Jeremiasza 15

Jeremiasza 15

Gniew PANA nad Judą

¹Wówczas PAN powiedział do mnie: Choćby stanęli przede Mną Mojżesz i Samuel, nie okażę temu ludowi przychylności. Wypędź ich sprzed mojego oblicza. Niech idą![#15:1 Idiom: nie będzie [przychylności w mej] duszy dla tego ludu .]

²A gdyby cię zapytali: Dokąd mamy pójść? — odpowiedz: Tak mówi PAN :

Kto na śmierć, ten na śmierć!

Kto pod miecz, ten pod miecz!

Kto na głód, ten na głód!

Kto w niewolę, ten w niewolę!

³Nawiedzę ich czterema rodzajami kary — oświadcza PAN — mieczem do zabijania, psami do wywlekania, drapieżnymi ptakami i dzikimi zwierzętami do pożerania i niszczenia.

⁴Uczynię z nich odstraszającą przestrogę dla wszystkich królestw ziemi za to, co zrobił w Jerozolimie Manasses, syn Hiskiasza, króla Judy.

⁵Kto zmiłuje się nad tobą,

Jerozolimo?

Kto cię będzie żałował?

Kto zatrzyma się, by zapytać,

jak ci się powodzi?

⁶Ty Mnie odrzuciłaś —

oświadcza PAN .

Cofasz się!

Dlatego podniosłem na ciebie rękę.

Zniszczę cię! Zmęczyłem się

pobłażaniem.

⁷Przesieję ich rzeszotem

w miastach tej ziemi,

pozbawię ich dzieci i wygubię

mój lud,

bo nie odwrócili się

od swego postępowania.

⁸Namnożyło Mi się jego wdów

więcej niż piasku nad morzem.

Sprowadziłem na nich,

na matki z dziećmi, niszczyciela

w samo południe,

rzuciłem na nich znienacka trwogę

i przerażenie.

⁹Omdlała matka siedmiorga,

ledwie chwyta oddech.

Zaszło jej słońce za dnia,

spotkał ją wstyd i zawód.

A ich resztę? Wydam pod

miecz ich wrogów —

oświadcza PAN .

Skarga Jeremiasza i Boża obietnica ochrony

¹⁰Biada mi, moja matko,

że mnie urodziłaś,

człowieka uwikłanego w spór

i walkę z całym światem!

Nie jestem wierzycielem

i nie jestem dłużnikiem,

a jednak wszyscy mi ubliżają.

¹¹Przyznaj, PANIE , że służyłem Ci

z oddaniem.

Wstawiałem się u Ciebie

za wrogami

w chwilach niedoli i w czasie ucisku.

¹²Czy można skruszyć żelazo,

żelazo z północy, i spiż?

¹³Twoje bogactwo i skarby

wydam na łup — bez opłaty —

za wszystkie twoje grzechy

w obrębie wszystkich twych granic.

¹⁴I sprawię, że będziesz służyć[#15:14 żyć , hbr. הַעֲבַדְתִּי () za BHS i G, gr. καταδουλώσω σε; wg MT: przeprowadzę , hbr. הַעֲבַרְתִּי, a zatem: i przeprowadzę twoich wrogów w ziemi, [której] nie znasz .]

swym wrogom

w obcej ci ziemi,

gdyż ogniem zapłonął

mój gniew,

rozszalał się przeciw tobie!

¹⁵Ty wiesz wszystko!

PANIE , wspomnij o mnie,

przyjdź na pomoc,

pomścij me krzywdy na mych

prześladowcach.

Nie daj mi zginąć z powodu

Twojej pobłażliwości.

Wiedz, znoszę hańbę

ze względu na Ciebie!

¹⁶Gdy odnajdywałem Twe słowa,

pochłaniałem je.

Twoje słowo było mi weselem,

radością mojego serca,

gdyż wzywano nade mną

Twojego imienia,

PANIE , Boże Zastępów.

¹⁷Nie zasiadałem w gronie wesołków,

nie bawiłem się

pośród nich.

Z powodu Twojej ręki zajmowałem

samotne miejsce,

ponieważ napełniłeś mnie

oburzeniem.

¹⁸Dlaczego mój ból trwa bez końca?

Dlaczego moja rana jest nieuleczalna?

Dlaczego nie chce się goić?

Czy rzeczywiście będziesz mi

jak zdradliwe wody,

którym się nie ufa?

¹⁹Tak odpowiedział mi PAN :

Jeżeli ty zawrócisz, to i Ja zwrócę

się ku tobie

i staniesz przed moim obliczem.

Jeśli wyłuskasz, co cenne, z tego,

co pospolite,

będziesz moimi ustami.

Im wolno zacząć żyć tak, jak ty,

ale ty nie bądź taki, jak oni.

²⁰Bo uczyniłem cię dla tego ludu

murem spiżowym, niezdobytym.

Będą cię zwalczać,

lecz nie przemogą,

bo Ja jestem z tobą,

aby cię wybawiać i ratować —

oświadcza PAN .

²¹I wyratuję cię z mocy niegodziwych,

odzyskam z ręki okrutnych.