Przypowieści Salomona 5

Przestroga przed współżyciem pozamałżeńskim

¹Zwróć uwagę na mą mądrość,

mój synu,

skieruj ucho na moje zrozumienie

[biegu spraw],

²abyś [potrafił] zachować rozwagę

i aby twoje wargi strzegły poznania.

³Owszem, wargi obcej ociekają[#5:3 Lub: Gdyż.]

miodem,

a jej podniebienie gładsze niż

oliwa,

⁴jednak potem jest gorzka jak piołun,

ostra jak obosieczny miecz.

⁵Jej nogi schodzą do śmierci,

jej kroki zdążają do Szeolu,

⁶by nie musiała prostować ścieżki

życia –

nie wie ona, jak niepewne są jej

szlaki.

⁷Teraz więc słuchajcie mnie,

synowie,

i nie odstępujcie od wypowiedzi

moich ust!

⁸Z dala od niej niech biegną twoje

drogi

i nie zbliżaj się do wejścia jej domu,

⁹byś nie oddał innym swojej sławy[#5:9 , הוֹד (), lub: czci, sił witalnych ; wg G: , ζωήν σου.]

ani swoich lat okrutnemu

[człowiekowi],

¹⁰aby obcy nie nasycili się twym

mieniem

ani twój trud [nie trafił]

do cudzego domu,

¹¹abyś nie narzekał u swojego kresu,[#5:11 : wg G: , καὶ μεταμεληθήσῃ.]

kiedy zwiędnie twoje ciało oraz

krzepkość,

¹²i nie powiedział: Jak mogłem

nienawidzić karności

i jak me serce mogło lekceważyć

przestrogę,

¹³i jak mogłem nie słuchać moich

wychowawców,

i nie kierować ucha ku moim

nauczycielom?!

¹⁴Szybko znalazłem się w wielkim[#5:14 Lub: Prawie , כִּמְעַט ().]

nieszczęściu

pośród zgromadzenia i rady!

Piękno miłości małżeńskiej

¹⁵Pij wodę z własnej cysterny,

świeżą wodę ze swojej studni!

¹⁶Czy twoje źródła mają wylewać się[#Pnp 4:12, 15]

na zewnątrz,

a strumienie wody na place?

¹⁷Niech do ciebie samego należą,

a nie do obcych wraz z tobą!

¹⁸Niech będzie błogosławiony twój

zdrój,

ciesz się z żony twojej młodości!

¹⁹Rozkosznej jak łania, wdzięcznej

jak gazela!

Niech jej piersi upajają cię bez

przerwy,

bądź zawsze pijany jej miłością!

²⁰Dlaczego masz upijać się obcą,

mój synu,

i obejmować piersi cudzej?

²¹Tak, przed oczyma JHWH jawne są

drogi człowieka

i On zważa na wszystkie jego szlaki.

²²Bezbożnego usidlają jego własne[#5:22 : brak w G.]

przewinienia,

trzymają go pęta własnego grzechu.

²³Umrze on z powodu braku karności

i zbłądzi przez swoją wielką

głupotę.