The chat will start when you send the first message.
1Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla Izraela:[#1:1 , מְשָׁלִים (), מִשְׁלֵי שְׁלֹמֹה (), παροιμίαι Σαλωμῶντος.]
2Dla poznania mądrości i karności,[#1:2 Mądrość , חָכְמָה (), ozn. też umiejętności techniczne, uzdolnienia, talent: 1Krl 7:14; doświadczenie, zdrowy rozsądek (u kobiety: 2Sm 20:22; polityczny: 1Krl 2:6); ziemską mądrość, np. w Egipcie: 1Krl 5:10; mądrość właściwą dla pobożności: Ps 90:12; Bożą mądrość: 1Krl 3:28; mądrość uosobioną: Jb 28:12; Prz 8:1-36.; #Prz 19:18; #1:2 Karność , מוּסָר (), to całokształt etycznych i religijnych pouczeń; lub: dla , (Prz 1:3), jak w w. 2; παιδεία (). Termin ten obejmuje też dyscyplinarny aspekt wychowania (Prz 12:24; 19:18).]
dla zrozumienia wywodów
rozumu,
3dla przyjęcia pouczeń o byciu[#1:3 Pouczenie , również מוּסָר (), zob. w. 2. Chodzi o umiejętność trafnej oceny sytuacji.]
roztropnym,
o sprawiedliwości, sądzie
i prawości,
4dla udzielenia prostym[#1:4 Prości , פְּתָאיִם (): naiwni, nieuczeni, spragnieni poznania, ale też niechętni nauce: Prz 2:22.]
przezorności,
[a] młodym poznania i rozwagi.
5Niech mądry słucha i pomnaża[#1:5 Słuchanie ozn. też posłuszeństwo.; #Prz 12:15; 15:5; 26:12]
wiedzę,
a rozumny niech nabywa
wskazówek,
6by zrozumieć przypowieść
i przenośnię,
słowa mędrców oraz ich zagadki.
7Bojaźń JHWH jest początkiem[#1:7 Lub: podstawą wiedzy .]
poznania;
głupcy gardzą mądrością
i karnością.
8Słuchaj, mój synu, pouczenia
swego ojca
i nie porzucaj nauki swojej matki,
9bo one są wdzięcznym wieńcem
na twej głowie
i naszyjnikiem na twojej szyi!
10Jeśli, mój synu, chcą cię zwabić
grzesznicy,
nie ulegnij [namowom]!
11Gdyby mówili: Chodź z nami!
Zasadźmy się na krew,
bez przyczyny zaczatujmy
na niewinnego,
12pochłoniemy ich żywcem jak Szeol
i w całości – jak schodzących
do grobu.
13Nagrabimy wszelkich cennych
bogactw,
napełnimy łupem nasze domy.
14Rzuć swój los między nami,
jedna kiesa będzie u nas
wszystkich!
15Nie idź, mój synu, w drogę razem[#1:15 : brak w G.]
z nimi,
powstrzymaj swoją nogę od ich
ścieżki!
16Gdyż ich nogi biegną ku złu
i śpieszą ku rozlewowi krwi.
17Lecz na darmo zasypano ziarnem
sieć
na oczach wszelkiego ptactwa!
18Oni bowiem zasadzają się
na własną krew,
czatują na własne dusze.
19Takie są ścieżki wszystkich
chciwych zysku:
odbiera on duszę własnych
panów.
20Mądrość głośno woła[#1:20 , חָכְמוֹת (), חָכְמָה (), σοφία, występuje w tym fragmencie jako cecha spersonifikowana.; #1:20 Wg G: , ὑμνεῖται.]
na zewnątrz,
podnosi swój głos na placach,
21woła na rogu [ulic pełnych]
zgiełku,
wygłasza swe mowy u wejścia
w miejskich bramach:
22Jak długo [wy], prości, chcecie[#Prz 8:5; 9:4]
kochać się w prostactwie,
wy, szydercy, zachwycać się
szyderstwem
i wy, głupcy, nienawidzić
poznania?
23Zawróćcie na moje ostrzeżenie!
Oto wylewam przed wami mego
ducha,
obwieszczam wam moje słowa.
24Ponieważ wołałam,
a nie chcieliście słuchać,
wyciągałam swą rękę, ale nikt
nie zważał,
25i porzuciliście całą moją radę,
nie przyjęliście mojego ostrzeżenia,
26dlatego i ja śmiać się będę z waszej
klęski,
wyszydzę, gdy ogarnie was strach –
27gdy padnie na was zagłada[#1:27 , שׁוֹאָה (), καταστροφή, Prz 1:27.]
niczym burza
i wasza klęska nadciągnie
jak wichura,
gdy dosięgnie was udręka
i strapienie.
28Wtedy wzywać mnie będą, lecz im
nie odpowiem,
poszukiwać mnie, ale mnie
nie znajdą.
29[To] dlatego, że nienawidzili
poznania
i nie obrali bojaźni JHWH .
30Nie przyjęli mojej rady,
pogardzili moim każdym
ostrzeżeniem.
31Dlatego będą jedli z owocu swojej
drogi
i nasycą się swoimi wymysłami.
32Bo odstępstwo prostych ich zabija,[#1:32 Lub: niewierność.]
a beztroska głupców ich gubi.
33Lecz kto mnie słucha, będzie
mieszkał bezpiecznie,
będzie wolny od strachu przed
złem.