MGA AWIT 91

Ang katatagan ng nagtitiwala sa Panginoon.

¹Siyang tumatahan sa lihim na dako ng Kataastaasan.[#Awit 32:7; 61:4.]

Ay mananatili sa lilim ng Makapangyarihan sa lahat.

²Aking sasabihin tungkol sa Panginoon, Siya'y aking kanlungan at aking katibayan,

Ang Dios ko na siyang aking tinitiwalaan.

³Sapagka't kaniyang ililigtas ka sa silo ng paninilo,[#Awit 69:22; 119:110.]

At sa mapamuksang salot.

⁴Kaniyang tatakpan ka ng kaniyang mga bagwis,[#Awit 17:8.]

At sa ilalim ng kaniyang mga pakpak ay manganganlong ka:

Ang kaniyang katotohanan ay kalasag at baluti.

⁵Ikaw ay hindi matatakot sa kakilabutan sa gabi,[#Kaw. 3:23, 24; Is. 43:12.]

Ni sa pana man na humihilagpos kung araw;

⁶Dahil sa salot na dumarating sa kadiliman,

Ni dahil sa paggiba man na sumisira sa katanghaliang tapat.

⁷Isang libo ay mabubuwal sa iyong siping,

At sangpung libo sa iyong kanan;

Nguni't hindi lalapit sa iyo.

⁸Iyong mamamasdan lamang ng iyong mga mata,[#Awit 37:34; Mal. 1:5.]

At iyong makikita ang ganti sa masama.

⁹Sapagka't ikaw, Oh Panginoon, ay aking kanlungan!

Iyong ginawa ang Kataastaasan na iyong tahanan;

¹⁰Walang kasamaang mangyayari sa iyo,

Ni anomang salot ay lalapit sa iyong tolda.

¹¹Sapagka't siya'y magbibilin sa kaniyang mga anghel tungkol sa iyo,[#Awit 34:7; Mat. 4:6; 18:10; Luc. 4:10, 11.]

Upang ingatan ka sa lahat ng iyong mga lakad.

¹²Kanilang dadalhin ka sa kanilang mga kamay,

Baka matisod ka ng iyong paa sa isang bato.

¹³Iyong yayapakan ang leon at ang ulupong:

Ang batang leon at ang ahas ay yuyurakan mo ng iyong mga paa.

¹⁴Sapagka't kaniyang inilagak ang kaniyang pagibig sa akin, kaya't iniligtas ko siya:

Aking ilalagay siya sa mataas, sapagka't kaniyang naalaman ang pangalan ko.

¹⁵Siya'y tatawag sa akin, at sasagutin ko siya;

Ako'y sasa kaniya sa kabagabagan:

Aking ililigtas siya, at pararangalan siya.

¹⁶Aking bubusugin siya ng mahabang buhay,[#Deut. 6:2; 1 Hari 3:14.]

At ipakikita ko sa kaniya ang aking pagliligtas.