The chat will start when you send the first message.
1PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
2Przemów, synu człowieczy: Tak mówi Wszechmocny PAN do ziemi Izraela:
Nadszedł kres! Nadszedł kres
dla czterech krańców tej ziemi!
3Wkrótce spotka cię kres!
Ześlę na ciebie mój gniew!
Osądzę cię według twych czynów,
dotknę cię skutkami twych
obrzydliwości!
4Nie drgnie nad tobą z litości
moje oko
ani cię nie oszczędzę!
Przeciwnie, odpłacę ci według
twych czynów,
twoje obrzydliwości boleśnie
dotkną ciebie —
i przekonacie się, że Ja
jestem PAN .
5Tak mówi Wszechmocny PAN :
Nadchodzi!
Nieszczęście za nieszczęściem!
6Przyszedł koniec!
Nadszedł kres!
Ocknął się — przeciwko tobie!
Oto nadszedł!
7Przyszła kolej —
na ciebie, mieszkańcu
tej ziemi!
Nadeszła pora!
Bliski jest dzień —
zamieszania, nie pląsów
na górach!
8Tak! Wkrótce dotknę cię
moim wzburzeniem,
wywrę na tobie mój gniew,
osądzę cię według twych czynów,
dotknę cię skutkami twych
obrzydliwości!
9Nie drgnie nad tobą z litości
moje oko
ani cię nie oszczędzę!
Odpłacę ci według twych czynów,
twoje obrzydliwości
dotkną ciebie —
i przekonacie się, że to Ja, PAN ,
wymierzam cios!
10Oto ten dzień!
Nadszedł!
Przyszła kolej!
Zakwitło bezprawie,
puszcza pąki zuchwalstwo!
11Przemoc wyrosła w rządy
bezbożności!
Nie [pozostanie jednak
nic] po nich:
ani po ich obfitości,
ani po ich bogactwie,
ani po ich świetności!
12Nadeszła pora,
zbliżył się dzień!
Kto kupuje — niech się
nie cieszy.
Kto sprzedaje — niech
nie rozpacza.
Gniew spadnie na bogactwo
tej ziemi!
13Tak, kto sprzedał, nie wróci
do tego, co sprzedane,
choćby nawet żył nadal —
nie wróci, bo ten wyrok odnosi się
do wszystkich.
Nikt, z powodu swej winy,
nie uchroni życia!
14Zadęli już w trąby,
niby wszystko gotowe,
lecz nikt nie rusza do bitwy!
To dlatego, że mój gniew
objął wszystko!
15Od zewnątrz miecz,
od wewnątrz zaraza i głód!
Kto na polu — ten padnie
od miecza,
a kto w mieście,
tego zniszczy głód albo zaraza.
16I choćby uszli zbiedzy,
i ukryli się w górach
jak gołębie w szczelinach
skalnych —
wszyscy będą jęczeć,
każdy nad swą winą!
17Opadną wszystkie ręce,
mokre będą wszystkie kolana.
18Przywdzieją włosiennice
i ogarnie ich drżenie.
Na wszystkich twarzach
pojawi się wstyd,
a na wszystkich głowach —
łysina.
19Swoje srebro wyrzucą na ulicę,
a ich złoto będzie nieczystością.
Srebro ani złoto nie zdoła
ich ochronić
w tym dniu gniewu PANA !
Nie zaspokoją one ich głodu,
nie napełnią żołądka,
bo były im przynętą
do bezprawia.
20Z Jego pięknej ozdoby zrobili[#7:20 , hbr. עֶדְיוֹ (): wg S: ich pięknej ozdoby , hbr. עֶדְיָם ().]
pożywkę dla swej pychy,
odlali z niej swe obrzydliwe
i ohydne bóstwa!
Dlatego uczynię ją przez
nich nieczystą.
21Wydam ją w rękę obcych na łup,
stanie się zdobyczą bezbożnych,
a ci ją zbezczeszczą!
22Odwrócę od nich swą twarz,
dlatego zbezczeszczą mój skarb,
wedrą się do niej łupieżcy
i ją zbezczeszczą!
23Przygotuj łańcuch![#7:23 , hbr. רַתּוֹק (), hl, por. 1Krl 6:21 (רֵתּוּקוֹת זָהָב).]
Bo ziemia jest pełna wyroków
wydanych na
niewinnych,
a miasto pełne jest przemocy!
24Sprowadzę na nich
najgorsze z narodów!
Ci opanują ich domy.
Skończę z pychą pyszałków
i zbezczeszczę ich
święte miejsca!
25Nadchodzi udręka!
Będą szukać pokoju, lecz
nie znajdą.
26Nadejdzie klęska za klęską,
zła wieść za złą wieścią.
Nie znajdą odpowiedzi u proroka,
nie będzie pouczeń od kapłana,
zabraknie rady u starszych.
27Król będzie w żałobie,
książę zdruzgotany,
a ręce prostego ludu niespokojne.
Postąpię z nimi według
ich czynów,
według stosownych praw ich osądzę —
i przekonają się, że Ja jestem PAN .