Micheasza 6

Micheasza 6

Proces między PANEM a Jego ludem

¹Posłuchajcie uważnie tego,

co mówi PAN :

Powstań, wnieś skargę wobec gór,

niech wzgórza usłyszą twój głos!

²Słuchajcie, góry, skargi PANA ,

wy, niewzruszone fundamenty ziemi!

Gdyż PAN ma sprawę ze swym ludem,

z Izraelem toczy On spór.

³Ludu mój! Co ci uczyniłem?

Czym cię zmęczyłem? Odpowiedz mi!

⁴Bo cię wywiodłem z ziemi egipskiej,

wykupiłem cię z domu niewoli,

posłałem przed tobą Mojżesza,

Aarona oraz Miriam.

⁵Ludu mój! Dalej, przypomnij sobie,

o co zabiegał Balak, król Moabu?

A co mu odpowiedział Bileam, syn Beora,

pomiędzy Szitim a Gilgal?

Niech cię to przekona o sprawiedliwości

dzieł PANA !

⁶Z czym mam się zbliżyć do PANA ,

z czym się pokłonić przed

najwyższym Bogiem?

Czy mam przyjść i złożyć całopalne ofiary,

wziąć na spotkanie jednoroczne cielęta?

⁷Czy PANU podobają się tysiące baranów,

miriady strumieni oliwy?

Czy za me przestępstwo mam Mu dać

pierworodnego,

owoc mego łona za grzech mojej duszy?

⁸Oznajmiono ci, człowieku, co jest dobre

i czego PAN oczekuje od ciebie:

Tego, byś stosował prawo,

kochał łaskę i pokornie chodził

z twoim Bogiem.

⁹Głos PANA rozlega się w mieście,

rozsądek zaś skłania do lęku

przed Twoim imieniem:

Zwróćcie uwagę na rózgę

i Tego, który ją wyznaczył!

¹⁰Czy wciąż jest w tym mieście

dom bezbożnego

i skarby zdobyte bezprawiem,

i miara skąpa, przeklęta?

¹¹Czy mam uniewinnić to miasto mimo

oszukańczych szal,

mimo sakiewki z fałszywymi

odważnikami?

¹²Zamożni wypełnili to miasto gwałtem,

jego mieszkańcy mówią kłamstwa,

posługują się językiem zdrady!

¹³Dlatego też Ja zadałem ci cios,

spustoszyłem cię — za twoje grzechy.

¹⁴Będziesz jadł, ale się nie najesz —

puste będzie twoje wnętrze.

Wyniesiesz, lecz nie uratujesz,

a co uratujesz, to wydam pod miecz.

¹⁵Zasiejesz, ale nie skosisz,

wytłoczysz oliwki,

lecz nie namaścisz się oliwą,

podobnie z moszczem —

nie napijesz się wina.

¹⁶Przestrzegałeś ustaw Omriego,

robiłeś to, co w domu Achaba —

postępowaliście według ich rad!

Dlatego uczynię cię pustkowiem,

twoich mieszkańców —

pośmiewiskiem.

Mój ludu, będziesz znosił

pohańbienie!