Jeremias 31

Ang Pagbabalik ng mga Israelita

¹Sinabi pa ng Panginoon , “Sa araw na iyon, akoʼy magiging Diyos ng buong angkan ng Israel at magiging hinirang ko sila.”

²Ito ang sinasabi ng Panginoon :

“Aalagaan ko ang mga natirang buháy

sa kanila mula sa digmaan

habang silaʼy naglalakbay sa ilang.

Magbabalik ako

upang bigyan ng kapahingahan ang Israel.”

³Noong una, ang Panginoon ay nagpakita sa mga Israelita at nagsabi:[#31:3 : O Mula sa malayo.]

“Inibig ko kayo ng pag-ibig na walang hanggan.

Sa aking kagandahang-loob,

pinalapit ko kayo sa akin.

⁴Muli ko kayong itatayo,

kayong mga taga-Israel,

na katulad ng isang birhen.

Muli kayong sasayaw sa tuwa

sa saliw ng inyong tamburin.

⁵Muli kayong magtatanim ng ubas

sa mga burol ng Samaria

at pakikinabangan ninyo

ang mga bunga nito.

⁶Darating ang araw na ang mga nagbabantay ng lungsod

ay sisigaw doon sa kabundukan ng Efraim,

‘Halikayo, pumunta tayo sa Jerusalem

upang sumamba sa Panginoon na ating Diyos.’ ”

⁷Ito ang sinabi ng Panginoon :

“Sumigaw kayo sa tuwa para sa Israel,

ang bansang pinakadakila

sa lahat ng bansa.

Magpuri kayo at sumigaw,

‘O Panginoon , iligtas mo

ang iyong mga mamamayan,

ang mga natitirang buhay

sa mga taga-Israel.’

⁸Makinig kayo! Ako ang kukuha sa kanila

at titipunin ko sila mula sa hilaga

at sa alinmang bahagi ng mundo.

Pati ang mga bulag at mga lumpo ay kasama,

ganoon din ang mga buntis at ang mga malapit nang manganak.

Napakalaking grupo ang uuwi.

⁹Mag-iiyakan sila sa tuwa at mananalangin habang dinadala ko sila pauwi.

Dadalhin ko sila sa mga bukal,

dadaan sila sa magandang daan

at hindi sila matitisod.

Sapagkat ako ang ama ng Israel;

at si Efraim ang panganay kong anak.

¹⁰“Mga bansa, pakinggan ninyo

ang mensahe ng Panginoon ;

at ibalita ninyo ito

sa malalayong lugar:

‘Ikinalat ko ang mga taga-Israel,

pero muli ko silang titipunin

at aalagaan ko sila

katulad ng pag-aalaga ng pastol

sa kanyang kawan ng tupa.’

¹¹Sapagkat ililigtas ng Panginoon

ang mga lahi ni Jacob

sa kamay ng mga taong higit na makapangyarihan

kaysa sa kanila.

¹²Pupunta sila sa Bundok ng Zion

at sisigaw dahil sa kagalakan.

Magsasaya sila dahil sa mga pagpapala ng Panginoon sa kanila.

Magiging sagana ang mga trigo, ang bagong alak,

langis at mga hayop nila.

Silaʼy matutulad sa halamanang

palaging dinidiligan

at hindi na sila muling magdadalamhati.

¹³Kung magkagayon, ang kanilang mga dalagaʼt binata

pati ang matatanda ay sasayaw sa tuwa.

Papalitan ko ng kagalakan ang pag-iiyakan nila.

At sa halip na magdalamhati sila,

bibigyan ko sila ng kaaliwan.

¹⁴Bibigyan ko ng maraming handog ang mga pari.

Bubusugin ko ng masaganang pagpapala ang aking mga mamamayan,” sabi ng Panginoon .

¹⁵Sinabi pa ng Panginoon :

“May narinig na tinig sa Rama,

tumatangis at nananaghoy,

iniiyakan ni Raquel ang kanyang mga anak,

at ayaw niyang magpaaliw,

dahil silaʼy pumanaw na.”

¹⁶Ngunit sinabi ng Panginoon :

“Huwag ka nang umiyak

dahil gagantimpalaan kita

sa mga ginawa mo.

Babalik ang mga anak mo

galing sa lupain ng mga kaaway.

¹⁷Kaya may pag-asa ka sa hinaharap,” sabi ng Panginoon .

“Sapagkat talagang babalik

ang mga anak mo sa sarili nilang lupain.”

¹⁸Narinig ko ang panaghoy ng mga taga-Efraim.

Sinabi nila, “Panginoon , kami po ay parang mga guya

na hindi pa sanay sa pamatok,

pero tinuruan nʼyo po kaming sumunod sa inyo.

Kayo ang Panginoon naming Diyos,

kaya ibalik na po ninyo kami

sa sarili naming lupain.

¹⁹Lumayo kami sa inyo noon,

pero nagsisisi na po kami ngayon.

Nang malaman po namin na nagkasala kami,

dinagukan po namin ang aming mga dibdib

sa pagsisisi.

Nahihiya po kami sa aming mga ginawa

noong aming kabataan.”

²⁰Sumagot ang Panginoon ,

“Kayong mga mamamayan ng Efraim

ay aking minamahal na mga anak.

Kahit palagi akong nagsasalita laban sa inyo,

nalulugod pa rin ako sa inyo.

Nananabik ako

at nahahabag sa inyo.

²¹“Maglagay kayo ng mga tanda

at tulos na magiging gabay

sa inyong daan.

Tandaan ninyong mabuti ang inyong dinaanan

dahil diyan din kayo dadaan

pagbalik ninyo sa inyong bayan, Israel.

²²Kailan pa kayo babalik sa akin,

mga anak kong naliligaw?

Gagawa ang Panginoon ng bagong bagay sa mundo,

ang babae na ang magtatanggol sa lalaki.”

Ang Darating na Kasaganaan ng Israel

²³Sinabi ng Panginoon ng mga Hukbo, ang Diyos ng Israel, “Kapag naibalik ko na sila mula sa pagkakabihag muling sasabihin ng mga taga-Juda, ‘Pagpalain nawa ng Panginoon ang banal na bundok ng Jerusalem, ang maunlad na lungsod na tinitirhan niya.’

²⁴Maninirahan ang mga tao sa Juda at sa mga bayan nito, pati na ang mga magbubukid at mga pastol ng mga kawan.

²⁵Sapagkat pagpapahingahin ko ang mga napapagod at bubusugin ko ang mga nanghihina dahil sa gutom.”

²⁶“Sa aking paggising naramdaman kong nakabuti sa akin ang aking pagtulog.

²⁷“Darating ang araw,” sabi ng Panginoon , “na pararamihin ko ang mga mamamayan ng Israel at Juda, pati ang mga hayop nila.

²⁸Noong una ay winasak, giniba, at ibinuwal ko sila pero sa bandang huli, muli ko silang ibabangon at itatayo,” sabi ng Panginoon .

²⁹“Sa panahong iyoʼy hindi na sasabihin ng mga tao,

‘Kumain ng maasim na ubas

ang mga magulang

at ang asim ay nalasahan

ng mga anak.’

³⁰Sa halip, kung sino ang kumain ng maasim na ubas, siya lang ang makakalasa ng asim nito. Ang taong nagkasala lang ang siyang mamamatay.”

³¹Sinabi pa ng Panginoon , “Darating ang panahon

na gagawa ako ng bagong kasunduan

sa mga taga-Israel

at taga-Juda.

³²At hindi ito katulad ng unang kasunduan

na ginawa ko sa kanilang mga ninuno

noong pinatnubayan ko sila

sa paglabas sa Ehipto.

Kahit na akoʼy parang asawa nila,

hindi nila tinupad ang una naming kasunduan,”

sabi ng Panginoon .

³³“Ito ang bagong kasunduan

na gagawin ko sa mga mamamayan

ng Israel pagdating

ng araw na iyon,”

sabi ng Panginoon .

“Itatanim ko sa kanilang isipan

ang aking kautusan,

at isusulat ko ito sa mga puso nila.

³⁴Hindi na nila kailangan pang turuan

ang mga kababayan o kapatid nila

na kilalanin ang Panginoon.

Sapagkat patatawarin ko ang kanilang kasamaan

at kakalimutan ko na

ang kanilang mga kasalanan,”

sabi ng Panginoon .

³⁵Sinabi pa ng Panginoon ,

“Ako ang nag-utos sa araw

upang magbigay-liwanag sa maghapon,

at sa buwan at mga bituin

na magbigay-liwanag sa magdamag.

At ako ang kumakalawkaw ng dagat

hanggang sa umugong ang mga alon. Makapangyarihang Panginoon

ang aking pangalan.

³⁶Habang nananatili ang langit

at ang mundo,

mananatili rin ang bansang Israel

magpakailanman.”

³⁷Ito ang sinasabi ng Panginoon :

“Kung paanong hindi masusukat ang langit

at hindi malalaman ang pundasyon ng lupa,

ganoon din naman, hindi ko maitatakwil

ang lahat ng angkan ng Israel

kahit na marami silang nagawang kasalanan,”

sabi ng Panginoon .

³⁸Patuloy na sinabi ng Panginoon , “Darating ang panahon na ang lungsod ng Jerusalem ay muling itatayo mula sa Tore ni Hananel hanggang sa Panulukang Pintuan.

³⁹Mula sa mga lugar na iyon, magpapatuloy ang hangganan patungo sa burol ng Gareb at saka liliko sa Goa.

⁴⁰Ang buong lambak na tinatapunan ng mga bangkay at mga basura ay nakatalaga sa Panginoon pati ang lahat ng bukirin sa Lambak ng Kidron hanggang sa pintuan na tinatawag na Kabayo sa silangan. Ang lungsod na itoʼy hindi na mawawasak o muling magigiba.”