Jeremiasza 9

Jeremiasza 9

¹Gdyby ktoś zapewnił mi na pustyni

schronisko podróżnych,

opuściłbym mój lud i odszedłbym

od nich,

bo oni wszyscy są cudzołożnikami,

są zgrają oszustów!

²Napinają swój język jak łuk,

w kraju rządzi kłamstwo,

nie prawda,

niegodziwość goni niegodziwość,

Mnie natomiast nie znają —

oświadcza PAN .

³Niech się ludzie strzegą swych

przyjaciół,

niech nie ufają również braciom.

Bo każdy brat knuje podstęp,

a przyjaciel roznosi

oszczerstwa!

⁴Jeden oszukuje drugiego.

Prawdy nie wyjawiają.

Przyuczyli język do

kłamstwa.

Popełniają niegodziwość

do zmęczenia!

⁵Krzywda za krzywdą, oszustwo

za oszustwem —

nie chcą oni Mnie znać —

oświadcza PAN .

⁶Dlatego tak mówi PAN Zastępów:

Oto Ja wytopię i wypróbuję ich,

bo jak inaczej mam postąpić

wobec niegodziwości

córki mojego ludu?

⁷Ich język to zabójcza strzała,[#9:7 Lub: ostra 4QJerᵃ.]

ich usta mówią kłamstwa.

Z bliźnimi mówią o pokoju,

lecz w środku knują zdradę.

⁸Czyż za to nie mam ich ukarać?! —

oświadcza PAN .

Czy na takim narodzie nie mam

wywrzeć pomsty?

⁹Wznieście płacz, lament na górach

i pieśń żałobną na pastwiskach pustyni,

gdyż są wypalone, nikt tamtędy

nie chodzi.

Nie słychać tam odgłosu stad,

brak tam ptactwa na niebie i bydła —

odleciały stamtąd, odeszły!

¹⁰Obrócę Jerozolimę w kupę

gruzów,

w legowisko szakali,

a miasta Judy zamienię

w pustkowie,

będą bez mieszkańców.

Mądrość i powodzenie

¹¹Kto jest tym mądrym człowiekiem, który to rozumie? Do kogo przemówił PAN i może to wyjaśnić: Dlaczego ta ziemia ginie, wypalona jak pustynia, bez żadnego przechodnia?

¹²To dlatego, że porzucili Prawo, które im dałem — odpowiedział PAN . — Nie słuchali mojego głosu i nie postępowali według niego.

¹³Przeciwnie, poszli za uporem swojego serca i za baalami, tak jak ich nauczyli ojcowie.

¹⁴Dlatego tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja nakarmię ich, to jest ten lud, piołunem i napoję ich wodą zatrutą.

¹⁵Rozproszę ich między narodami, których nie znali ani oni, ani ich ojcowie, a za nimi poślę miecz — aż ich wygubię.

¹⁶Tak mówi PAN Zastępów:

Rozważcie to, co mówię!

Wezwijcie płaczki —

niech przyjdą.

Poślijcie po kobiety biegłe

w zawodzeniu!

¹⁷Niech się pośpieszą i podniosą

lament,

aby i z naszych oczu popłynęły łzy,

aby i nasze powieki spłynęły

wodą!

¹⁸Tak! Głos lamentu słychać z Syjonu:

Jakże jesteśmy spustoszeni!

O, jak okrywa nas wstyd!

Musimy opuścić ojczyznę,

porzucić nasze mieszkania!

¹⁹Tak, słuchajcie, kobiety,

Słowa PANA .

Niech wasze ucho przyjmie

Słowo Jego ust:

Uczcie wasze córki lamentowania,

uczcie jedna drugą pieśni żałobnej.

²⁰Bo śmierć wdarła się przez

nasze okna,

weszła do naszych pałaców,

by na ulicach powybijać dzieci

i młodych ludzi na placach!

²¹Mów: Tak oświadcza PAN :

Trupy ludzkie leżeć będą

jak nawóz na polach,

jak snopy za żniwiarzem,

nie będzie nikogo, kto by je

pochował.

²²Tak mówi PAN :

Niech się nie chlubi mędrzec

swą mądrością,

niech się nie chlubi mocarz

swoją siłą,

niech się nie chlubi bogaty

swym bogactwem!

²³Lecz kto chce się chlubić,

niech się chlubi tym,

że jest rozumny i wie o Mnie,

że Ja, PAN , okazuję łaskę,

kieruję się na ziemi tym, co słuszne

i sprawiedliwe,

gdyż tym się rozkoszuję —

oświadcza PAN .

²⁴Oto idą dni — oświadcza PAN — w których nawiedzę wszystkich obrzezanych tylko na ciele:

²⁵Egipt, Judę, Edom, Amon, Moab i wszystkich z najdalszych zakątków, mieszkających na pustyni, gdyż wszystkie narody są nieobrzezane i cały dom Izraela jest ludem nieobrzezanego serca.[#9:25 , lub: o podciętych krańcach [włosów] .]