Izajasza 58

Izajasza 58

Błogosławieństwo modlitwy i postu

¹Wołaj na całe gardło,

nie powstrzymuj się!

Wznieś niczym trąba swój głos,

ogłoś memu ludowi jego

przestępstwa,

domowi Jakuba jego grzechy!

²Wprawdzie szukają Mnie

dzień w dzień

i pragną poznać moje drogi,

jakby byli narodem czyniącym

sprawiedliwość

i nie zaniedbującym praw

swojego Boga.

Proszą Mnie też o słuszne

rozstrzygnięcia,

pragną zbliżenia się do Boga.

Mówią:

³Dlaczego my pościmy,

a Ty tego nie widzisz?

Dlaczego umartwiamy dusze,

a Ty nie zauważasz?

Otóż w dniu waszego postu

szukacie własnych

przyjemności,

wyzyskujecie wszystkich

swoich pracowników.

⁴Pościcie też dla sporów,

chcąc być pierwsi,

a przy tym obraźliwie uderzacie pięścią.

Nie pośćcie już tak, jeśli chcecie,

by wasz głos słyszany był w niebie.

⁵Czy taki post ma być czymś,

czego pragnę?

Czy ma być nim dzień, w którym

człowiek umartwia

swą duszę przez to,

że zwiesza głowę jak sitowie

albo leży we włosiennicy

i w popiele?

Czy coś takiego nazwiesz postem

i dniem przyjemnym PANU ?

⁶Oto na tym polega post, który

Mi się podoba:

że się wyzwala z więzów

niegodziwości,

zrywa powrozy jarzma,

wypuszcza na wolność gnębionych

i łamie wszelkie poddaństwo.

⁷Że podzielisz swój chleb z głodnym,

biednych tułaczy przyjmiesz do domu,

gdy zobaczysz nagiego, okryjesz go szatą,

i nie odwrócisz się od swego rodaka.

⁸Wtedy twe światło wystrzeli jak poranek,

szybko wzejdzie twe uzdrowienie;

twa wiarygodność pójdzie przed tobą,

a chwała PANA będzie twoją tylną strażą.

⁹Gdy wtedy będziesz wołał, PAN odpowie,

gdy wezwiesz Go na pomoc, powie: Oto jestem!

Właśnie, gdy usuniesz spośród siebie jarzmo,

wytykanie palcem i niegodziwość mowy,

¹⁰gdy otworzysz przed głodnym swe serce

i nasycisz duszę strapionego —

wtedy twe światło wzejdzie wśród ciemności,

a twój zmierzch będzie jak południe!

¹¹I PAN będzie cię wciąż prowadził,

nasyci twoją duszę choćby w wyschłych

miejscach,

sprawi, że znów nabierzesz sił

i będziesz jak ogród nawodniony,

jak źródło wody zawsze niezawodne.

¹²Twoi ludzie odbudują odwieczne ruiny,

podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń

i nazwą cię naprawiającym wyłomy,

odnowicielem ścieżek do przystani

wytchnienia.

Błogosławieństwo przestrzegania szabatu

¹³Jeśli się powstrzymasz od łamania szabatu,[#58:13 Idiom: cofniesz swą nogę od szabatu ; lub: Jeśli powstrzymasz się od męczących podróży w szabat .]

od własnych upodobań

w moim świętym dniu,

i nazwiesz szabat swą rozkoszą,

świętość PANA dniem zasługującym

na cześć,

i uczcisz go, wstrzymując się od swoich

własnych spraw,

od zaspokajania własnych przyjemności

i od prowadzenia [pustych] rozmów,

¹⁴wtedy Ja, PAN , będę Twą rozkoszą,

zadbam o twoje pełne powodzenie

i dam ci cieszyć się dziedzictwem

twojego ojca, Jakuba —

gdyż tak usta PANA przyrzekły.