Rodzaju 3

Rodzaju 3

Upadek: dramat wiary

¹Wąż natomiast był przebieglejszy niż wszystkie inne zwierzęta stworzone przez PANA Boga. Zapytał on kobietę: Czy rzeczywiście Bóg powiedział, że nie wolno wam jeść owoców z żadnego drzewa ogrodu?

²Kobieta odpowiedziała: Możemy jeść owoce z drzew w ogrodzie.

³Bóg zabronił nam jedynie jeść owoce z drzewa, które rośnie w środku ogrodu. Polecił: Nie jedzcie z niego ani go nie dotykajcie, abyście nie pomarli.

⁴Wówczas wąż zapewnił kobietę: Na pewno nie pomrzecie.[#3:4 Lub: zasiał wątpliwość kobiecie: Nie jest pewne, czy umrzecie .]

⁵Bóg wie, że gdy tylko zjecie z tego drzewa, otworzą się wam oczy i staniecie się jak Bóg — poznacie dobro i zło.[#3:5 Lub: jak bogowie (tj. aniołowie ) znający dobro i zło .]

⁶Kobieta przyjrzała się owocom. Wydały jej się warte spróbowania, wyglądały pięknie, a ponadto dzięki nim mogło się ziścić jej pragnienie poznania. Sięgnęła więc po owoc, zerwała i zjadła. Podała też mężowi, który z nią przebywał. On również zjadł.

⁷Wówczas otworzyły się oczy im obojgu i zobaczyli — że są nadzy. Spletli więc figowe liście i sporządzili sobie z nich przepaski.

⁸Wkrótce jednak usłyszeli PANA Boga. Przechadzał się On po ogrodzie w powiewie dnia. Słysząc to, człowiek ukrył się wraz z żoną przed PANEM Bogiem między drzewami ogrodu.[#3:8 Lub: przemierzał ogród w gwałtownym wichrze .; #3:8 PS G.]

⁹Jednak PAN , Bóg, zaczął wołać człowieka: Gdzie jesteś?

¹⁰A on na to: Usłyszałem, że jesteś w ogrodzie, i przestraszyłem się, bo jestem nagi — dlatego ukryłem się!

¹¹Kto ci powiedział, że jesteś nagi? — zapytał Bóg. — Czy zjadłeś owoc z drzewa, z którego zakazałem ci jeść?[#3:11 Lub: Ach! Więc zjadłeś…!]

¹²Człowiek odparł: To kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną! Ona dała mi owoc z tego drzewa — i zjadłem.

¹³PAN Bóg zwrócił się do kobiety: Cóż ty takiego zrobiłaś? Wąż mnie zwiódł — wyjaśniła — i zjadłam.

¹⁴PAN Bóg zatem zwrócił się do węża:

Ponieważ to uczyniłeś,

będziesz szczególnie przeklęty

wśród bydła i dzikich zwierząt.

Będziesz pełzał na brzuchu

i karmił się prochem

przez resztę dni swego życia!

¹⁵Wzbudzę też nieprzyjaźń

między tobą i między kobietą,

między twoim potomstwem

i między jej potomstwem —

ono zrani ci głowę,

a ty zranisz mu piętę.

¹⁶Natomiast do kobiety powiedział:

Bądź pewna, że pomnożę

twój trud i bóle rodzenia.

W bólach będziesz rodziła

dzieci,

na mężu będziesz skupiać

pragnienia —

a on będzie nad tobą panował.

¹⁷W końcu zwrócił się do Adama: Ponieważ posłuchałeś swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść!

Z powodu ciebie ziemia

będzie przeklęta!

W trudzie będziesz zdobywał

pożywienie

i to po wszystkie dni swojego

życia!

¹⁸Będzie ci rodzić ciernie i osty,

a pokarmem ci będą zbiory pól.

¹⁹W pocie czoła

będziesz jadł chleb,

aż powrócisz do ziemi,

gdyż z niej zostałeś wzięty —

bo jesteś prochem

i obrócisz się w proch.

²⁰Potem człowiek nadał swej żonie imię Ewa, gdyż ona stała się matką wszystkich żyjących.

²¹PAN , Bóg, ubrał Adama i jego żonę w odzienie, które sporządził ze skór.

²²Potem PAN , Bóg, powiedział: Ponieważ człowiek stał się taki, jak jeden z Nas — zna dobro i zło — to oby teraz nie wyciągnął ręki i nie zerwał owocu również z drzewa życia; oby nie zjadł i nie żył przez to na wieki![#3:22 Lub: z nas .]

²³Dlatego PAN , Bóg, usunął człowieka z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty.

²⁴Tak to właśnie go wygnał, a na wschód od ogrodu Eden ustawił cheruby z płomieniem wirującego miecza. Ich zadaniem było strzec drogi do drzewa życia.