niech ich przeniknie lęk
i ogarnie wstyd.
12Kowal bierze przecinak,
rozgrzewa metal w żarze,
formuje go młotkiem,
działa, korzystając z siły
swojego ramienia;
gdy jest głodny — ustaje,
a bez wody — omdlewa.
13Stolarz podobnie: rozciąga sznur,
kreśli zarys ołówkiem,
wycina bożka dłutem,
zaznacza rozmiar cyrklem
i nadaje mu kształt człowieka,
zgrabnej ludzkiej postaci —
do postawienia w domu.
14Wycina sobie cedry,
bierze cyprys lub dąb
i suszy je między drzewami lasu.
Zasadza cedr, któremu deszcz
daje wzrost,
15a potem służy człowiekowi
za opał.
Bierze część, by się ogrzać,
roznieca ogień, by napiec chleba,
a z części robi bóstwo,
aby mu się kłaniać!
Czyni bożka, aby przed nim padać!
16Połowę spalił w ogniu,
na którym upiekł mięso i zjadł,
przyrządził pieczeń i nasycił się.
Rozgrzał się i powiedział:
Ach, jak mi ciepło przy ogniu!
17Resztę drewna natomiast
przeznaczył na swego
bożka!
Pada przed nim i kłania mu się.
Modli się do niego i mówi:
Ratuj mnie, bo jesteś moim
bogiem!
18Nie kojarzą, nie rozumieją,
bo mają zamazany wzrok
i serca niezdolne do myślenia.
19Nikt sobie nie bierze do serca,
brak mu rozumu, by powiedzieć:
Połowę drewna spaliłem w ogniu;
tak! — dzięki temu napiekłem
chleba,
przyrządziłem mięso i najadłem się,
a z reszty zrobiłem ohydztwo,
aby się kłaniać przed klockiem
drewna!
20Kto się zadaje z popiołem,[#44:20 Lub: (1) karmi się ; (2) lubuje się .]
tego zwodzi
omamione serce,
i nie uratuje swojej duszy;
nie zapyta: Czy to, co trzymam
w ręce, nie jest zwykłym
oszustwem?
21Pamiętaj o tym, Jakubie,
i ty, Izraelu, gdyż jesteś moim sługą.
Ja cię stworzyłem, ty jesteś moim sługą!
Izraelu, nie zapomnę o tobie.
22Starłem ciemny obłok twoich
przestępstw,
zmazałem, jak chmurę, twoje
grzechy:
Zawróć do Mnie, bo cię odkupiłem.
23Śpiewajcie, niebiosa, bo PAN to uczynił!
Zadmijcie głośno wy, głębie ziemi!
Góry, wystrzelcie radością,
lesie, a w nim wszystkie drzewa,
gdyż PAN odkupił Jakuba
i wsławił się w Izraelu!
24Tak mówi PAN , twój Odkupiciel,
twój Stwórca od poczęcia:
Ja jestem PAN , Ja czynię
wszystko!
Ja sam rozpiąłem niebiosa
i rozciągnąłem ziemię —
czy ktoś był ze Mną?
25Udaremniam znaki gadułów,
z wróżbitów robię głupców,
mędrców odprawiam z niczym,
obnażam rzekomą ich mądrość.
26Potwierdzam słowo mego sługi
i spełniam radę jego posłów.
Mówię Jerozolimie: Będziesz
zamieszkana.
A miastom Judy: Będziecie
odbudowane,
podźwignę wasze ruiny!
27Głębi rozkazuję: Wyschnij!
Osuszam też twoje rzeki.
28Do Cyrusa mówię: Mój pasterzu![#44:28 Lub: przyjacielu .]
Bo on spełni wszystkie me pragnienia.
Zapowiadam Jerozolimie:
Będziesz odbudowana,
a świątynię zapewniam:
Posadowią cię!