The chat will start when you send the first message.
1A gdy skończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan jak własną duszę.[#2Sm 1:26]
2Saul zaś zabrał go tego dnia i nie dał mu już wrócić do domu swego ojca.[#1Sm 17:25-26]
3Jonatan natomiast zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak własną duszę.[#1Sm 20:30-33; 23:17]
4Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, oraz swoją tunikę – aż do swego miecza i łuku, i pasa.
5A [ilekroć] Dawid wyruszał, dokądkolwiek posyłał go Saul, radził sobie mądrze, tak że Saul ustanowił go [dowódcą] nad wojownikami. Lud uznał to w swych oczach za dobre. Również słudzy Saula uznali to w swych oczach [za dobre].[#18:5 , יַשְׂכִּיל, .]
6Kiedy zaś oni nadciągali, w czasie powrotu Dawida po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły na spotkanie króla Saula ze śpiewem i tańcami, przy wtórze tamburyn, z radością i z cymbałkami.[#Wj 15:20; Sdz 11:34; #18:6 , שָׁאוּל הַמֶּלֶךְ, wg G: .; #2Sm 6:5; Iz 5:12; #18:6 , בְשָׁלִשִׁים, lub: i na trójkach ; być może chodzi o trzystrunowe instrumenty, wg G: καὶ ἐν κυμβάλοις.]
7Kobiety, w zabawie, śpiewały przy tym sobie:
Pobił Saul gromady,
a Dawid – miriady.
8Gniewało to Saula bardzo. Uważał te słowa za niewłaściwe w swoich oczach, bo powiedział: Dały Dawidowi miriady, a mnie dały gromady. Brakuje mu już tylko królewskiej [władzy]![#18:8 , tj. .]
9Od tego dnia i przez dalsze Saul zaczął być podejrzliwy w stosunku do Dawida.[#18:9 , wg : עוֹיֵן, lub: zazdrosny .]
10Już następnego dnia spoczął na Saulu duch Boży zły, tak że prorokował u siebie w domu. Dawid – jak zawsze – grał tego dnia [na strunach] swoją ręką, a Saul miał w ręku włócznię.[#1Sm 16:14; #18:10 , יִּתְנַבֵּא, por. Lb 11:25-27; 1Sm 10:5, 10, 13; 19:20-24, lub: szalał , por. Jr 29:25.]
11Wtem Saul rzucił włócznią i powiedział: Przygwożdżę Dawida do ściany! Lecz Dawid – dwukrotnie – przed nim uskoczył.[#1Sm 19:10]
12I Saul zaczął bać się Dawida, ponieważ JHWH był z nim, a od Saula odstąpił.
13Potem Saul usunął go od siebie, a ustanowił go księciem oddziału, tak że [w różnych sprawach] wychodził i przychodził na czele tych ludzi.[#18:13 Lub: tysiąca , tj. .; #18:13 , וַיֵּצֵא וַיָּבֹא, idiom: .]
14Na każdej zaś swojej drodze Dawid radził sobie mądrze i JHWH był z nim.
15A gdy Saul widział, że radzi on sobie bardzo mądrze, drżał przed nim.
16Cały zaś Izrael i Juda kochali Dawida, gdyż to on wychodził i przychodził [przy różnych zadaniach] na ich czele.
17I powiedział Saul do Dawida: Oto moja starsza córka Merab, dam ci ją za żonę, tylko bądź mi waleczny i prowadź wojny JHWH . Bo Saul mówił [sobie]: Niech moja ręka nie będzie przeciw niemu, niech będzie przeciw niemu ręka Filistynów.
18Dawid jednak odpowiedział Saulowi: Kim ja jestem i czym jest mój ród – rodzina mojego ojca w Izraelu – że miałbym zostać zięciem króla?![#18:18 , חַיַּי.]
19A gdy przyszedł czas, by dać Merab, córkę Saula, Dawidowi, dano ją za żonę Adrielowi Mecholatycie.
20Dawida natomiast pokochała córka Saula Michal. Gdy doniesiono o tym Saulowi, uznał to za korzystne w swoich oczach.
21Bo Saul powiedział [sobie]: Dam mu ją i niech stanie się dla niego sidłem, i niech ręka Filistynów będzie przeciw niemu. Potem Saul powiedział do Dawida: Dziś po raz drugi [mówię, że] możesz zostać moim zięciem.
22Saul przy tym rozkazał swoim sługom: Porozmawiajcie z Dawidem poufnie. Powiedzcie: Oto podobasz się królowi i kochają cię wszyscy jego słudzy, możesz więc teraz zostać zięciem króla.
23I słudzy Saula powtórzyli te słowa w obecności Dawida. Ale Dawid powiedział: Czy zostać zięciem króla to w waszych oczach drobnostka? Ja przecież jestem człowiekiem ubogim i nieznacznym.[#18:23 , בְּאָזְנֵי, idiom: .]
24I donieśli to słudzy Saula swemu [panu]. Powiedzieli: Dawid wyraził się w takich, jak te, słowach.
25A Saul powiedział: Tak powiedzcie Dawidowi: Nie wiano byłoby dla króla przyjemnością, ale sto filistyńskich napletków, aby zemścić się na wrogach króla. Saul bowiem dążył do tego, aby Dawid wpadł w ręce Filistynów.[#Rdz 34:12; Wj 22:16-17]
26A gdy jego słudzy donieśli Dawidowi te słowa, Dawid uznał zostanie zięciem króla za rzecz słuszną w swoich oczach i zanim wypełniły się dni,
27Dawid powstał i poszedł, on oraz jego ludzie, i pobił u Filistynów dwustu mężczyzn, po czym Dawid sprowadził ich napletki i [przekazał] w pełnej [liczbie] królowi, by móc zostać zięciem króla. I Saul dał mu Michal, swoją córkę, za żonę.[#18:27 , מָאתַיִם, wg G: , ἑκατὸν.]
28A gdy Saul zobaczył i przekonał się, że JHWH jest z Dawidem, a Michal, córka Saula, pokochała go,[#18:28 ; wg G: , καὶ πᾶς Ισραηλ ἠγάπα αὐτόν.]
29Saul tym bardziej obawiał się Dawida – i stał się Saul wrogiem Dawida na resztę dni.
30A książęta filistyńscy wychodzili [do walk]. Lecz ilekroć wychodzili, Dawid radził sobie lepiej niż wszyscy inni słudzy Saula, tak że jego imię nabierało wielkiego znaczenia.