The chat will start when you send the first message.
1Tak mówi PAN :
Oto Ja wzbudzam wiatr niszczący
przeciw Babilonowi
i przeciw mieszkańcom
serca moich wrogów!
2Poślę żniwiarzy na Babilon![#51:2 Lub: (1) przesiewaczy ; (2) obcych ; (3) gwałtowników i zadadzą mu gwałt G.]
Ci go przewieją,
opróżnią mu kraj,
bo się rozłożą przeciw niemu,
otoczą go zewsząd w dniu niedoli.
3O, niech nie zdąży łucznik
napiąć łuku,
a wojownik przywdziać
swojej zbroi!
Nie oszczędzajcie młodych ludzi,
wytępcie jego zastęp!
4Niech padną od miecza
w ziemi chaldejskiej,
śmiertelnie ranni niech
zalegną ulice!
5Bo nie owdowiał Izrael ani Juda,
nie został opuszczony
przez swojego Boga,
przez PANA Zastępów!
Za to ich ziemia jest pełna winy
wobec Świętego, Pana Izraela.
6Uciekajcie z granic Babilonu!
Ratujcie, każdy swoje życie!
Nie chciejcie ginąć
z powodu jego winy,
bo PAN rozpoczął swój czas pomsty,
sam mu zapłatę wymierza!
7A był niegdyś Babilon
złotym kielichem w ręku PANA .
Upijała się z niego cała ziemia,
Narody piły z jego wina —
i oszalały!
8A teraz nagle padł Babilon,
został rozbity!
Szlochajcie nad nim!
Weźcie balsam!
Nałóżcie na ranę.
Może da się uleczyć.
9Leczyliśmy Babilon, lecz
się nie udało!
Zostawcie go zatem.
Chodźmy, każdy do swej ziemi,
gdyż niebios sięgnął jego wyrok,
wzniósł się on ponad obłoki!
10PAN mu wymierzył
sprawiedliwość
za to, co nam uczynił.
Chodźmy, rozgłośmy na Syjonie
dzieło naszego Boga, PANA !
11Naostrzcie strzały,
napełnijcie kołczany!
PAN pobudził ducha
królów Medii,
bo powziął plan — zniszczyć
Babilon,
gdyż to czas Jego pomsty,
to pomsta za Jego świątynię.
12Podnieście sztandar
przeciw murom Babilonu!
Wzmocnijcie straże,
postawcie warty,
stańcie na czatach!
PAN czyni to, co postanowił,
co zapowiedział mieszkańcom
Babilonu,
to właśnie teraz spełnia!
13Mieszkasz nad wielkimi
wodami,
bogaty jesteś w skarby,
lecz przyszedł twój kres,
dopełniła się miara
twojego zdzierstwa!
14PAN Zastępów przysiągł
na siebie samego:
Tak! Jak szarańczą wypełnię
cię ludźmi,
a oni przeciw tobie wzniosą
okrzyk do bitwy!
15Ten, który stworzył ziemię
swoją mocą,
w swojej mądrości sprawia,
że trwa świat,
swoim rozumem rozciągnął
niebiosa —
16gdy On wydaje głos, huczą
wody na niebie
i obłoki wznoszą się
z krańców ziemi.
On rzuca błyskawice i wtedy
pada deszcz,
On też wyprowadza wiatry
ze swych skarbców!
17O, jakże oszukuje się człowiek,
gdy nie ma o tym pojęcia!
O, jak śmieszny odlewnik,
który odlewa bożka!
Bo kłamstwem są jego odlewy.
Nie ma w nich ducha!
18Są one marnością, dziełem
wartym kpin,
w czasie nawiedzenia
najzwyczajniej giną!
19Nie tak jest z Działem Jakuba!
On jest Stwórcą wszystkiego,
jest berłem jego dziedzictwa,
Jego imię brzmi JHWH Zastępów!
20Jesteś moim młotem,[#51:20 Ww. 20-23 mogą odnosić się do Babilonu lub do Medo-Persji. Jeśli do Babilonu, to niszczyć , rozbijać , itd. należy odczytać w czasie przeszłym; jeśli do Medii, to w czasie teraźniejszym lub przyszłym. Obie formy są poprawne.]
orężem wojennym!
Tobą rozbijam narody
i tobą niszczę królestwa.
21Tobą rozbijam konia
wraz z jeźdźcem,
tobą rozbijam rydwan
z załogą.
22Tobą rozbijam mężczyznę
i kobietę,
tobą rozbijam staruszka
i chłopca,
tobą rozbijam młodego
i młodą,
23tobą rozbijam pasterza
ze stadem,
tobą rozbijam oracza
z zaprzęgiem,
tobą rozbijam książąt
i rządców —
24i na waszych oczach
tak odpłacę Babilonowi,
wszystkim mieszkańcom Chaldei,
za całe zło, które popełnili
na Syjonie —
oświadcza PAN .
25Oto Ja jestem przeciwko tobie,
góro zniszczenia —
oświadcza PAN —
niszcząca całą ziemię!
Wyciągnę na ciebie swą rękę
i zepchnę cię ze skał —
i zamienię cię w górę płonącą!
26Nie wezmą już z ciebie kamienia
na narożnik
ani budulca do fundamentów,
ponieważ staniesz się wieczną ruiną —
oświadcza PAN .
27Podnieście sztandar na ziemi!
Zadmijcie w róg wśród narodów!
Wyznaczcie przeciw niemu narody!
Wezwijcie przeciw niemu królestwa —
Ararat, Minni i Aszkenaz —
ustanówcie przeciw niemu dowódcę!
Sprowadźcie konie jak
włochatą szarańczę!
28Wyznaczcie przeciwko niemu narody,
królów Medii,
jej namiestników i wszystkich
zarządców,
wszystkie ziemie pod jej
panowaniem!
29Trzęsie się ziemia,
skręca się z bólu,
gdyż PAN na Babilonie
spełnia swoje plany —
zamieni jego ziemię
w pustkowie bez mieszkańca!
30Przestali walczyć wojownicy
Babilonu,
usiedli w swoich twierdzach,
wyparowało ich męstwo,
są niczym kobiety.
Siedziby ich podpalone,
porozbijane rygle.
31Goniec biegnie za gońcem,
posłaniec za posłańcem,
by donieść królowi Babilonu,
że jego miasto zdobyte
po najdalszy kraniec,
32że zajęte brody, wypalone sitowia,
a wojownicy zdjęci przerażeniem!
33Gdyż tak mówi PAN Zastępów,
Bóg Izraela:
Córka babilońska będzie jak klepisko
w czasie ubijania —
jeszcze chwila, a przyjdzie dla niej
czas żniw!
34Pożarł mnie, schrupał mnie
Nebukadnesar, król Babilonu.
Odstawił mnie jak pustą miskę,
połknął mnie jak smok.
Napełnił mną swój brzuch,
ograbił z mych rozkoszy!
35Powiedzcie, mieszkańcy Syjonu:
Gwałt zadany mnie i mym krewnym
niech spadnie na Babilon!
Powiedz, Jerozolimo:
Moja krew na mieszkańców
Chaldei!
36Ponieważ tak mówi PAN :
Oto Ja poprowadzę twą sprawę
i zemszczę się za ciebie.
Wysuszę jego morze
i pozamykam źródła.
37Zamienię Babilon w zwały gruzów,
siedlisko szakali,
miejsce grozy i pogwizdywania,
pozbawione mieszkańców.
38Będą ryczeć jak młode lwięta,
będą warczeć jak lwie szczenięta,
39lecz w ich rozochoceniu
przygotuję im ucztę,
upiję ich do szaleństwa —
i posną snem wiecznym,
i nie obudzą się —
oświadcza PAN .
40Ściągnę ich jak owce na rzeź,
jak barany razem z kozłami.
41O, jak wzięto Babilon[#51:41 Tj. Szeszach , hbr. שֵׁשַׁךְ (), kod nazwy Babilon .]
i schwytano!
Jak ta pieśń pochwalna
całej ziemi
zionie teraz grozą
między narodami!
42Podeszło pod Babilon morze,
zalały go fale!
43Jego miasta stały się pustkowiem,
stepem, ziemią wysuszoną,
w której nikt już nie mieszka,
przez którą nie przechodzi
żaden człowiek.
44O, nawiedzę Bela w Babilonie!
Wyciągnę z jego paszczy,
co pochłonął.
Już nie popłyną narody
w jego stronę.
Padł już mur Babilonu!
45Wyjdź z jego granic, mój ludu!
Ratujcie, każdy swoje życie
przed żarem gniewu PANA !
46Lecz nie ulegajcie zwątpieniu. Nie drżyjcie pod wpływem złych wieści. Nie martwcie się, gdy co roku mówią o przemocy szerzącej się w kraju i o tym, że władca powstaje przeciw władcy!
47Ponieważ idą dni,
w których nawiedzę bóstwa
Babilonu.
Całą jego ziemię okryje wstyd,
a wszyscy pobici mieczem padną
w jego obrębie.
48Wtedy niebiosa i ziemia,
i wszystko, co je napełnia,
wzniosą nad Babilonem
radosny śpiew!
Gdyż z północy przeciw
niemu ściągną
niszczyciele —
oświadcza PAN .
49Babilon musi upaść!
Za pobitych mieczem z Izraela,
również w Babilonie padną
pobici całej ziemi!
50Wy, zbiegli przed mieczem!
Ruszajcie! Nie zatrzymujcie się!
Pamiętajcie na obczyźnie o PANU ,
noście Jerozolimę w sercu!
51Wstyd nas ogarnął na wieść
o tej hańbie,
rumieniec okrył nam twarz,
że obcy weszli do najświętszych miejsc
świątyni PANA !
52Dlatego idą dni —
oświadcza PAN —
gdy nawiedzę jego bóstwa,
a w całym jego kraju jęczeć
będą ranni.
53Choćby Babilon wstąpił na niebiosa,
choćby umieścił swoją twierdzę
wysoko, w niedostępnych
miejscach,
i tak dosięgną go wysłani przeze Mnie
niszczyciele —
oświadcza PAN .
54Słuchaj! Krzyk z Babilonu!
Oto z Chaldei dochodzi wieść
o wielkim
zniszczeniu!
55Tak! PAN niszczy Babilon,
ucisza w nim wielki gwar!
A szumią ich fale jak potężne wody,
rozlega się zgiełk ich głosu!
56Tak! Nadciągnął przeciw niemu,
przeciw Babilonowi, niszczyciel!
Jego bohaterowie wzięci!
Łuki połamane!
Gdyż PAN , Bóg odpłaty,
rozlicza się z nim!
57Upiję jego książąt i mędrców, jego namiestników i rządców, i jego bohaterów. Zasną wiecznym snem. Już nie obudzą się z niego — oświadcza Król, którego imię brzmi PAN Zastępów.
58Tak mówi PAN Zastępów:
Potężne mury Babilonu
zostaną doszczętnie zburzone,
a jego wysokie bramy spłoną.
Tak to trudzą się ludy dla marności,
a narody mozolą się dla ognia.
59Oto sprawa, którą prorok Jeremiasz zlecił Serajaszowi, synowi Nerijasza, wnukowi Machsejasza, gdy ten, wysłany przez Sedekiasza, króla Judy, w czwartym roku jego panowania, udał się do Babilonu. Serajasz był osobą odpowiedzialną za daniny.[#51:59 Lub: z Sedekiaszem .; #51:59 Lub: zarządcą miejsc postojowych, odpowiedzialnym za bezpieczeństwo wypraw królewskich, pałacu, lub kwatermistrzem .]
60Jeremiasz spisał na jednym zwoju wszystkie klęski mające spaść na Babilon i wszystkie zapowiedzi tego, co ma go spotkać.
61I zwrócił się Jeremiasz do Serajasza: Gdy przyjdziesz do Babilonu, to dopilnuj przeczytania wszystkich tych słów.
62Po przeczytaniu powiedz: PANIE , Ty oznajmiłeś o tym miejscu, że je zniszczysz, tak że nie będzie w nim mieszkał ani człowiek, ani zwierzę, lecz stanie się pustkowiem na wieki.
63Następnie, gdy już skończysz czytać z tego zwoju, przywiążesz do niego kamień i wrzucisz go do Eufratu.
64I zakończysz: Tak utonie Babilon i nie podniesie się już z nieszczęścia, które Ja na niego sprowadzę tak, że pomdleją.
Dotąd słowa Jeremiasza.