Daniela 12

Daniela 12

¹W tym czasie powstanie wielki książę,

Michał,

który jest opiekunem

synów twojego ludu,

a będzie to czas takiego ucisku,

jakiego nie było, odkąd istnieje naród,

aż do tego właśnie czasu.

Wtedy wybawiony będzie twój lud —

każdy, którego odnajdą

wpisanego do zwoju.

²I obudzi się wielu ze śpiących

w prochu ziemi —

jedni do życia wiecznego,

a drudzy na zniewagi

i wieczne odrzucenie.

³Lecz roztropni będą jaśnieć

jak jasność na sklepieniu niebios,

a ci, którzy wielu wiodą do sprawiedliwości,

jak gwiazdy — na wieki wieczne.

⁴Ale ty, Danielu, zamknij te słowa i zapieczętuj tę księgę aż do czasu końca! Wielu będzie zabieganych i wzrośnie poznanie.[#12:4 , hbr. יְשֹׁטְטוּ (), lub: biegać tu i tam .; #12:4 Lub: powiększy () wiedzę .]

⁵A gdy ja, Daniel, spojrzałem, oto stali tam dwaj inni, jeden po jednej stronie rzeki, a drugi po przeciwnej.

⁶I ten, który stał po tej stronie rzeki, powiedział do odzianego w lnianą szatę, który stał na drugim brzegu: Kiedy nastąpi koniec tych przedziwnych rzeczy?

⁷Wtedy odziany w lnianą szatę, stojący poza wodą, wzniósł ku niebu swe ręce, prawą oraz lewą, i przysiągł na Wiecznie Żywego: Nastąpi on o wyznaczonym czasie, czasach i połowie czasu. Wszystko to dopełni się wtedy, gdy dopełni się rozproszenie mocy świętego ludu.

⁸Ja wprawdzie słyszałem te słowa, lecz ich nie zrozumiałem. Zapytałem więc: Panie! Co będzie końcem tych rzeczy?

⁹A on odpowiedział: Idź, Danielu, bo znaczenie tych słów będzie jasne dopiero w czasie końca.

¹⁰Wielu będzie się oczyszczało i wybielało, wielu też będzie wypróbowanych. Bezbożni natomiast będą postępować bezbożnie. Nie zrozumie tego żaden z nich, ale roztropni zrozumieją.[#12:10 Lub: wypławionych, sprawdzonych .]

¹¹Od czasu zniesienia codziennej ofiary i postawienia obrzydliwości spustoszenia upłynie tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dni.[#12:11 Okres 3,5 roku: 1260 dni wg kalendarza słonecznego; 1290 dni wg księżycowego.]

¹²Szczęśliwy, kto doczeka i dotrwa do tysiąca trzystu trzydziestu pięciu dni.

¹³A ty idź do końca. Potem spoczniesz i do tego, co wyznaczono ci losem, powstaniesz u kresu dni.[#12:13 ; wg G: i powstaniesz na swoją chwałę przy dopełnieniu dni ; wg Th: i powstaniesz do swojego działu przy dopełnieniu dni .]