The chat will start when you send the first message.
1Zdarzyło się jednak, że znalazł się tam pewien niegodziwy człowiek imieniem Szeba, syn Bikriego, Beniaminita. Zadął on w róg i powiedział:[#20:1 , אִישׁ בְּלִיַּעַל, .; #20:1 , שֶׁבַע, czyli: lub: przysięga , krewny Saula (?), zob. 1Sm 9:1.; #20:1 , בִּכְּרִי, czyli: .; #20:1 , יְמִינִי, por. w 1Sm 9:1,4; Est 2:5.]
Nie mamy udziału w Dawidzie,
nie mamy dziedzictwa w synu
Jiszaja –
każdy do swoich namiotów,
Izraelu!
2Wszyscy Izraelici poszli zatem za Szebą, synem Bikriego, zamiast za Dawidem, natomiast Judejczycy przylgnęli do swojego króla [i podążali za nim] od Jordanu do Jerozolimy.
3Gdy Dawid przybył do swojego domu w Jerozolimie, wziął król dziesięć kobiet, nałożnic, które pozostawił, aby strzegły domu, i umieścił je w strzeżonym domu, gdzie je utrzymywał, lecz z nimi nie obcował. I pozostawały one strzeżone aż do dnia swojej śmierci, żyjąc we wdowieństwie.[#2Sm 16:22; #20:3 […] : w obu przyp. mamy do czynienia z zaimkiem , choć odnosi się do . W drugim przyp. w niektórych Mss: אליהן, 2Sm 19:33.]
4Następnie król powiedział do Amasy: Skrzyknij mi w trzy dni Judejczyków; ty także się staw![#20:4 Amasa , עֲמָשָׂא, skrócone: עֲמַסְיָה, czyli: (niech go) (dla ochrony).]
5Amasa poszedł więc, aby skrzyknąć Judejczyków, ale przeciągnął oznaczony czas, który mu król ustalił.
6Wówczas Dawid powiedział do Abiszaja: Teraz Szeba, syn Bikriego, zaszkodzi nam bardziej niż Absalom. Ty weź sługi swego pana i goń za nim, aby nie znalazł sobie miast warownych i nie pozbawił nas oczu.[#20:6 Wg S: , por. 2Sm 18:2.; #20:6 , וְהִצִּיל עֵינֵנוּ, idiom (?): (?); ale być może: ; wg G: : καὶ σκιάσει τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμῶν.]
7Wyszli zatem za nim ludzie Joaba oraz Kreteńczycy i Pletejczycy, i wszyscy dzielni wojownicy – wyszli z Jerozolimy, aby ścigać Szebę, syna Bikriego.[#2Sm 8:17]
8Gdy byli oni przy Wielkim Kamieniu, który jest pod Gibeonem, Amasa przybył przed nimi. Joab był wówczas przepasany, miał na sobie żołnierski płaszcz i pas z mieczem przypasanym u swych bioder w jego pochwie. A gdy on wyszedł, [sprawił, że miecz] wypadł.[#20:8 , מִדּוֹ לְבֻשׁוּ, em. na: , ויואב מדולבוש, 2Sm 20:8.]
9Potem Joab powiedział do Amasy: Czy masz się dobrze, mój bracie? I chwycił Joab Amasę prawą ręką za brodę, aby go pocałować,
10lecz Amasa nie zauważył miecza, który był w ręce Joaba. I [Joab] ugodził go pod piąte [żebro], i wylał jego wnętrzności na ziemię bez powtórzenia mu [ciosu], i [ten] umarł. Joab zaś – i Abiszaj, jego brat – ruszył w pogoń za Szebą, synem Bikriego.[#20:10 Lub: w brzuch , אֶל־הַחֹמֶשׁ ().; #20:10 W 4QSamᵃ : רדפו.]
11A nad [Amasą] stanął człowiek spośród [młodych] sług Joaba i wołał: Ten, kto sprzyja Joabowi i kto jest za Dawidem – za Joabem.
12Amasa zaś walał się we krwi na środku gościńca i gdy ten człowiek spostrzegł, że przystaje [przy nim] cały lud, stoczył Amasę z gościńca na pole i narzucił na niego płaszcz – gdy zobaczył, że każdy podchodzi do niego i przystaje.
13Gdy zepchnięto go z gościńca, przechodził [już tamtędy] każdy za Joabem, aby ścigać Szebę, syna Bikriego.
14[Szeba] zaś przeszedł przez wszystkie plemiona Izraela aż do Abel i do Bet-Maaka, i do wszystkich Bikrytów. Zgromadzili się oni i przyszli zaraz za nim.[#20:14 : ok. 20 km na od j. Hule.; #20:14 Spójnik wyjaśniający: , 2Sm 20:14.; #20:14 , wg MT: , בֵּרִים, być może omyłka, zamiast: הבכרים.; #20:14 : za .]
15Gdy więc [Joab ze swoimi ludźmi] przyszli, oblegli go w Abel-Bet-Maaka, usypali wał do miasta, stanął [on] naprzeciw umocnień i cały lud, który był z Joabem, szturmował, aby zburzyć mur.[#20:15 , סֹלְלָה, lub: kopiec , .; #20:15 Wg G: , ενοοῦσαν.]
16Wówczas pewna mądra kobieta zawołała z miasta: Słuchajcie, słuchajcie! Powiedzcie Joabowi: Podejdź tutaj, a przemówię do ciebie.
17Podszedł więc do niej, a kobieta zapytała: Czy ty jesteś Joab? I odpowiedział: [Tak, to] ja. Wtedy powiedziała do niego: Posłuchaj słów swojej służącej! I odpowiedział: Słucham!
18A ona: Powtarzano dawniej powiedzenie: Niech koniecznie zapytają w Abel, a na tym skończą [sprawę].[#20:18 G dod.: , καὶ ἐν Δαν.; #20:18 2Sm 20:18 wg G: καὶ εἶπεν λέγουσα λόγον ἐλάλησαν ἐν πρώτοις λέγοντες ἠρωτημένος ἠρωτήθη ἐν τῇ Αβελ καὶ ἐν Δαν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ τοῦ Ισραηλ ἐρωτῶντες ἐπερωτήσουσιν ἐν Αβελ καὶ οὕτως εἰ ἐξέλιπον.]
19Ja jestem spokojne, wierne [miasto] Izraela, [a] ty usiłujesz zniszczyć miasto i matkę w Izraelu. Dlaczego chcesz pochłonąć dziedzictwo JHWH ?[#20:19 , tj. główne miasto, hend., zob. np. Sdz 1:27, gdzie pomniejsze osiedla nazywane są córkami miast głównych.]
20A Joab odezwał się i powiedział: Jak najdalej! Jak najdalej mi, bym miał [je] pochłaniać albo niszczyć!
21Nie tak ma się sprawa, ale pewien człowiek z pogórza Efraima imieniem Szeba, syn Bikriego, podniósł swoją rękę przeciw królowi, przeciw Dawidowi. Wydajcie tylko jego samego, a odstąpię od miasta. Wtedy kobieta powiedziała do Joaba: Oto jego głowa zostanie ci wyrzucona przez mur.
22Potem kobieta przyszła w swej mądrości do całego ludu i ucięli głowę Szebie, synowi Bikriego, po czym wyrzucili ją Joabowi. Wówczas [Joab] zadął w róg i [ludzie] rozeszli się spod miasta, każdy do swojego namiotu, Joab zaś wrócił do Jerozolimy, do króla.[#20:22 G dod.: , καὶ ἐλάλησεν πρὸς πᾶσαν τὴν πόλιν.]
23Wówczas Joab [został postawiony] nad całym wojskiem Izraela, Benajasz, syn Jehojady, [stał] nad Kreteńczykami i Pletejczykami,[#2Sm 23:20-22; 1Krl 1:10, 26, 32; 2:25, 29-34, 46; #1Sm 28:2]
24Adoram [stał] nad przymusową pracą, a Jehoszafat, syn Achiluda, był kanclerzem,[#1Krl 4:6; 5:14; 12:18; #20:24 Być może ta sama postać, co Adoniram z 1Krl 4:6.; #1Krl 9:21; 2Krn 8:8; #20:24 , מַזְכִּיר, lub: sekretarzem, archiwistą, kronikarzem .]
25Szewa był pisarzem, Sadok i Abiatar byli kapłanami.[#20:25 wg שֵׁיָא, wg שְׁוָא: (1) być może od eg. tytułu oznaczającego pisarza listów, 2Sm 20:25; (2) być może ta sama postać, co , שְׂרָיָה, czyli: , w 2Sm 8:16 i w 1Krl 4:3.; #2Sm 15:27-28; 17:15; 19:11; 1Krl 1:8; #1Krl 2:26-27]
26Również Ira, Jairyta, był kapłanem Dawida.[#20:26 , עִירָא, czyli: .]