Izajasza 45

Izajasza 45

Słowa zachęty do Cyrusa

¹Tak mówi PAN do swego

pomazańca,

do Cyrusa, którego ująłem

za prawą rękę,

aby mu poddać narody,

odpiąć pasy od bioder królów,

aby przed nim pootwierać wrota,

a bramy pozostawić nie zamknięte:

²Ja pójdę przed tobą,

usunę przed tobą wyboje,

wyłamię spiżowe wrota,

rozbiję żelazne zawory.

³I dam ci skarby ukryte w ciemności

i kosztowności z najgłębszych kryjówek,

abyś poznał, że Ja jestem PAN ,

ten, który cię wzywa po imieniu —

Bóg Izraela.

⁴Ze względu na mego sługę Jakuba,

na Izraela, mojego wybrańca,

wezwałem cię po imieniu

i nadałem ci zaszczytny tytuł,

chociaż Mnie nie znałeś.

⁵Ja jestem PAN i nie ma innego,

z wyjątkiem Mnie nie ma Boga.

Przypinam ci pas, chociaż

Mnie nie znałeś,

⁶aby poznali na wschodzie

i na zachodzie,

że oprócz Mnie nie ma nikogo.

Ja jestem PAN i nie ma innego.

⁷Ja stwarzam światło

i tworzę ciemność,

Ja czynię pokój i sprowadzam

nieszczęście,

Ja, PAN , czynię to wszystko.

⁸Pokropiły niebiosa z góry,

obłoki spuściły sprawiedliwość!

Otwórz się, ziemio!

Niech zaowocuje zbawienie,

niech wraz z nim wykiełkuje

sprawiedliwość!

Ja, PAN , stworzyłem to wszystko.

Przestroga dla krnąbrnych

⁹Biada temu, kto spiera się

ze swym Stwórcą,

skorupce wśród glinianych skorupek!

Czy glina może pytać garncarza:

Co robisz?

A twe dzieło wołać: On nie ma rąk!

¹⁰Biada temu, kto pyta ojca:

Po co płodzisz?

A kobietę: Po co rodzisz?

¹¹Tak mówi PAN , Święty Izraela,

jego Stwórca:

Czy chcecie Mnie pytać o przyszłość

moich dzieci?

Czy chcecie Mi rozkazywać

w sprawie dzieła moich rąk?

¹²Ja założyłem ziemię,

stworzyłem na niej człowieka.

Ja, moje ręce, rozpięły niebiosa

i wszystkie ich zastępy są

na moje rozkazy!

¹³Ja też wzbudziłem go

dla słusznej sprawy

i prostuję wszystkie jego drogi.

On odbuduje moje miasto

i wypuści z niewoli mych pojmanych,

nie za cenę, za żadną daninę —

mówi PAN Zastępów.

PAN jedynym Bogiem

i zarządcą historii

¹⁴Tak mówi PAN :

Dorobek Egiptu i zyski Etiopii

oraz Sabejczycy, rośli mężczyźni,

przejdą do ciebie i staną się twoi,

pójdą za tobą w pętach,

przejdą, by kłaniać się tobie,

do ciebie kierować prośby,

bo tylko u ciebie jest Bóg

i nie ma innego,

nie ma żadnego Boga.

¹⁵Tak, Ty jesteś Bogiem, który się

ukrywa,

Boże Izraela, Wybawco!

¹⁶Wstyd i upokorzenie czeka

ich wszystkich,

wytwórcy bożyszczy odejdą

w pohańbieniu.

¹⁷Izraela natomiast wybawi PAN

wybawieniem

wiecznym.

Nie doznacie wstydu

ani pohańbienia

na wieki wieków.

¹⁸Bo tak mówi PAN ,

Stwórca niebios —

On jest Bogiem!

Stwórca ziemi, jej założyciel —

On ją utwierdził;

nie uczynił jej też pustkowiem,

lecz przeznaczył do zamieszkania:

Ja jestem PAN i innego nie ma!

¹⁹Nie przemawiałem w ukryciu,

w ciemnym zakątku ziemi,

nie powiedziałem do potomstwa

Jakuba:

Szukajcie Mnie — lecz to daremne!

Ja jestem PAN , ten, który głosi

sprawiedliwość

i zwiastuje to, co słuszne.

²⁰Zbierzcie się i przyjdźcie,

zbliżcie się, ocaleni

spośród narodów!

Nie mają poznania ci, którzy noszą

swoje bożki z drewna

i modlą się do boga, który nie może

wybawić!

²¹Zapowiedzcie i przedstawcie sprawę,

niech się nawet wspólnie naradzą.

Kto od początku pozwalał

o tym usłyszeć?

Kto to od dawna ogłaszał?

Czy nie Ja, PAN ,

poza którym nie ma już Boga?

Sprawiedliwego Boga i wybawcy

nie ma poza Mną!

Zaproszenie do zbawienia

²²Zwróćcie się do Mnie,

skorzystajcie

ze zbawienia,

wy, ze wszystkich krańców ziemi,

gdyż Ja jestem Bogiem

i nie ma innego!

²³Przysiągłem na siebie,

z moich ust wyszło to, co słuszne,

Słowo, które nie zostanie cofnięte,

że przede Mną zegnie się

każde kolano

i każdy język wyzna:

²⁴Tylko w PANU — tak Mi

powiedzą — jest

sprawiedliwość i moc.

I do Niego przyjdą —

ku zawstydzeniu

wszystkich na Niego

zagniewanych.

²⁵PAN usprawiedliwi Izraela,

Nim będzie się chlubić

całe jego potomstwo.