Przypowieści Salomona 13

Korzyści działania z rozmysłem

¹Mądry syn? [Trwa przy]

pouczeniach ojca.

A szyderca? Nie posłuchał

upomnienia!

²Z owocu swoich ust człowiek[#Mt 12:34; Łk 6:45; #13:2 , metonimia; tzn. stosownie do swojej mowy. Podobnych figur stylistycznych jest w Prz wiele, np. Prz 13:3; wg G: , ἀπὸ καρπῶν δικαιοσύνης.]

spożywa dobro,

a [w] duszy zdradliwych – gwałt.

³Kto strzeże swoich ust, pilnuje

swojej duszy,

kto rozwiera swe wargi, temu

biada!

⁴Leniwy? Jego dusza [wiele] sobie[#13:4 , נֶפֶשׁ (), tu jest synonimem osoby; brak w G S Vg.]

życzy, lecz nic nie posiada.

A dusza pracowitych? [Ta] będzie

nasycona.

⁵Sprawiedliwy nienawidzi fałszu

mowy,

lecz bezbożny roznosi smród

i przynosi wstyd.

⁶Sprawiedliwość strzeże

postępującego nienagannie,

lecz niegodziwość rujnuje

grzesznika.

⁷Jeden udaje bogatego, choć nic

nie ma,

inny udaje biednego, choć ma

wiele bogactw.

⁸Bogactwo bywa okupem za życie

człowieka.

A ubogi? [Ten jeszcze] nie usłyszał

pogróżki.

⁹Światło sprawiedliwych radosne,[#13:9 W kontekście światła , hbr. יִשְׂמָח (), znaczy: świeci jasno lub cieszy blaskiem.]

lecz lampa bezbożnych gaśnie.

¹⁰Pycha powoduje tylko spór,[#13:10 , רַק (). Niektórzy proponują רֵק lub רֵיק (): pusty (człowiek): . Wg G: (l. ), κακὸς μεθ᾽ ὕβρεως πράσσει κακά οἱ δὲ ἑαυτῶν ἐπιγνώμονες σοφοί.]

lecz u tych, którzy korzystają

z rady, jest mądrość.

¹¹Bogactwo z marności maleje;[#13:11 , מֵהֵבֶל (), lub: z pary (wodnej), , , co w kontekście może oznaczać: bez nakładu pracy, w wyniku hazardu. Wg G: . G odczytuje hbr. מֵהֵבֶל () w sensie מְבֹהָל (), czyli: pośpiesznie. Zob. Prz 20:21.]

lecz kto je gromadzi ręką, temu się

powiększa.

¹²Przewlekłe oczekiwanie dotyka

serce chorobą,

pragnienie spełnione jest

drzewem życia.

¹³Kto gardzi Słowem, od tego[#13:13 Lub: Kto lekceważy Słowo .]

biorą rękojmię,

lecz kto szanuje przykazanie,

temu to wynagrodzą.

¹⁴Nauka mędrca jest źródłem życia –[#13:14 Lub: jest życiodajnym źródłem .]

dla uniknięcia sideł śmierci.

¹⁵Zdrowy rozsądek zapewnia[#Prz 3:4; #13:15 , שֵׂכֶל־טוֹב (), zob. Prz 3:4.]

przychylność,

a droga zdradliwych – ciągłą

dolegliwość.

¹⁶Roztropny robi wszystko

[kierując się] poznaniem,

a głupiec – rozpowszechnia

głupotę.

¹⁷Bezbożny poseł wpada[#13:17 , יִפֹּל (): BHS proponuje: יַפִּל (), .]

w nieszczęście,

ale wierny posłaniec jest

lekarstwem.

¹⁸Ubóstwo i hańba porzucającemu

karność,

lecz kto zważa na karcenie,

będzie szanowany.

¹⁹Pragnienie spełnione jest słodyczą

dla duszy,

lecz odwracanie się od zła jest

ohydą dla głupców.

²⁰Kto przestaje z mędrcami,

mądrzeje,

lecz kto się brata z głupcami –

niszczeje.

²¹Grzeszników ściga nieszczęście,

sprawiedliwych – nagradza dobro.

²²Człowiek dobry przekazuje

dziedzictwo synom synów,

lecz majątek grzeszącego

zachowany jest

dla sprawiedliwego.

²³Obsiany ugór biednych to obfitość

żywności,

ale i ją rozbiorą, gdy zabraknie

prawa.

²⁴Kto żałuje rózgi, nienawidzi[#Prz 4:3-4, 10-11; 19:18; 23:13-14; Ef 6:4; Hbr 12:5-11]

swego syna,

ale kto go kocha, zwraca się

ku karności.

²⁵Sprawiedliwy je, aż nasyci swoją

duszę,

ale brzuch bezbożnych odczuwa

niedostatek.