Job 9

Sumagot si Job

¹Sumagot si Job,

²“Totoo ang sinabi mo.

Ngunit paano mapapatunayan ng tao

na wala siyang kasalanan

sa harapan ng Diyos?

³Kahit na makipagtalo pa siya

sa Diyos sa hukuman,

wala siyang magagawa,

dahil sa isang libong katanungan ng Diyos,

hindi niya masasagot isa man sa mga ito.

⁴Marunong at makapangyarihan ang Diyos.

Sino ang nakipaglaban sa kanya

at nagtagumpay?

⁵Walang ano-anoʼy pinauuga niya

ang mga bundok

at natitibag ito

sa tindi ng kanyang galit.

⁶Niyayanig niya ang lupa

at ang mga pundasyon nito ay nauuga.

⁷Kapag inutusan niya ang araw

o ang mga bituin,

hindi ito sisikat o magbibigay ng liwanag.

⁸Tanging siya lamang

ang nakapaglalatag ng langit

at nakapagpapatigil ng alon.

⁹Siya ang manlilikha

ng grupo ng mga bituin

na tinatawag na Oso, Orion, Pleyades,

at mga bituin sa katimugan.

¹⁰Gumagawa siya ng kahanga-hangang mga bagay

at mga himalang hindi kayang unawain at bilangin.

¹¹Kapag dumadaan siya sa tabi ko,

hindi ko siya nakikita o nararamdaman.

¹²Kung may gusto siyang kunin,

walang makakapigil sa kanya.

At sino ang makakapagreklamo

sa mga ginagawa niya?

¹³Hindi pinipigil ng Diyos ang kanyang galit.

Kahit ang mga katulong ni Rahab,

na halimaw sa dagat,

ay yumuyukod sa takot sa kanya.

¹⁴“Kaya papaano ko ipagtatanggol

ang sarili ko sa Diyos?

Ano ang mga salitang

maaari kong gamitin

upang makipagtalo sa kanya?

¹⁵Kahit na wala akong kasalanan,

hindi ko maipagtatanggol

ang sarili ko.

Ang magagawa ko lamang

ay magmakaawa sa Diyos

na aking Hukom.

¹⁶Kahit hilingin kong magkausap kami

at pumayag siya,

hindi pa rin niya ako pakikinggan ni paniniwalaan.

¹⁷Sapagkat pinapahirapan niya ako

na parang sinasalanta ng bagyo,

at dinadagdagan pa niya

ang paghihirap ko

nang walang dahilan.

¹⁸Halos malagot na

ang aking hininga

dahil sa paghihirap na

kanyang idinulot sa akin.

¹⁹Kung lakas ang pag-uusapan

walang tatalo sa kanya!

At kung sa hukuman idadaan,

sinong makapaghahabla sa kanya?

²⁰Kahit na akoʼy walang kasalanan,

hahatulan ako ng mga salitang

aking tinuran.

Kahit wala akong ginawang mali,

isasakdal pa rin ako nito.

²¹“Kahit na wala akong kapintasan,

wala na itong halaga sa akin ngayon.

Kinamumuhian ko na ang aking buhay.

²²Pareho lang naman ang kapalaran

ng matuwid at masama.

Lahat sila ay mamamatay.

²³Kapag biglang namatay

sa kalamidad ang matuwid,

natatawa lang siya.

²⁴Ipinagkatiwala niya ang mundo

sa masasamâ.

Tinatakpan niya ang mata

ng mga hukom

upang hindi sila humatol ng tama.

Kung hindi siya

ang gumagawa nito,

sino pa kaya?

²⁵“Madaling lumipas ang mga araw sa buhay ko;

mas mabilis pa ito kaysa sa mananakbo.

Lumilipas ito nang walang nakikitang kabutihan.

²⁶Dumadaan itong kasimbilis

ng isang bangkang gawa sa tambo

o ng agilang dumadagit ng pagkain.

²⁷Kahit tumigil na ako sa pagdaing

at pagdadalamhati

at akoʼy ngumiti na,

²⁸nananaig pa rin sa akin ang takot

sa mga paghihirap na maaaring

dumating sa akin.

Dahil alam kong hindi niya ako ituturing

na walang kasalanan.

²⁹Yaman din lamang

na itinuring na niya akong

may kasalanan,

wala nang halaga

na ipagtanggol ko pa

ang aking sarili.

³⁰Kahit hugasan ko pa ng sabon

ang aking buong katawan,

at lagyan ng pulbos na panlinis

ang aking mga kamay

³¹ilulubog pa rin niya ako

sa maputik na hukay,

upang kahit ang sarili kong damit

ay ikahiya ako.

³²“Hindi tao ang Diyos na katulad ko;

hindi ko siya kayang sagutin

o isakdal man sa hukuman.

³³Mayroon sanang mamagitan sa amin

upang pagkasunduin kaming dalawa,

³⁴at mapatigil sana niya

ang pagpalo ng Diyos sa akin,

upang hindi na ako matakot.

³⁵Kung magkagayoʼy

makakausap ko na ang Diyos

nang walang takot,

ngunit sa ngayon

hindi ko pa ito magagawa.