The chat will start when you send the first message.
1Jakiś [czas] potem nadciągnęli synowie Moabu i synowie Ammona, a z nimi niektórzy z Maonitów, na wojnę przeciw Jehoszafatowi.[#20:1 Za em. מֵהַמְּעוּנִים, BHS, por. G: ἐκ τῶν Μιναίων: (1) mieszkańcy pogórza Seir, zob. ww. 10, 22, 23; (2) być może mieszkańcy miasta Maan, ok. 20 km na od Petry.]
2Przyszli więc [zwiadowcy] i donieśli Jehoszafatowi: Nadciąga na ciebie potężny tłum zza morza, z Edomu, i oto są już w Chaseson-Tamar, to jest w En-Gedi.[#20:2 Za em. מֵאֱדֹם; wg MT: , מֵאֲרָם, pod. G: ἀπὸ Συρίας.]
3Jehoszafat przestraszył się i postanowił szukać [woli] JHWH , ogłosił też post w całej Judzie.[#20:3 , וַיִּתֵּן יְהוֹשָׁפָט אֶת־פָּנָיו, idiom: .]
4Zebrali się więc Judejczycy, aby szukać [rady] u JHWH – szukać JHWH przyszli także [ludzie] ze wszystkich miast Judy.
5Wtedy Jehoszafat stanął w zgromadzeniu Judy i Jerozolimy, w domu JHWH , przed nowym dziedzińcem,
6i powiedział: JHWH , Boże naszych ojców, czyż nie Ty jesteś tym [prawdziwym] Bogiem na niebiosach i [czy nie] Ty władasz pośród wszystkich królestw narodów? W Twojej ręce jest siła i potęga – i nikt Ci się nie przeciwstawi!
7Czyż nie Ty, nasz Boże, wydziedziczyłeś mieszkańców tej ziemi przed swoim ludem Izraelem i nie dałeś jej potomstwu Abrahama, swojego przyjaciela, na wieki?[#Iz 41:8; Jk 2:23]
8[Oni] w niej zamieszkali i zbudowali w niej świątynię dla Twojego imienia, mówiąc:
9Jeśli spadnie na nas nieszczęście, miecz sądu, zaraza lub głód, to staniemy przed tym domem i przed Twoim obliczem, gdyż Twoje imię [mieszka] w tym domu, i będziemy wołać do Ciebie spośród naszej niedoli, a Ty wysłuchasz i wybawisz [nas].[#20:9 Lub: miecz, sąd ; wg G: , ἄκρις, שֶׁטֶף.]
10Oto właśnie teraz Synowie Ammona i Moab, i pogórze Seir, gdzie nie pozwoliłeś Izraelowi wejść, gdy szedł z ziemi egipskiej, tak że ominęli ich i nie zniszczyli,[#Pwt 2:4-19]
11właśnie teraz oni odpłacają nam [w pełni], najeżdżając [nas] i chcąc nas wypędzić z Twojego dziedzictwa, które dałeś nam w posiadanie.
12Boże nasz! Czy ich nie osądzisz? Bo brak nam sił, by sprostać temu potężnemu tłumowi, który nadciąga przeciwko nam, a my nie wiemy, co zrobić, lecz nasze oczy kierujemy ku Tobie.
13Stali zaś przez obliczem JHWH wszyscy Judejczycy, a także ich potomstwo, ich kobiety i ich synowie.[#20:13 , טַף, l. .]
14I wtedy Duch JHWH spoczął pośród zgromadzenia na Jachazjelu, synu Zachariasza, syna Benajasza, syna Jaiela, syna Mataniasza, Lewicie, z synów Asafa,[#20:14 , יַחֲזִיאֵל, czyli: .]
15tak że powiedział: Uważajcie, wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, i ty, królu Jehoszafacie! Tak mówi do was JHWH : Wy się nie bójcie i nie drżyjcie przed tym potężnym tłumem, bo to nie wasza wojna, ale Boża!
16Jutro zejdźcie naprzeciw nich. Oto oni będą piąć się zboczem Sis, a spotkacie ich na skraju doliny przed pustynią Jeruel.
17Nie waszą rzeczą będzie przeciw nim walczyć. Ustawcie się i stójcie, a zobaczycie ratunek, z którym [pośpieszy] wam JHWH , o Judo i Jerozolimo! Nie bójcie się i nie drżyjcie! Jutro wyjdźcie im naprzeciw, a JHWH będzie z wami![#Pwt 20:1-4]
18Wtedy Jehoszafat pochylił się twarzą do ziemi, a wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy padli przed JHWH , kłaniając się JHWH .[#20:18 , אַפַּיִם אָרְצָה, idiom: .]
19Lewici zaś spośród synów Kehatytów i spośród synów Korachitów powstali, aby wielbić JHWH , Boga Izraela, bardzo donośnym głosem.[#20:19 , בְּקוֹל גָּדוֹל לְמָעְלָה, lub: głosem donośnym wzwyż .]
20Wstali potem wcześnie rano i wyruszyli na pustynię Tekoa. A gdy wychodzili, Jehoszafat stanął i powiedział: Słuchajcie mnie, Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy! Zaufajcie JHWH , waszemu Bogu, a otrzymacie wsparcie! Zaufajcie Jego prorokom, a poszczęści się wam.[#20:20 : 19 km na od Jerozolimy.]
21Potem naradził się z ludem i wyznaczył śpiewaków dla JHWH i wielbiących Ozdobę Świętości w podążaniu na czele zbrojnych ze śpiewem: Wysławiajcie JHWH , ponieważ na wieki trwa Jego łaska![#20:21 Lub: (1) ; (2) , por. Prz 14:28; wg G: , καὶ αἰνοῦντας ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τὰ ἅγια.]
22A w czasie, gdy zaczęli wznosić radosny okrzyk i pieśń uwielbienia, JHWH zasadził się na synów Ammona, na Moabitów i pogórze Seir, nadciągających na Judę, i zostali pobici.[#20:22 Lub: ustawił zasadzki .]
23Synowie Ammona i Moab wystąpili bowiem przeciw mieszkańcom pogórza Seir, traktując ich jak obłożonych klątwą i tępiąc. A gdy wybili mieszkańców Seir, dopomogli sobie nawzajem do zguby.
24Gdy więc Judejczycy doszli do strażnicy pustynnej i spojrzeli na tłum, oto [pozostały] po nich zwłoki porozrzucane po ziemi i nikt nie ocalał.
25Gdy Jehoszafat i jego lud przyszli, aby zagarnąć łup, znaleźli wśród nich obfitość dobytku, szat i cennych sprzętów, i nabrali sobie tyle, że aż nie mogli unieść, stąd przez trzy dni zgarniali łup, bo był tak obfity.[#20:25 , בָהֶם לָרֹב; wg G: , κτήνη πολλὰ.; #20:25 , za em. na: בְּגָדִים; w MT: , פְגָרִים.]
26W czwartym zaś dniu zgromadzili się w Dolinie Błogosławieństwa, ponieważ tam błogosławili JHWH – właśnie dlatego nadali temu miejscu nazwę Dolina Błogosławieństwa – [i nosi ją ona] aż do dnia dzisiejszego.[#20:26 , בְּרָכָה, lub: Beraka .]
27Potem zawrócili, każdy Judejczyk i Jerozolimczyk, i Jehoszafat na ich czele, aby wrócić do Jerozolimy z radością, ponieważ JHWH rozradował ich z powodu [pobicia] ich wrogów.
28Wkroczyli do Jerozolimy [przy dźwiękach] lutni i cytr, i trąb, [i poszli] do domu JHWH .
29Wówczas strach przed Bogiem padł na wszystkie królestwa ziem, usłyszano bowiem, że JHWH walczył z wrogami Izraela.
30W ten sposób nastał spokój pod władzą Jehoszafata i dał mu jego Bóg zewsząd wytchnienie.
31Tak Jehoszafat panował nad Judą. Miał on trzydzieści pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwadzieścia pięć lat. Jego matka miała na imię Azuba [i była] córką Szilchiego.[#20:31 , עֲזוּבָה (), czyli: (jak plaster na ranę) (?).; #20:31 , שִׁלְחִי, być może skr.: .]
32Kroczył on drogą swojego ojca Asy i nie odstąpił od niej, czyniąc to, co prawe w oczach JHWH .
33Wzniesienia jednak nie znikły i lud wciąż nie trwał swoim sercem przy Bogu swoich ojców.
34Pozostałe zaś sprawy Jehoszafata, pierwsze i ostatnie, oto zostały one spisane w Dziejach Jehu, syna Chananiego, które zostały włączone do zwoju Królów Izraela.
35Potem Jehoszafat, król Judy, sprzymierzył się z Achazjaszem, królem Izraela, ten zaś postępował bezbożnie.
36A sprzymierzył się z nim, aby budować okręty płynące do Tarszisz. Budowali te okręty w Esjon-Geber.[#20:36 Określenie to może oznaczać okręty pełnomorskie.]
37Wtedy Eliezer, syn Dodajasza z Mareszy, wygłosił proroctwo przeciw Jehoszafatowi: Ponieważ sprzymierzyłeś się z Achazjaszem, JHWH roztrzaska twoje dzieło. I [rzeczywiście] okręty rozbiły się i nie były w stanie płynąć do Tarszisz.[#20:37 , אֱלִיעֶזֶר, .; #20:37 , za em. דּוֹדִיָּהוּ, czyli: , wg MT: , דּוֹדָוָהוּ.]