Przypowieści Salomona 17

Uwagi na temat wartości

¹Lepsza kromka suchego chleba,[#Rt 2:14]

a przy tym spokój,

niż dom pełen biesiad ofiarnych

i kłótni.

²Rozumny sługa będzie panował

nad synem, który przynosi

wstyd,

i wraz z jego braćmi będzie miał

udział w dziedzictwie.

³Tygiel wytapia srebro, a piec złoto,

a tym, który bada serca, jest JHWH .

⁴Niegodziwy zważa na nieprawe

wargi,

oszust nadstawia ucha na złośliwy

język.

⁵Kto śmieje się z ubogiego, urąga

jego Stwórcy,

kto cieszy się z nieszczęścia,

nie ujdzie bez kary.

⁶Koroną starców są synowie synów,

a chlubą synów są ich ojcowie.

⁷Głupiemu nie przystoi wzniosła[#17:7 Lub: szlachetna ; wg G: , χείλη πιστὰ.]

mowa,

tym mniej szlachetnemu mowa

kłamliwa.

⁸Kamieniem magicznym jest

prezent w oczach właściciela,

dokądkolwiek się on zwróci,

doświadcza powodzenia.

⁹Zakrywa nieprawość ten, komu

zależy na miłości;

lecz kto o niej rozpowiada,

rozdziela przyjaciół.

¹⁰Nagana dotyka rozumnego głębiej,

niż głupiego sto batów.

¹¹Niegodziwy dąży jedynie do buntu,

lecz wyprawią przeciw niemu

okrutnego posłańca.

¹²Lepiej człowiekowi spotkać

niedźwiedzicę, której zabrano

młode,

niż głupca w przystępie jego

głupoty.

¹³Nie odstąpi zło od domu tego,

kto złem odpłaca za dobro.

¹⁴Początek kłótni jest jak

wypuszczenie wody,

więc zaniechaj tego, zanim

wybuchnie spór.

¹⁵Ten, kto usprawiedliwia

bezbożnego, i ten, kto skazuje

sprawiedliwego –

obaj są ohydą dla JHWH .

¹⁶Po co pieniądze w ręku głupca?

Na zakup mądrości. Lecz brak mu

na to rozumu.

¹⁷Przyjaciel kocha w każdym czasie,[#17:17 , רֵעַ (): . To samo słowo występuje w następnym wersecie, gdzie ozn. bliźniego.; #Prz 27:10]

rodzi się bratem w niedoli.

¹⁸Człowiekiem nierozumnym jest ten,

kto przyklaskuje w dłoń,

kto daje poręczenie za swojego

bliźniego.

¹⁹Kto kocha nieprawość, kocha

zwadę;

kto podwyższa swe wejście,

zaprasza włamanie.

²⁰Przewrotny sercem nie znajdzie

dobra,

a człowiek pokrętnego języka

wpada w nieszczęście.

²¹Kto spłodził głupca, to na swoje

zmartwienie,

ojciec szaleńca nie dozna radości.

²²Wesołe serce sprzyja uzdrowieniu;[#17:22 Lub: przybliża uzdrowienie, wychodzi na zdrowie . Uzdrowienie, גֵּהָה (), hl: BHS sugeruje emendację na גְּוִיָּה (), czyli: ciało.]

lecz przygnębiony duch wysusza

kości.

²³Bezbożny przyjmuje prezent[#Prz 21:14]

z zanadrza,

aby naginać ścieżki prawa.

²⁴Twarz roztropnego zwrócona ku

mądrości,

lecz oczy głupca [błądzą]

po krańcach ziemi.

²⁵Syn głupi jest utrapieniem dla ojca

i goryczą dla swojej rodzicielki.

²⁶Niedobre jest wymierzanie

sprawiedliwemu choćby grzywny,

i niesłuszne jest chłostanie

szlachetnych.

²⁷Kto oszczędza swych słów, wie,

[czym jest] wiedza,

a kto zachowuje spokój ducha,

jest człowiekiem rozumnym.

²⁸Nawet głupiec, gdy milczy,

uchodzi za mądrego,

za rozumnego – gdy zamyka usta.