The chat will start when you send the first message.
1A synowie Rubena i synowie Gada mieli wiele stad, bardzo licznych. Gdy więc zobaczyli ziemię Jazer i ziemię Gilead, [uznali], że to miejsce jest miejscem dla stad.[#32:1 PS dod.: , וְלַחֲצִי שֵׁבֶט הַמְּנַשֶּׁה, pod. w ww. 2, 6, 25, 29, 31, 33.]
2Przyszli więc synowie Gada i synowie Rubena i powiedzieli do Mojżesza, do Eleazara, kapłana, i do książąt zgromadzenia w ten sposób:[#32:2 W G odwrotna kolejność imion. Być może w pewnym okresie Gad był ważniejszy, wspomniany na Steli króla Meszy, Lb 32:2.]
3Atarot i Dibon, i Jazer, i Nimra, i Cheszbon, i Elale, i Sebam, i Nebo, i Beon,[#Iz 15:4; 16:9; Jr 48:34; #32:3 Wg PS: וְשִׂבְמָה, pod. G.; #32:3 Zob. w w. 38. Na Steli króla Meszy wspomniane są niektóre z tych miast, np. Dibon, Nebo, Beon (l. Baal-Meon).]
4ta ziemia, którą JHWH podbił przed zgromadzeniem Izraela, jest ziemią nadającą się dla stad, a słudzy twoi mają stada.[#32:4 Wg G: , ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ισραηλ.]
5I powiedzieli: Jeśli znaleźliśmy łaskę w twoich oczach, to niech ta ziemia będzie dana twoim sługom na własność. Nie przeprowadzaj nas przez Jordan.
6Wtedy Mojżesz powiedział do synów Gada i synów Rubena: Czy wasi bracia mają pójść na wojnę, a wy chcecie osiąść tutaj?!
7Dlaczego to powstrzymujecie serce synów Izraela od przeprawienia się do ziemi, którą dał im JHWH ?[#32:7 : idiom (?): , pod. w. 9, zob. Lb 30:6.]
8Tak postąpili wasi ojcowie, gdy wysłałem ich z Kadesz-Barnea, aby obejrzeli tę ziemię:
9doszli do doliny Eszkol, obejrzeli ziemię i powstrzymywali serce synów Izraela, aby nie weszli do ziemi, którą dał im JHWH .[#Lb 13:17-33]
10Dlatego [właśnie] tego dnia zapłonął gniew JHWH , tak że przysiągł tymi słowy:
11Na pewno ci ludzie, którzy wyszli z Egiptu, od dwudziestego roku życia wzwyż, nie zobaczą tej ziemi, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, ponieważ nie byli w pełni za Mną,[#32:11 Lub: Nigdy…; #32:11 G dod.: , οἱ ἐπιστάμενοι τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀγαθὸν.]
12oprócz Kaleba, syna Jefunego, Kenizyty, i Jozuego, syna Nuna, ci bowiem byli w pełni [za Mną], za JHWH .[#32:12 : wg G: , Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη ὁ διακεχωρισμένος.]
13Zapłonął więc [wówczas] gniew JHWH na Izraela i rzucał ich po pustyni przez czterdzieści lat, aż wyginęło całe to pokolenie czyniące zło w oczach JHWH .[#Lb 14:26-35]
14A oto powstaliście zamiast waszych ojców, pomiot grzesznych ludzi, by tym bardziej wzmóc żar gniewu JHWH względem Izraela.[#32:14 , תַּרְבּוּת, hl.; #32:14 , אֶל; wg PS: l. , על.]
15Bo jeśli zawrócicie od [kroczenia] za Nim, pomnoży jeszcze jego tułaczkę po pustyni i zniszczycie cały ten lud!
16Wtedy oni podeszli do niego i powiedzieli: Pobudujemy tu owcze zagrody dla naszego dobytku i miasta dla naszych dzieci,[#32:16 , גִּדְרֹת צֹאן, budowane z kamieni; w kontekście innego rodzaju zwierząt użycie tego wyrażenia może być dziwne, Lb 32:16.; #32:16 , לְטַפֵּנוּ, lub: dla naszego przychówku , pod. w. 17, 24, 26.]
17a my [sami], uzbrojeni, pośpieszymy przed synami Izraela, aż wprowadzimy ich do ich miejsc; nasze dzieci zaś osiądą w warownych miastach z powodu mieszkańców tej ziemi.[#32:17 , חֻשִׁים (): em. na: , hbr. חֲמֻשִׁים, BHS; lub: w grupach po pięćdziesięciu , Lb 32:17.; #Joz 13:8-33]
18Nie powrócimy do naszych domów, dopóki synowie Izraela nie obejmą każdy swojego dziedzictwa,
19gdyż nie będziemy dziedziczyć z nimi po tamtej stronie Jordanu i dalej, przez to, że nasze dziedzictwo przypadło nam przed przejściem Jordanu, od wschodu.
20Wówczas Mojżesz powiedział do nich: Jeśli dotrzymacie tego słowa, jeśli ruszycie uzbrojeni przed obliczem JHWH na wojnę
21i przejdzie każdy zbrojny u was przez Jordan, przed obliczem JHWH , aż wypędzi On swoich wrogów sprzed swego oblicza
22i ziemia ta zostanie podbita przed obliczem JHWH – i potem wrócicie, to będziecie niewinni wobec JHWH i wobec Izraela, a ta ziemia stanie się waszą posiadłością przed obliczem JHWH .[#32:22 , וִהְיִיתֶם נְקִיִּים מֵיְהוָה, idiom: .]
23Lecz jeśli tak nie postąpicie, to oto zgrzeszycie względem JHWH , a wiedzcie, że wasz grzech znajdzie was.[#32:23 , חַטַּאתְכֶם, wg PS: (choć pod. jak w MT תִּמְצָא). Personifikacja grzechu, zob. Rdz 4:7.]
24Zbudujcie [więc] sobie miasta dla swoich dzieci i zagrody dla swoich owiec, lecz uczyńcie to, co wyszło z waszych ust!
25Wówczas powiedzieli synowie Gada i synowie Rubena do Mojżesza: [My], twoi słudzy, uczynimy to, co nasz pan przykazuje.[#32:25 Za PS i G ; w MT .; #32:25 Za G, w MT .]
26Nasze dzieci, nasze żony, nasz dobytek i całe nasze bydło pozostaną tam, w miastach Gileadu,
27a [my], twoi słudzy, wszyscy uzbrojeni, przejdziemy zastępem przed obliczem JHWH na wojnę, tak jak nasz pan mówi.
28I Mojżesz wydał w ich sprawie rozkaz Eleazarowi, kapłanowi, i Jozuemu, synowi Nuna, i naczelnikom [rodów] ojców plemion synów Izraela,
29i powiedział Mojżesz do nich: Jeśli synowie Gada i synowie Rubena przejdą z wami Jordan, wszyscy uzbrojeni na wojnę przed obliczem JHWH , i ziemia ta zostanie przed wami podbita, to dacie im ziemię Gilead na własność.
30Ale jeśli, zbrojni, nie przejdą z wami, to otrzymają posiadłość wśród was w ziemi Kanaan.
31Wtedy synowie Gada i synowie Rubena odpowiedzieli: Postąpimy tak, jak JHWH oznajmił twoim sługom.
32My przeprawimy się uzbrojeni przed obliczem JHWH do ziemi Kanaan, lecz nasze dziedzictwo otrzymamy z tej strony Jordanu.[#Joz 1:12-15]
33Wówczas Mojżesz dał im, [to jest] synom Gada, synom Rubena i połowie plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sychona, króla Amorytów, i królestwo Oga, króla Baszanu – ziemię z jej miastami i obszarami dookoła miast.[#Joz 13:29-31; #32:33 Jedyne miejsce w tym rozdziale, gdzie w MT pojawia się połowa plemienia Manassesa, por. PS.; #32:33 Wg G: .]
34Synowie Gada odbudowali Dibon i Atarot, i Aroer,
35i Atrot-Szofan, i Jazer, i Jogboha,[#32:35 Wg PS: , שׁפים; w G brak , jest: , Σωφαρ.]
36i Bet-Nimra, i Bet-Haran, miasta warowne i zagrody dla owiec.[#32:36 Wg G: .]
37A synowie Rubena odbudowali Cheszbon i Elale, i Kiriataim,
38i Nebo, i Baal-Meon – pod zmienionymi nazwami – i Sibmę, i miastom, które odbudowali, nadali [swoje] nazwy.[#32:38 W G brak.; #32:38 Wg PS: בעלמון.]
39Synowie Makira, syna Manassesa, poszli zaś do Gileadu, zdobyli je i wypędzili Amorytów, którzy w nim byli.[#Sdz 5:14; #32:39 Lub: wywłaszczyli .]
40Mojżesz dał więc Gilead Makirowi, synowi Manassesa, i [on] tam się osiedlił.
41Także Jair, syn Manassesa, poszedł i zdobył ich osady, i nazwał je Osadami Jaira.[#Sdz 10:3; #32:41 , חַוֹּתֵיהֶם, lub: ich namiotowe osady , ale być może chodzi o obszary ok. 40 km na od Jordanu, na od Ramot-Gilead, czyli o , zob. Rdz 14:5, por. Joz 13:30; 1Krl 4:13 (było ich 60), Sdz 10:3-4 (było ich 30), 1Krn 2:22 (było ich 23).; #32:41 Osady Jaira , חַוֹּת יָאִיר, lub: Chawot-Ja’ir .]
42Nobach zaś poszedł i zdobył Kenat wraz z jego osiedlami, i – od swego imienia – nazwał je Nobach.[#32:42 , וְאֶת־בְּנֹתֶיהָ, tj. .; #32:42 Co do notacji , zob. G.]