The chat will start when you send the first message.
1I stało się w roku siódmym, w piątym [miesiącu], w dziesiątym dniu tego miesiąca, że przyszli niektórzy mężowie spośród starszych Izraela, aby radzić się JHWH , i usiedli przede mną.[#20:1 Tj. 14 sierpnia 591 r. p. Chr.; #Ez 8:1; 14:1; #20:1 , לִדְרֹשׁ (), idiom: . Wg G: , ἐπερωτῆσαι.]
2I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:
3Synu człowieczy! Oznajmij starszym Izraela i powiedz im: Tak mówi Pan JHWH : Czy przyszliście się Mnie radzić? Jak Ja żyję, że nie pozwolę wam radzić się Mnie! – oświadczenie Pana JHWH .[#20:3 , הֲלִדְרֹשׁ אֹתִי: idiom:]
4Czy chcesz ich sądzić? Jeśli chcesz sądzić, synu człowieczy, to uświadom im obrzydliwości ich ojców![#Ez 22:2]
5I powiedz im:
Tak mówi Pan JHWH : W dniu mego wybrania Izraela przysiągłem potomstwu domu Jakuba i objawiłem się im w ziemi egipskiej. Przysiągłem im wówczas, mówiąc: Ja, JHWH , jestem waszym Bogiem!
6W tym też dniu przysiągłem im, że wyprowadzę ich z ziemi egipskiej do ziemi, którą im wyszukałem, opływającej w mleko i miód, [która jest] klejnotem wśród wszystkich ziem.[#20:6 , אֲשֶׁר־תַּרְתִּי לָהֶם, (l. ).; #Wj 3:8, 17; 13:5; 33:3; Kpł 20:24; Lb 13:27; Pwt 6:3; 11:9; 26:9; 27:3; Joz 5:6; Jr 11:5; 32:23; #20:6 , צְבִי (), l. .]
7I powiedziałem do nich: Niech każdy z was wyrzuci ohydztwa [sprzed] swoich oczu i nie kalajcie się posążkami Egiptu – Ja, JHWH , jestem waszym Bogiem.[#20:7 Lub: które cieszą jego wzrok .; #Joz 24:14]
8Lecz oni opierali Mi się i nie chcieli Mnie słuchać. Nie wyrzucili – nikt z nich – ohydztw [sprzed] swoich oczu i nie porzucili posążków Egiptu. Wtedy postanowiłem wylać na nich me wzburzenie i wywrzeć na nich mój gniew w obrębie ziemi egipskiej.[#20:8 Lub: buntowali się wobec Mnie .]
9Lecz brałem wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, wśród których byli, na oczach których dałem im znać, że wyprowadzę ich z ziemi egipskiej.[#Wj 32:12-14; #20:9 , וָאַעַשׂ לְמַעַן שְׁמִי.]
10I wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej, i wprowadziłem ich na pustynię.
11I dałem im moje ustawy, i dałem im poznać moje prawa, które jeśli człowiek je wykonuje, żyje dzięki nim.[#Kpł 18:5; Pwt 30:15-19]
12Nadałem im też moje szabaty, aby były na znak między Mną a nimi, aby wiedzieli, że Ja, JHWH , jestem tym, który ich uświęca.[#Iz 58:13-14; Jr 17:19-27; #Wj 31:13; #20:12 , כִּי אֲנִי יְהוָה מְקַדְּשָׁם, l. .]
13Lecz opierali Mi się – [to jest] dom Izraela – na pustyni. Nie postępowali według moich ustaw, wzgardzili moimi prawami, które jeśli człowiek je wykonuje, żyje dzięki nim. Bardzo też bezcześcili moje szabaty. Wtedy postanowiłem wylać na nich moje wzburzenie – na pustyni, aby ich wytępić.
14Lecz brałem wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, na oczach których ich wyprowadziłem.
15Ale też Ja [sam] przysiągłem im na pustyni, że nie wprowadzę ich do ziemi, którą [im] dałem, opływającej w mleko i miód, która jest klejnotem wśród wszystkich ziem,
16ponieważ wzgardzili moimi prawami i nie postępowali według moich ustaw, i bezcześcili moje szabaty, bo chodzili za posążkami swego serca.
17Jednak zlitowało się nad nimi moje oko i nie wytępiłem ich, i nie skończyłem z nimi na pustyni.
18I powiedziałem do ich synów na pustyni: Nie postępujcie według ustaw waszych ojców i nie przestrzegajcie ich praw, i nie kalajcie się ich posążkami!
19Ja, JHWH , jestem waszym Bogiem. Postępujcie według moich ustaw i przestrzegajcie moich praw, i stosujcie je!
20Święćcie moje szabaty i niech będą na znak między Mną a wami, aby wiedziano, że Ja, JHWH , jestem waszym Bogiem!
21Lecz opierali Mi się [ich] synowie. Nie postępowali według moich ustaw i nie przestrzegali moich praw – by je stosować – [tych], które jeśli człowiek je wykonuje, żyje dzięki nim. Bezcześcili moje szabaty. Wtedy postanowiłem wylać na nich moje wzburzenie, wywrzeć na nich mój gniew na pustyni.
22Lecz powstrzymałem moją rękę, a postąpiłem tak przez wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, na oczach których ich wyprowadziłem.[#20:22 […] : brak w G* S.; #Ps 74:10; Tr 2:8]
23Jednak Ja [sam] przysiągłem im na pustyni, że rozproszę ich między narodami i rozproszę ich po [różnych] ziemiach[#Kpł 26:33; Ps 106:26-27]
24za to, że nie stosowali moich praw i wzgardzili moimi ustawami, i zbezcześcili moje szabaty, a oczy ich były za posążkami ich ojców.
25Sam też dałem im niedobre ustawy i prawa, według których nie mogli żyć.
26I skalałem ich ofiarami, przeprowadzaniem [przez ogień] wszystkich pierwocin łona, po to, by wywołać wśród nich przerażenie, aby poznali, że Ja jestem JHWH .[#Pwt 12:29-31; 2Krl 21:6; 23:10; Jr 7:31; 19:5; 32:35; #1Sm 2:25; 2Sm 17:14; 1Krl 12:15; 2Krn 25:20; #20:26 […] : brak w G*.]
27Dlatego oznajmij domowi Izraela, synu człowieczy, i powiedz im: Tak mówi Pan JHWH : Jeszcze tym obrazili Mnie wasi ojcowie, sprzeniewierzeniem Mi się w wiarołomstwie.
28[Bo] gdy wprowadziłem ich do ziemi, co do której przysiągłem im, że im ją dam, i zobaczyli jakieś wysokie wzgórze i jakieś ulistnione drzewo, składali tam swoje krwawe ofiary i przynosili swoje denerwujące dary, i stawiali tam swoje miłe zapachy, i wylewali tam swoje ofiary z płynów.[#20:28 […] : brak w G*.]
29A gdy mówiłem do nich: Co to za wzgórze [ofiarne], na które wychodzicie? – to nazywano je wzgórzem [ofiarnym] aż do dnia dzisiejszego.
30Dlatego powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan JHWH : Czy chcecie się kalać na sposób swoich ojców i uprawiać nierząd z ich ohydztwami?
31Przez składanie swoich darów, przez przeprowadzanie swoich synów przez ogień, kalacie się dla swoich posążków aż do dnia dzisiejszego. Czy Ja mam wam pozwolić się Mnie radzić, domu Izraela? Jak Ja żyję – oświadczenie Pana JHWH – że nie pozwolę wam radzić się Mnie![#20:31 […] : wg G: , καὶ ἐν ταῖς ἀπαρχαῖς τῶν δομάτων ὑμῶν ἐν τᾶς ἀφορισμοῖς.]
32I na pewno się nie stanie to, co wam przychodzi na myśl, gdy mówicie: Chcemy być jak inne narody, jak plemiona innych ziem, aby służyć drewnu i kamieniowi.[#20:32 , וְהָעֹלָה עַל־רוּחֲכֶם: idiom: .]
33Jak Ja żyję – oświadczenie Pana JHWH – że mocną ręką i wyciągniętym ramieniem, i pod [groźbą] wylania wzburzenia będę panował nad wami,[#Pwt 4:34; 5:15; 7:19; 11:2; 26:8]
34i wyprowadzę was spośród ludów, i zgromadzę was z ziem, w których zostaliście rozproszeni, mocną ręką i wyciągniętym ramieniem, i pod [groźbą] wylania wzburzenia.
35I zaprowadzę was na pustynię ludów, i tam będę się z wami procesował twarzą w twarz,[#Jr 31:2; Oz 2:16]
36podobnie jak procesowałem się z waszymi ojcami na pustyni ziemi egipskiej, tak będę procesował się z wami – oświadczenie Pana JHWH .
37I przeprowadzę was pod rózgą [pasterską], i wprowadzę was w więź przymierza.[#Kpł 27:32; Jr 33:13; Mi 7:14; Mt 25:32-33; #20:37 Wg G: , καὶ εἰσάξω ὑμᾶς ἐν ἀριθμῷ.]
38I oczyszczę was z buntujących się i odstępujących ode Mnie. I wyprowadzę ich z ziemi ich wychodźstwa, lecz do ziemi Izraela nie wejdą – i poznacie, że Ja jestem JHWH .
39A wy, domu Izraela – tak mówi Pan JHWH – idźcie i służcie, każdy swojemu posążkowi, a potem na pewno będziecie Mnie słuchać i mojego świętego imienia nie będziecie już bezcześcić swoimi darami i swoimi posążkami.
40Gdyż na mojej świętej górze, na wysokiej górze Izraela – oświadczenie Pana JHWH – tam będzie mi służył cały dom Izraela, wszyscy, w tej ziemi. Tam ich przyjmę i tam będę domagał się waszych danin i waszych najlepszych darów wraz ze wszystkimi waszymi świętymi darami.
41Przyjmę was jako miły zapach, gdy was wyprowadzę spośród ludów i zgromadzę was z ziem, w których zostaliście rozproszeni, i dowiodę na was swej świętości na oczach narodów.
42I poznacie, że Ja jestem JHWH , gdy wprowadzę was do ziemi Izraela, do ziemi, którą przysiągłem dać waszym ojcom.
43I wspomnicie tam swoje postępowanie i wszystkie swoje czyny, którymi się skalaliście, i poczujecie wstręt do siebie z powodu wszystkich swoich niegodziwości, których się dopuściliście.[#Ez 6:9; #20:43 : brak w G*.]
44I poznacie, że Ja jestem JHWH , gdy postąpię z wami przez wzgląd na moje imię, nie według waszego niegodziwego postępowania ani zepsutych czynów, domu Izraela – oświadczenie Pana JHWH .