1Po tych wydarzeniach król Achaszwerosz wyróżnił Hamana, syna Hamedaty Agagity, i wywyższył go, i wyniósł jego stanowisko ponad [urzędy] wszystkich pozostałych książąt, którzy przy nim [byli].[#3:1 Lub: umieścił jego tron (l. ).]
2I wszyscy słudzy króla, którzy byli w bramie królewskiej, klękali i oddawali pokłon Hamanowi, gdyż tak zarządził co do niego król. Lecz Mordochaj nie klękał i pokłonu mu nie oddawał.[#1Sm 24:9; 2Sm 14:4; 1Krl 1:16]
3Powiedzieli więc słudzy króla, którzy byli w bramie królewskiej, do Mordochaja: Dlaczego ty przekraczasz przykazanie króla?
4I stało się, gdy tak mówili do niego dzień w dzień, a on ich nie słuchał, że donieśli o tym Hamanowi, aby zobaczyć, czy ostaną się słowa Mordochaja, bo powiedział im, że jest Żydem.
5A gdy Haman zobaczył, że Mordochaj wcale nie klęka i nie oddaje mu pokłonu, napełnił Hamana gniew.
6Jednak uznał za uwłaczające, żeby wyciągnąć rękę na samego Mordochaja, gdyż doniesiono mu, do jakiego ludu należy Mordochaj, dlatego Haman szukał [sposobności], aby zniszczyć wszystkich Żydów, lud Mordochaja, w całym królestwie Achaszwerosza.[#3:6 […] : brak w G*.]
7W miesiącu pierwszym, to jest w miesiącu Nisan, w dwunastym roku panowania króla Achaszwerosza, przed obliczem Hamana rzucono pur, to znaczy los, z dnia na dzień i z miesiąca na miesiąc dwunasty, to jest miesiąc Adar.[#3:7 Tj. 474 r. p. Chr.; #3:7 , פּוּר (), od ak. l. , czyli: . Od tego słowa, פּוּרִים (), pochodzi nazwa żydowskiego święta (Est 9:24, 26, 28, 31).; #3:7 G dodaje: , ὥστε ἀπολέσαι ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ τὸ γένος Μαρδοχαίου καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος εἰς τὴν τεσσαρεσκαιδεκάτην τοῦ μηνός ὅς ἐστιν Αδαρ, czyli luty/marzec.]
8I powiedział Haman do króla Achaszwerosza: Jest jeden lud rozproszony i rozdzielony pomiędzy innymi ludami we wszystkich prowincjach twojego królestwa. Jego prawa różnią się od praw wszystkich [innych] ludów. Nie przestrzega on też praw króla. Nie jest więc korzystne dla króla pozostawić ich w spokoju.[#3:8 Lub: oddzielony.]
9Jeżeli król uzna to za dobre, niech zostanie napisane, że mają być wytępieni, a ja odważę dziesięć tysięcy talentów srebra na ręce wykonawców tego zadania, aby wnieśli je do skarbców królewskich.[#3:9 , וַעֲשֶׂרֶת אֲלָפִים כִּכַּר־כֶּסֶף אֶשְׁקוֹל, tj. 500.000 kg. Roczny dochód Medo-Persji wynosił 14.500 talentów euboickich (attyckich), tj. 725.000 kg. Haman oferował zatem /3 rocznego dochodu imperium, czyli: 500.000 kg srebra lub 60.000.000 denarów (drachm). Za te pieniądze można by przez miesiąc (30 dni) wypłacać po denarze 2.000.000 robotników najemnych, Est 3:9.]
10Wtedy król zsunął sygnet ze swojej ręki i dał go Hamanowi, synowi Hamedaty, Agagicie, nieprzyjacielowi Żydów,[#3:10 : wg G: , σφραγίσαι κατὰ τῶν γεγραμμένων κατὰ τῶν Ἰουδαίων.]
11i tak powiedział król do Hamana: Tobie pozostawione jest to srebro i ten lud, abyś uczynił z nim to, co [uznasz za] dobre w twoich oczach.
12Zwołano zatem pisarzy królewskich trzynastego dnia pierwszego miesiąca i spisano wszystko tak, jak rozkazał Haman, do satrapów królewskich i do wszystkich namiestników w poszczególnych prowincjach, i do książąt poszczególnych ludów w poszczególnych prowincjach, ich pismem i w ich języku; napisano w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowano sygnetem królewskim,[#3:12 , אֲחַשְׁדַּרְפְּנִים (), od pers. , .]
13i rozesłano listy przez ręce gońców do wszystkich prowincji królewskich, że ma się wytępić, wybić i zniszczyć wszystkich Żydów od chłopca do starca, dzieci i kobiety jednego dnia, [to jest] trzynastego dnia dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar, a ich mienie zagrabić.[#3:13 W G brak słów: .]
14Odpis tego pisma miał być podany jako dekret dla wszystkich poszczególnych prowincji, ogłoszony wszystkim ludom, aby były przygotowane na ten dzień.
15Gońcy wyruszyli przynagleni rozkazem królewskim, a dekret został podany na zamku w Suzie. Potem król i Haman zasiedli, aby pić, a w mieście Suzie powstało zamieszanie.