Jeremiasza 11

Jeremiasza 11

Zerwane przymierze

¹Oto Słowo, które PAN skierował do Jeremiasza:

²Słuchajcie słów przymierza! Przekażcie je mieszkańcom Judy i Jerozolimy.

³Powiedz im: Tak mówi PAN , Bóg Izraela: Przeklęty, kto nie dochowuje warunków przymierza!

⁴Zawarłem je z waszymi ojcami, gdy ich wyprowadzałem z Egiptu, z tego pieca do wytopu żelaza. Powiedziałem im: Słuchajcie mojego głosu i czyńcie to wszystko, co wam nakazuję. Wtedy będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.

⁵Dotrzymam też przysięgi, którą złożyłem waszym ojcom. Obiecałem, że dam im ziemię opływającą w mleko i miód, jak to jest dzisiaj. A ja odpowiedziałem: Dobrze, PANIE ![#11:5 Lub: obietnicy .; #11:5 […] miód : idiom określający urodzajną ziemię.; #11:5 Lub: Amen, niech tak się stanie .]

⁶Następnie PAN powiedział do mnie: Głoś wszystkie te słowa w miastach judzkich i na ulicach Jerozolimy. Mów: Słuchajcie słów przymierza! Dochowujcie go.

⁷Waszych ojców bowiem wyraźnie i nieustannie przestrzegałem, od dnia, w którym ich wyprowadziłem z Egiptu, aż po dzień dzisiejszy. Powtarzałem: Słuchajcie mojego głosu!

⁸Lecz oni nie słuchali. Nie byli posłuszni. Każdy postąpił według uporu swego złego serca. Dlatego sprowadziłem na nich wszystkie kary zapowiedziane w przymierzu, którego nakazałem im przestrzegać — lecz oni to zlekceważyli.

⁹Potem PAN powiedział do mnie: Doszło do sprzysiężenia pomiędzy mieszkańcami Judy i mieszkańcami Jerozolimy.

¹⁰Otóż postanowili zawrócić do win swoich praojców, którzy nie chcieli słuchać moich słów, lecz wybrali służbę obcym bogom i w ten sposób zarówno Izrael, jak i Juda zerwali przymierze, które zawarłem z ich ojcami.

¹¹Dlatego tak mówi PAN : Oto Ja sprowadzę na nich nieszczęście. Nie zdołają się z niego wyplątać. Będą wołać do Mnie, lecz ich nie wysłucham.

¹²Udadzą się też mieszkańcy miast Judy i Jerozolimy do bogów, którym spalali kadzidło. Będą do nich wołać, lecz oni ich nie ocalą w czasie nieszczęścia.

¹³Bo ile jest twoich miast, Judo, tylu jest twoich bogów. I ile jest ulic w Jerozolimie, tyle postawiliście ołtarzy dla czegoś, co jest wstydem — ołtarzy, by spalać kadzidło Baalowi!

¹⁴A ty, Jeremiaszu, nie wstawiaj się za tym ludem. Nie zanoś za nim błagania ani modlitwy, bo nie wysłucham, gdy będą wołać do Mnie w czasie swojego nieszczęścia.

¹⁵Czego szuka moja ukochana

w moim domu,

skoro trwa przy swej niegodziwości?

Wielu też próbowało poświęconym

mięsem usunąć

ciążące na tobie zło!

Czy to ma wystarczyć?!

¹⁶Zieloną oliwką zdobną

w dorodne owoce

nazwał ciebie PAN .

Lecz w szumie wielkiej pożogi

ogień spali jej liście

i odłamią jej konary.

¹⁷PAN Zastępów, który cię zasadził, zapowiada ci nieszczęście z powodu niegodziwości Izraela i Judy, której się dopuszczali, aby drażnić Mnie przez spalanie kadzidła Baalowi.

Spisek na życie Jeremiasza

¹⁸PAN objawił mi i dzięki temu

się dowiedziałem,

obnażył On przede mną ich zamysły.

¹⁹A ja byłem jak jagnię uległe,

prowadzone na rzeź,

nie byłem świadom, że przeciwko

mnie knują:

Zniszczmy to drzewo wraz

z jego owocem,

wytnijmy je spośród żywych!

Niech jego imienia już więcej

nie wspominają.

²⁰Lecz Ty, PANIE Zastępów,

sprawiedliwy Sędzio,

który badasz motywy i zamiary,

spraw, bym zobaczył Twą pomstę

na mych wrogach,

gdyż Tobie powierzyłem moją sprawę.

²¹Oto, co mówi PAN o spiskowcach z Anatot, którzy czyhają na twoje życie i straszą: Nie prorokuj w imieniu PANA , bo zginiesz z naszej ręki!

²²Tak mówi PAN Zastępów: Oto Ja ukarzę ich za to. Ich młodzi padną od miecza, a ich synowie i córki pomrą z głodu.

²³Nie pozostanie po nich nawet reszta, gdyż sprowadzę nieszczęście na spiskowców z Anatot w roku ich nawiedzenia.