Habakuka 2

¹Muszę stanąć na moim posterunku,

zająć miejsce na baszcie;

muszę wypatrywać, by dostrzec,

co mi powie

i jak zachowam się z powodu mej

skargi.

Odpowiedź Pana: Skuteczny kres złu położy wiara

²I odpowiedział mi JHWH , mówiąc:

Zapisz to widzenie i uczyń

wyraźnym na tablicach,

tak by ten, kto czyta, czynił to

bez trudu.

³Gdyż widzenie wciąż czeka

na oznaczony czas

i powieje w stronę końca,

nie zawiedzie.

Jeśli się spóźnia, wyczekuj go,

gdyż spełni się na pewno –

bez odwlekania.

⁴Oto rozzuchwalona, nieprawa[#2:4 , עֻפְּלָה (): wers wg G: (l. , l. ), : ἐὰν ὑποστείληται οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῷ.; #2:4 , לֹא־יָשְׁרָה: pod. 8HevXIIgr: οὐκ εὐθεῖα ψυχὴ αὐτοῦ; wg G: οὐκ εὐδοκεῖ, רָצְתָה.]

w nim jego dusza,

lecz sprawiedliwy dzięki swej

wierze żyć będzie.

Zło nie może pozostać bez kary

⁵A ponadto wino jest zdradliwe,[#2:5 , הַיַּיִן בּוֹגֵד: wg 1QpHab: , הון יבגוד; wg G: , ὁ δὲ κατοινωμένος καὶ καταφρονητὴς ἀνὴρ ἀλαζών οὐδὲν μὴ περάνῃ.]

bohater jest dumny, lecz celu

nie dopnie,

rozdziawia on swą gardziel

jak Szeol,

jest jak śmierć – lecz się

nie nasyci.

Gromadzi on u siebie wszystkie

narody,

zbiera u siebie wszystkie ludy,

⁶lecz czy one wszystkie nie zanucą[#2:6 : 1QpHab.]

nad nim przypowieści

i szyderstwa, zagadki o nim;

czy nie powie:

Biada temu, kto się bogaci

na nie swoim – ileż można? –

i temu, kto bierze na siebie ciężar

zadłużenia.

⁷Czy twoi wierzyciele nagle

nie powstaną?

Czy nie obudzą się ci, którzy cię

przyprawiają o drżenie?

I staniesz się dla nich łupami!

⁸Ponieważ ty złupiłeś wiele[#2:8 : 8HevXIIgr.]

narodów,

złupią ciebie wszystkie pozostałe

ludy,

z powodu ludzkiej krwi i gwałtu

[zadanego] ziemi,

miastu i wszystkim jego

mieszkańcom.

⁹Biada temu, kto dla swego domu

ciągnie zysk nieprawy,

aby sobie uwić gniazdo wysoko

i by uchronić siebie przed złą ręką.

¹⁰Zaplanowałeś hańbę dla swojego

domu:

wytracić wiele ludów

i grzeszyć przeciw swej duszy.

¹¹Gdyż kamień krzyczy ze ściany,[#Łk 19:40]

a z belkowania odpowiada mu

krokiew.

¹²Biada temu, kto buduje miasto

na krwi

i gród posadawia na bezprawiu!

Okrzyk zdumienia proroka

¹³Oto czy nie pochodzi to od JHWH

Zastępów,

że ludy mozolą się tylko dla ognia

i narody trudzą dla marności?

¹⁴Gdyż ziemia będzie pełna

poznania chwały JHWH ,

jak morze okryte wodami.

Ciąg dalszy Pańskiej odpowiedzi

¹⁵Biada temu, kto poi swych bliźnich,

dolewając swój jad i gniew,

by ich upić

i by przyglądać się ich

przyrodzeniu!

¹⁶Nasyciłeś się hańbą bardziej

niż chwałą,

pij i ty, i pokaż napletek!

Skieruje się ku tobie kielich

z prawicy JHWH

i na twej chwale będzie łajno.

¹⁷Gdyż okryje cię gwałt Libanu[#Iz 14:8; 37:24]

i rzeź zwierząt rozbije je –

z powodu krwi ludzkiej i gwałtu

zadanego ziemi,

miastu oraz wszystkim jego

mieszkańcom.

Okrzyk chluby proroka

¹⁸Jakim pożytkiem bóstwo,

że wyrzeźbił je jego rzeźbiarz,

posąg lany i nauczyciel kłamstwa,

że aż tak ufa rzeźbiarz swej rzeźbie,

że sporządza bezgłośne posągi?

¹⁹Biada temu, kto mówi do drewna:

Obudź się!

Porusz! – do niemego kamienia!

Czyż on pouczy?

Oto pokryty on złotem i srebrem,

lecz żadnego ducha nie ma w jego

wnętrzu!

²⁰JHWH natomiast przebywa w swoim przybytku świętym.[#Ps 11:4]

Umilknij przed Nim, cała ziemio!