The chat will start when you send the first message.
1Wtedy całe zgromadzenie podniosło i wydało swój głos, i płakał lud tej nocy.[#14:1 : hend.: .]
2Narzekali na Mojżesza i na Aarona wszyscy synowie Izraela, i powiedziało do nich całe zgromadzenie: Obyśmy wówczas pomarli w ziemi egipskiej albo obyśmy pomarli na tej pustyni![#14:2 , וַיִּלֹּנוּ, lub: przeciwstawili się, zbuntowali się .]
3I po cóż JHWH prowadzi nas do tej ziemi? Abyśmy padli od miecza? Aby nasze żony i dzieci stały się łupem? Czy nie lepiej nam wrócić do Egiptu?[#14:3 , טַף (), lub: przychówek , zob. Lb 31:17-18; Pwt 2:34.]
4I mówili jeden do drugiego: Obierzmy sobie wodza i wróćmy do Egiptu!
5Wtedy Mojżesz i Aaron padli na swoją twarz przed całą społecznością zgromadzenia synów Izraela.[#14:5 : brak w G.]
6Jozue zaś, syn Nuna, i Kaleb, syn Jefunego, spośród zwiadowców [wysłanych do] ziemi, rozdarli swoje szaty
7i powiedzieli do całego zgromadzenia synów Izraela: Ziemia, przez którą przeszliśmy dla jej wyśledzenia, jest ziemią bardzo, bardzo dobrą.
8Jeśli JHWH upodobał nas sobie, to wprowadzi nas do tej ziemi i da nam ją, ziemię opływającą w mleko i miód.[#Pwt 32:13; Sdz 14:8-9; Iz 7:21-22; Ez 3:3]
9Tylko nie buntujcie się przeciw JHWH ! Sami też nie bójcie się ludu tej ziemi. Owszem, będą naszym chlebem! Odeszła od nich ich osłona, a JHWH jest z nami! Nie bójcie się ich![#Hbr 3:16; #14:9 , idiom: (1) , por. Ps 14:4; (2) .; #14:9 Być może aluzja do ich bóstw.]
10Lecz całe zgromadzenie powiedziało, aby ich ukamienować. Wtedy wszystkim synom Izraela ukazała się w namiocie spotkania chwała JHWH .[#14:10 Tj. , לִרְגּוֹם אֹתָם בָּאֲבָנִים.]
11Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza: Jak długo ten lud będzie Mną pogardzać? I jak długo nie będą Mi wierzyć pomimo wszystkich znaków, których dokonałem wśród nich?[#14:11 Lub: będzie Mnie odtrącać .; #14:11 , לֹא־יַאֲמִינוּ בִי, lub: ufać , .]
12Uderzę go zarazą i wydziedziczę go, a ciebie uczynię narodem większym i liczniejszym niż oni.[#14:12 PS dod.: , וְאֶת־בֵּית אָבִיךָ, pod. G.; #Wj 32:10]
13Lecz Mojżesz powiedział do JHWH : Gdy wtedy Egipcjanie usłyszą – bo przecież wywiodłeś ten lud w swojej mocy spośród nich –[#Wj 32:11-14]
14to powiedzą [o tym] mieszkańcom tej ziemi. [A ci] usłyszeli, że Ty, JHWH , jesteś pośród tego ludu, że oko w oko Ty, JHWH , ukazujesz się im i że Twój obłok stoi nad nimi – że w słupie obłoku kroczysz przed nimi za dnia, a w słupie ognia nocą.
15Jeśli więc uśmiercisz ten lud do ostatniego człowieka, to narody, które słyszały wieść o Tobie, powiedzą:
16Ponieważ JHWH nie był w stanie wprowadzić tego ludu do ziemi, którą im przysiągł, to wybił ich na pustyni.
17Teraz więc niech się, proszę, okaże moc mojego Pana, tak jak oznajmiłeś w słowach:
18JHWH powściągliwy w gniewie i wielce łaskawy, przebaczający winę i przestępstwo, [który] nigdy nie pozostawia bez kary, lecz nawiedza winę ojców na synach do trzeciego i do czwartego [pokolenia].[#Wj 20:5-6; 34:6-7; Pwt 5:9-10; 7:9-10; Ne 9:19; Ps 78:38-39; #14:18 PS dod.: , וֶאֱמֶת, pod. G.; #14:18 PS dod.: , וחטאה, pod. G.; #14:18 Lub: który wcale nie uniewinnia winnego . G dod.: , gr. καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸν ἔνοχον.]
19Przebacz, proszę, winę tego ludu, według wielkości Twojej łaski, jak już odpuszczałeś temu ludowi od [czasu jego wyjścia z] Egiptu aż dotąd.
20A JHWH powiedział: Przebaczyłem – według twego słowa.
21Ale – jak Ja żyję i [jak] cała ziemia jest pełna chwały JHWH –[#14:21 Formuła przysięgi. W Pięcioksięgu tylko w tym miejscu i w Lb 14:28.]
22że żaden z tych ludzi, którzy widzieli moją chwałę i moje znaki, których dokonywałem w Egipcie i na pustyni – a już po dziesięciokroć wystawiali Mnie na próbę i nie słuchali mojego głosu –[#14:22 wystawiali na próbę : może mieć znaczenie pozytywne, zob. Rdz 22:1.]
23nie zobaczy ziemi, którą przysiągłem ich ojcom. Żaden z tych, którzy Mnie znieważyli, nie zobaczy jej.[#14:23 G dod. Pwt 1:39 (?).; #Hbr 3:18]
24Jednak mojego sługę Kaleba, za to, że jest w nim inny duch i całkowicie był za Mną, wprowadzę do ziemi, do której poszedł, i jego potomstwo ją posiądzie.[#14:24 , ἐν αὐτῷ, za G; w MT: , עִמּוֹ.; #Joz 14:9-12]
25Skoro więc Amalek i Kananejczyk ma mieszkać w dolinie, zawróćcie jutro i wyruszcie na pustynię, w drogę [ku] Morzu Czerwonemu.
26JHWH przemówił ponadto do Mojżesza i do Aarona tymi słowy:
27Jak długo jeszcze to niegodziwe zgromadzenie będzie szemrać przeciwko Mnie? Słyszałem narzekających synów Izraela, [wiem], jak szemrają przeciwko Mnie![#14:27 Dziesięć osób jako zgromadzenie, zob. Lb 14:26.; #14:27 Przyp. aposjopezy, nagłego przerwania ciągu myśli.]
28Powiedz im: Jak Ja żyję – oświadczenie JHWH – uczynię wam tak, jak mówiliście w mojej obecności.[#14:28 , בְּאָזְנָי, idiom: .]
29Na tej pustyni padną wasze trupy i wszyscy spisani spośród was, w pełnej liczbie, od dwudziestego roku życia wzwyż – którzy szemraliście przeciw Mnie,
30nie wejdziecie wy do ziemi, co do której podniosłem moją rękę, że osiedlę was w niej, za wyjątkiem Kaleba, syna Jefunego, i Jozuego, syna Nuna.[#14:30 , נָשָׂאתִי אֶת־יָדִי (), idiom: , zob. Wj 6:8; Pwt 32:40; Dn 12:7.]
31Za to wasze dzieci, o których mówiliście, że staną się łupem, te wprowadzę i one poznają ziemię, którą wy pogardziliście.[#14:31 , וְיָדְעוּ; wg G: , κληρονομήσουσιν, hbr. וְיָרְשׁוּ, zob. Pwt 1:39.]
32Co do was więc, wasze trupy padną na tej pustyni,
33a wasi synowie będą pasterzami na pustyni przez czterdzieści lat i poniosą karę za waszą niewierność, aż w pełni padną wasze trupy na pustyni.[#14:33 , רֹעִים: być może ozn. to też koczowników, Lb 14:33.; #14:33 , זְנוּת (), lub: cudzołóstwo .]
34W liczbie dni szpiegowania przez was ziemi, [to jest w liczbie] czterdziestu dni, dzień za rok, przez czterdzieści lat, będziecie ponosić karę za wasze winy i doznacie mojej niechęci.[#14:34 Lub: (1) ; (2) , Lb 14:34; wg G: , καὶ γνώσεσθε τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς μου.]
35Ja, JHWH , powiedziałem tak i tak postąpię z całym tym niegodziwym zgromadzeniem, które zmówiło się przeciw Mnie. Na tej pustyni wyginą do ostatniego i tu pomrą![#Dz 7:39]
36Mężczyźni zaś, których Mojżesz wysłał, aby wyszpiegowali ziemię, a którzy, gdy wrócili, przez rozgłaszanie złej wieści o ziemi podburzyli całe zgromadzenie do szemrania przeciw niemu,
37ci mężczyźni, którzy roznosili złą wieść o ziemi, pomarli przed obliczem JHWH z powodu plagi.[#Wj 9:14; 32:35]
38Tylko Jozue, syn Nuna, i Kaleb, syn Jefunego, pozostali przy życiu spośród tych mężczyzn, którzy poszli na przeszpiegi do ziemi.
39A gdy Mojżesz oznajmił te słowa wszystkim synom Izraela, lud bardzo się zasmucił.
40[Ludzie] zatem wstali wcześnie rano i wyszli na skraj góry, mówiąc: Oto jesteśmy i chcemy wyruszyć do tego miejsca, o którym mówił JHWH , bo zgrzeszyliśmy.[#14:40 PS dod. treść Pwt 1:42.]
41Lecz Mojżesz powiedział: Dlaczego to chcecie przekroczyć rozkaz JHWH ? To się nie powiedzie.
42Nie wyruszajcie, gdyż nie ma JHWH pośród was! [Nie idźcie], abyście nie zostali pobici przed obliczem waszych wrogów.
43Gdyż Amalek i Kananejczyk są tam przed wami i padniecie od miecza, ponieważ odwróciliście się od [kroczenia] za JHWH – i JHWH nie będzie z wami.
44Uparli się jednak, by wejść na skraj góry, choć skrzynia Przymierza JHWH ani Mojżesz nie opuścili obozu.
45I zszedł Amalek i Kananejczyk, mieszkaniec tej góry, i pobili ich – i bili aż po Chormę.[#14:45 PS dod. treść Pwt 1:44.; #14:45 PS i G dodają materiał oparty na Pwt 1:45. , חָרְמָה, czyli: , lub .]