The chat will start when you send the first message.
1Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, oraz Tymoteusz, brat,[#1Kor 1:1; Ef 1:1; #1:1 : imię autora umieszczano wówczas na początku. : w obliczu herezji autor podkreśla, pod. jak w Ga 1:1, 12-13, że nie jest samozwańcem, lecz powołanym .; #Dz 16:1; 17:14, 15; 18:5; 19:22; 20:4; 16:21; 1Kor 4:17; 16:10; 2Kor 1:1, 19; Flp 1:1; 2:19; 1Ts 1:1; 3:2, 6; 2Ts 1:1; 1Tm 1:2, 18; 6:20; 2Tm 1:2; Flm 1; Hbr 13:23; #1:1 Tymoteusz wymieniany jest na wstępie w 2Kor, Flp, 1 i 2Tm oraz Flm, nie jako współautor (zob. Kol 4:18), ale raczej osoba podpisująca się pod Listem Pawła.]
2do świętych i wierzących braci w Chrystusie [zamieszkałych] w Kolosach: Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana, Jezusa Chrystusa.[#1:2 , ἅγιος, to oddzielony czegoś i poświęcony , to człowiek, który . W tym sensie lub jest chrześcijanin.; #1:2 Lub: wiernych .; #1:2 bracia : zwrot obejmujący również siostry.; #J 1:17; Ef 1:2; #Ga 1:3; #1:2 , za א (IV) A; wyrażenia brak w: B (IV), ; Kol 1:2.]
3Dziękujemy Bogu, Ojcu naszego Pana Jezusa Chrystusa, zawsze, gdy się o was modlimy,[#Ef 1:16; Flp 1:3-4; 1Ts 1:2-3]
4[odkąd] usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusie Jezusie i miłości, którą żywicie względem wszystkich świętych,[#Ef 1:15; Kol 2:5, 7; 1Ts 1:3; #1:4 : chodzi nie o wiarę , lecz o to, że pogłębia i rozwija wiarę człowieka, a nasze poleganie na Nim sprawia, że zawarta w ewangelii prawda przynosi owoce (o zob. np. Rz 6:1-14).; #1Kor 13:13; Kol 1:8]
5z powodu nadziei, odłożonej dla was w niebiosach, o której już słyszeliście w Słowie prawdy ewangelii,[#Ef 1:18; 4:4; Kol 1:23, 27; Tt 2:13; 1P 1:3; #Hbr 11:10; 1P 1:4; #Ef 1:13]
6która do was dotarła. Podobnie jak na całym świecie wydaje ona owoce i rośnie, tak też jest u was od dnia, gdy usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie.[#1Tm 3:16; #Rz 1:16; Ga 5:22-23; Ef 5:9; Kol 1:10; #J 8:32; Ef 1:13; #Dz 4:33; 11:23; Rz 5:2; #1:6 Takie poznanie czyni ewangelię owocną w życiu człowieka (Iz 55:11; Rz 1:16; Ef 2:8-10).]
7Tak nauczyliście się od Epafrasa, naszego ukochanego współsługi, który jest zamiast was wiernym posługującym Chrystusa,[#Kol 4:12-13; Flm 23; #1:7 , Ἐπαφρᾶς, skr. Ἐπαφρόδιτος, zn.: (bogini miłości), mieszkaniec Kolosów i być może założyciel tamtejszej wspólnoty, ewangelista w Laodycei i Hierapolis (Kol 4:12, 13). Nazywany współwięźniem i współpracownikiem (Flm 23). To on mógł opowiedzieć Pawłowi o problemach Kolosan i natchnąć go do napisania Listu (ww. 4, 8). Nie ten sam, co Epafrodytos z Flp 2:25; 4:18.; #1:7 א (IV); 𝔓 (200 r.) א*, : wysłany przez wspólnotę do posługiwania Pawłowi; Kol 1:7.; #1:7 Lub: diakonem .]
8on też ukazał nam waszą miłość w Duchu.[#Rz 15:30; Ga 5:22; #1:8 : chodzi o Jego owoc (Ga 5:22; por. Rz 5:5), a nie o naturalną dyspozycję człowieka.]
9Dlatego i my od dnia, gdy [o tym] usłyszeliśmy, nie przestajemy modlić się o was i prosić, abyście zostali napełnieni poznaniem Jego woli we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu,[#Ef 1:16; #1:9 Treść modlitwy, Kol 1:9-14, kryje w sobie obraz zdrowego duchowego życia.; #1:9 , ἐπίγνωσις, ozn. głęboką świadomość rzeczy.; #Rz 12:2; 1Kor 1:5; Ef 1:8-9; 3:19; 5:17; #Ef 1:15-17; Flp 1:9]
10by postępować [w sposób] godny Pana dla całkowitego przypodobania [Mu] się, wydając owoc w każdym dobrym czynie i pogłębiając poznanie Boga,[#Rz 13:13; Ef 4:1; 5:15; Flp 1:27; 1Ts 2:12; #1:10 Por. godny (Ef 4:1), (Flp 1:27), (1Ts 2:12).; #Ga 5:22-23; Ef 5:9; Kol 1:6; #Ef 2:10]
11pokrzepieni wszelką mocą według potęgi Jego chwały, ku wszelkiej wytrwałości i cierpliwości. Z radością[#Ef 1:19; 3:16; 6:10; 2Tm 2:1; #1:11 , ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι, hebr. לְהִתְאַזֵּר בְּכָל־עֹז, tj. .; #Flp 4:13; #2Tm 4:2]
12dziękujcie Ojcu, który nas przysposobił do udziału w dziedzictwie świętych w świetle.[#1:12 Tym są dobra, z których będziemy korzystać wraz z nastaniem pełni odkupienia (Rz 8:17; 1Kor 15:53; 2Kor 5:4; por. Joz 14:1).; #Dz 20:32; Ef 1:11, 18; 1P 1:4; #1P 2:9; #1:12 Światło: jest symbolem świętości (Mt 5:14; 6:23; Dz 26:18; 1J 1:5), prawdy (Ps 36:8; 119:105, 130; 2Kor 4:6), miłości (Jk 1:17; 1J 2:9-10), chwały (Iz 60:1-3; 1Tm 6:16) i życia (J 1:4). Łączy się z Bogiem (1J 1:5), Chrystusem (J 8:12) i odrodzonym człowiekiem (Ef 5:8).]
13On nas wyrwał spod władzy ciemności i przeniósł do Królestwa ukochanego Syna,[#Łk 22:53; Dz 26:18; Ef 2:2; 6:12; Kol 2:15; 1P 2:9; #Rz 6:17-22; Ef 5:5; #Mt 3:17; 17:5; Ef 1:6; 2P 1:17]
14w którym mamy odkupienie, przebaczenie grzechów.[#Łk 24:47; Dz 2:38; 10:43; Rz 3:24; Ef 1:7; Tt 2:14]
15On jest obrazem niewidzialnego[#Rz 8:29; 2Kor 3:18; 4:4; Hbr 1:3; #1:15 , εἰκών: zob. 2Kor 4:4, por. J 1:18; 14:9; Hbr 1:3. Niewidzialny Bóg objawia się w Chrystusie i jest taki jak On.; #J 1:18; 1Tm 1:17; 6:16; Hbr 11:27]
Boga,
pierworodnym wszelkiego
stworzenia,
16ponieważ w Nim zostało stworzone
wszystko,
co jest w niebie i na ziemi,
rzeczy widzialne i niewidzialne,
czy to trony, czy rządy,
czy zwierzchności, czy władze;
wszystko zostało stworzone
przez Niego i dla Niego.
17On sam jest przed wszystkim[#1:17 , πρό, ozn. też pierwszeństwo co do i , por. J 1:1-2; 8:58.; #Prz 8:23-31; J 1:1; 8:58]
i w Nim wszystko współistnieje;
18On też jest Głową Ciała,
Zgromadzenia;
On jest początkiem,
pierworodnym z umarłych,
aby we wszystkim dostąpić
pierwszeństwa,
19gdyż w Nim spodobało się całej
Pełni zamieszkać
20i przez Niego pojednać ze sobą[#2Kor 5:18-19; Ef 1:10; 2:16]
wszystko,
wprowadzając pokój przez krew
Jego krzyża;
[przez Niego] – czy to na ziemi,
czy w niebie.
21I was, niegdyś obcych i wrogich myśleniem o złych czynach,[#Rz 5:10; Ef 2:12; 4:18]
22teraz pojednał w Jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was przed sobą stawić jako świętych, nieskazitelnych i nienagannych,[#1:22 , ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, tj. w ciele Jego ciała, zob. Kol 2:11.; #Ef 2:16; #Ef 1:4; 5:27; 1Ts 3:13; Tt 2:14]
23o ile trwać będziecie w wierze, ugruntowani, stali i niewzruszeni w nadziei płynącej z ewangelii, którą usłyszeliście zwiastowaną każdemu stworzeniu pod niebem i której ja, Paweł, zostałem rzecznikiem.[#Hbr 3:14; #1:23 , εἴ γε, l. ; rozwój jest sprawą wiary, por. 1Kor 3:15.; #Ef 1:18; 4:4; Kol 1:5, 27; 2Ts 2:16; #Mk 16:15; #2Kor 3:6; Ef 3:7; Kol 1:25; #1:23 Lub: diakonem , διάκονος, pod. w. 25, gdzie może ozn. przedstawiciela.]
24Teraz raduję się w cierpieniach ze względu na was i ze swojej strony uzupełniam w moim ciele braki udręk Chrystusowych – za Jego Ciało, którym jest Zgromadzenie[#1P 4:12; #Ef 3:13; 2Tm 2:10; #Flp 3:10; #1:24 Tzn. tym bardziej Kościół zbliży się do pełni, w im większym stopniu dopełni się na ciele to, czego jeszcze brak z pełni cierpień, których doznał Chrystus. Ból cierpiących w imię Chrystusa jest ziarnem, z którego wyrasta Kościół (Kol 4:13; 2Kor 4:12).; #Kol 1:18]
25i którego rzecznikiem zostałem zgodnie z planem Boga powierzonym mi względem was, by wypełnić Słowo Boga,[#Ef 3:2, 7-8; #1:25 Lub: zarządzeniem Boga obejmującym mnie ze względu na was .]
26tajemnicę zakrytą od wieków i pokoleń, a teraz objawioną Jego świętym,[#1:26 Słowo Boże nazwane jest tajemnicą objawiającą plan Boga. Słowo , μυστήριον, łączyło się na gruncie greckim z misteriami religijnymi. Oznaczało ono wiedzę tajemną dostępną dla ludzi. Paweł opisuje Bożą tajemnicę jako objawioną (Rz 16:25; Ef 1:9), dając wyraźnie do zrozumienia, że Boża tajemnica to nie wiedza tajemna dostępna dla nielicznych, lecz zwiastowane człowiekowi.; #Rz 16:25-26; Ef 3:4, 5, 9, 10; 2Tm 1:10; 1P 1:20]
27którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest wśród pogan bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały.[#Ef 1:18; #Rz 16:25; Ef 3:9; #Rz 8:11; Ef 1:12-13; 1J 5:11-12; #1:27 : myśl zawarta w tym wyrażeniu jest podstawą wewnętrznego życia i drogowskazem codziennego postępowania.; #1Tm 1:1]
28Jego to zwiastujemy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka z całą mądrością, by stawić każdego człowieka doskonałym w Chrystusie.[#Ef 4:13; 2Tm 3:17; Hbr 6:1; #1:28 Lub: dojrzałym, w pełni przygotowanym , por. Mt 5:48; 19:21; Rz 12:2; 1Kor 2:6; 13:10; 14:20; Kol 1:28; Hbr 9:11; Jk 1:4; 3:2; 1J 4:18.; #1:28 Chrystus w nas nie wyklucza potrzeby napominania i nauczania, duszpasterstwa i Kościoła, który jest środowiskiem duchowego rozwoju ku doskonałości, tj. dojrzałości. Celem pracy duszpasterskiej jest pomoc w osiągnięciu przez wierzącego dojrzałości w Chrystusie.]
29Nad tym też się trudzę, zmagając się stosownie do Jego działania, które z mocą się we mnie przejawia.[#Ef 3:7, 20; Flp 4:13; #1:29 Nasz trud jest walką owocną na tyle, na ile przejawia się w nas Jego działanie. Warto więc robić wszystko, by usuwać wszelkie przeszkody z drogi obecnego w nas Chrystusa. Paweł może być tego przykładem jako człowiek, którym Bóg (Dz 9:3-4), by rozbić jego wyobrażenia o Bogu i o ludzkich możliwościach (Dz 9:15; 20:24; Flp 3:7). Z Listów Apostoła wynika, że te przeszkody to: niepełne ofiarowanie siebie Bogu i patrzenie na życie „po staremu” (Rz 12:1-2); uwikłanie w to, co pospolite (2Tm 2:4, 21); nieznajomość celu drogi, brak dyscypliny co do czasu, pracy i życia duchowego (1Kor 9:26-27).]