Joba 5

¹Wołaj! Tylko czy jest ktoś,

kto ci odpowie?

Do którego z poświęconych się

zwrócisz?

²Bo i owszem, gniew zabija głupiego,

a prostego uśmierca zawiść.

³Sam widziałem, jak zakorzenił się

głupi,

ale szybko przekląłem jego niwę.

⁴Jego synom trudno będzie

o ratunek,

zdepczą ich w bramie i nie będzie

wybawcy.

⁵Głodny pożre jego żniwo,

wygarną je po same ciernie,

a zazdrosny? Spragnieni będą

bogactwa.

⁶Nieprawość bowiem nie wychodzi

z prochu,

a niedola nie kiełkuje na polu.

⁷Owszem, człowiek rodzi się

na niedolę,

jak iskry z płomieni, by wzlatywać

wysoko.

⁸Ja jednak zacząłbym szukać Boga

i Bogu przedstawiłbym moją

sprawę,

⁹Temu, który czyni rzeczy wielkie

i niezbadane,

cuda, że aż nie ma [ich] liczby,

¹⁰Temu, który spuszcza deszcz

na ziemię

i posyła wody na oblicze pól,

¹¹Temu, który niskich stawia wysoko,

a zasmuceni wznoszą się ku

wybawieniu,

¹²Temu, który niweczy plany

przebiegłych,

tak że ich ręce nie dochodzą

do sukcesu.

¹³Temu, który chwyta mądrych

w ich przebiegłość,

tak że rada przewrotnych

przepada.

¹⁴Za dnia napotykają ciemność,

a w południe macają jak w nocy –

¹⁵i wybawia potrzebującego

od miecza,

z ich paszczy, z ręki mocnego.

¹⁶I biednemu wschodzi nadzieja –

a niesprawiedliwość zamyka

swe usta.

¹⁷Oto szczęśliwy jest człowiek,

którego Bóg poprawia,

nie pogardzaj więc karceniem

Wszechmocnego!

¹⁸Bo On rani, lecz i opatruje,

uderza, lecz Jego ręce leczą.

¹⁹Wybawi cię z sześciu utrapień,

a w siódmym nie dotknie cię zło.

²⁰W czasie głodu wykupi cię

od śmierci,

a na wojnie z mocy miecza.

²¹Od bicza języka będziesz odsunięty,

a nie zlękniesz się zniszczenia,

gdy nadejdzie.

²²Ze zniszczenia i głodu śmiać się[#5:22 , כָּפָן (), hl, zob. Jb 30:3, arameizm.]

będziesz

i nie będziesz się bał zwierząt

ziemi.

²³Bo z kamieniem polnym będziesz

sprzymierzony

i ze zwierzętami pól będziesz miał

pokój.

²⁴I poznasz, że pokój panuje

w twoim namiocie,

gdy nawiedzisz swoją niwę,

nie będzie niczego brak.

²⁵Poznasz też, że liczne jest twoje

potomstwo

i że twoje latorośle są jak zieleń

ziemi.

²⁶Pełen wigoru zejdziesz do grobu,[#5:26 , כֶּלַח (), hl, lub: dojrzały, .]

jak przy sprzęcie snopów w ich

czasie.

²⁷Oto, do czego doszliśmy. Tak to jest.

Posłuchaj – i sam rozważ to sobie.