1Potem przyszły do Dawida do Hebronu wszystkie plemiona Izraela i przemówiły tymi słowy: Oto jesteśmy twoją kością i twoim ciałem.[#5:1 , שְׁבָטִים, może ozn. przedstawicieli plemion, por. 2Sm 7:7.; #5:1 Brak w 4QSamᵃ.; #5:1 , עַצְמְךָ וּבְשָׂרְךָ אֲנָחְנוּ: idiom: , zob. Rdz 29:14; 2Sm 19:13.]
2Już dawniej, gdy jeszcze Saul był królem nad nami, ty byłeś tym, który wyprowadzał i przyprowadzał Izraela, i tobie JHWH powiedział: Ty będziesz pasł mój lud Izraela i ty będziesz wodzem Izraela.[#5:2 , גַּם־אֶתְמוֹל גַּם־שִׁלְשׁוֹם, idiom: .; #5:2 , הַמּוֹצִיא וְהַמֵּבִיא, idiom: (w kont. wojennym) , zob. Joz 14:11; 1Sm 18:13, 16; 29:6.; #1Sm 18:13]
3Przyszli więc wszyscy starsi Izraela do króla do Hebronu, król Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie, przed obliczem JHWH , i namaścili [tam] Dawida na króla nad Izraelem.[#5:3 : brak w Mss.; #2Sm 2:4]
4Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, a królował czterdzieści lat.
5W Hebronie królował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy, a w Jerozolimie, nad całym Izraelem i Judą, królował trzydzieści trzy lata.[#2Sm 2:11; 1Krl 2:11; 1Krn 3:4; 29:27]
6Następnie król wraz ze swoimi ludźmi wyruszył do Jerozolimy, do Jebuzytów zamieszkujących tę ziemię. Powiedzieli oni jednak Dawidowi tak: Nie wejdziesz tutaj, nawet ślepi i kulawi cię przepędzą! – mówiąc [sobie]: Dawid tutaj nie wejdzie![#Rdz 14:18; #5:6 Jerozolima , יְרוּשָׁלִַם, czyli: (ugar. boga) ; miasto zbudowane na wzgórzu Ofel ( część wsp. Jerozolimy), zamieszkane już w okresie chalkolitu (III tys. p. Chr.); warowne od okresu średniego brązu (tj. 2900-2500 r. p. Chr.), pojawia się w dokumentach z Ebli. W okresie późnego brązu jedno z miast-państw Kanaanu, zależne od Egiptu i wspominane w egip. formułach złorzeczeń z XIX w. p. Chr. oraz w Listach z Amarna z XIV w. p. Chr. (2Sm 3:6).; #Rdz 10:16; Joz 10:5; 15:63; Sdz 1:21; #Joz 15:63; Sdz 1:21]
7Lecz Dawid zdobył twierdzę Syjon – jest ona miastem Dawida.
8Dawid powiedział także w tym dniu: Kto chciałby przypuścić uderzenie na Jebuzytę, musi wedrzeć się przez kanał i [tak pokonać tych] kulawych i ślepych – znienawidzonych przez duszę Dawida; dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do świątyni.[#5:8 , וְיִגַּע בַּצִּנּוֹר, hl, por. Ps 42:8; wg 4QSamᵃ: , יגע בצנור; wg G: , ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι.; #5:8 , za שְׂנֻאֵי (): , wg שָׂנְאוּ (); , hbr. שָׂנְאָה, wg 4QSamᵃ.; #5:8 Za G, εἰς οἶκον κυρίου; wg MT: אֶל־הַבָּיִת, lub: do świątyni , , 2Sm 3:8. Być może niektóre sugestie co do postępowania w świątyni pochodzą od samego Dawida? 1Krn 11:6 dod.: .]
9Potem Dawid zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Obudował [ją] też Dawid wokoło, od Millo ku domowi.[#5:9 : zob. 1Krl 9:15, 24; 11:27; 1Krn 11:8; 2Krn 32:5.; #5:9 , וָבָיְתָה, lub: ku środkowi .]
10Tak wzrastał Dawid w potęgę, a JHWH , Bóg Zastępów, był z nim.[#5:10 : brak w 4QSamᵃ i G.]
11Chiram zaś, król Tyru, przysłał do Dawida posłańców i drewno cedrowe oraz cieślów i murarzy, którzy zbudowali Dawidowi dom.[#5:11 , וְחָרָשֵׁי עֵץ וְחָרָשֵׁי אֶבֶן קִיר, lub: znawców obróbki i drewna i znawców obróbki kamienia ściennego ; lecz w 4QSamᵃ brak: .; #1Krn 14:1-2; #5:11 (969-936 r. p. Chr.) mógł zaopatrzyć Dawida, który panował w latach 1000-961 p. Chr., w końcowym okresie jego rządów (2Sm 3:11).]
12Tak Dawid poznał, że to JHWH ustanowił go królem nad Izraelem i że ze względu na swój lud Izraela wyniósł jego królestwo tak wysoko.
13Po przybyciu z Hebronu Dawid pojął sobie jeszcze nałożnice i żony z Jerozolimy. Urodziło się też Dawidowi więcej synów i córek.[#5:13 : wg G: .; #1Krn 3:5-8; 14:3-6]
14A to są imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szamua i Szobab, i Natan, i Salomon,[#5:14 , שַׁמּוּעַ, czyli: ; być może skrócona wersja , שְׁמַעְיָה, czyli: , zob. 1Krn 9:16.; #5:14 , שׁוֹבָב, czyli: (być może imię nadane na cześć przywróconego powodzenia).; #Łk 3:31; #5:14 , נָתָן, czyli: (PAN) .; #Mt 1:6-7; #5:14 , שְׁלֹמֹה, czyli: .]
15i Jibchar, i Eliszua, i Nefeg, i Jafia,[#5:15 , יִבְחָר, czyli: (go PAN).; #5:15 , אֱלִישׁוּעַ, czyli: .; #5:15 , נֶפֶג, czyli: (do pokonania), od arab. ; , od arab. ; 2Sm 3:15.; #5:15 , יָפִיעַ, czyli: (PAN).]
16i Eliszama, i Eliada, i Elifelet.[#5:16 , אֱלִישָׁמָע, czyli: .; #5:16 , אֶלְיָדָע, czyli: .; #1Krn 14:4-7; #5:16 , אֱלִיפֶלֶט, czyli: .]
17A gdy Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad Izraelem, wyruszyli wszyscy Filistyni, aby odszukać Dawida. Dawid usłyszał o tym i zszedł do twierdzy.
18Filistyni zaś przyszli i rozłożyli się w dolinie Refaim.[#5:18 dolina Refaim : dolina prowadząca do Jerozolimy od .]
19Wówczas Dawid pytał JHWH tymi słowy: Czy mam ruszyć na Filistynów? Czy wydasz ich w moją rękę? A JHWH powiedział do Dawida: Wyrusz, gdyż na pewno wydam Filistynów w twoją rękę.[#1Sm 14:37; 23:11; 30:7-8; 2Sm 2:1]
20Dawid nadciągnął zatem przeciw Baal-Perasim, tam pobił ich Dawid i powiedział: JHWH przełamał moich wrogów przede mną tak, jak przełamują się wody. Dlatego nadał temu miejscu nazwę Baal-Perasim.[#5:20 : wg G: , ἐκ τῶν ἐπάνω διακοπῶν.; #Iz 28:21; #5:20 , בַּעַל פְּרָצִים, czyli: ; wg G: , ἐπάνω διακοπῶν.]
21Filistyni porzucili tam nawet swoje bożki, które Dawid i jego ludzie zabrali.[#5:21 : אֶת־עֲצַבֵּיהֶם, wg G: , τοὺς θεοὺς αὐτῶν.; #1Krn 14:12]
22Filistyni jednak wyruszyli jeszcze raz i [znów] rozłożyli się w dolinie Refaim.
23Dawid pytał wówczas JHWH , a On odpowiedział mu: Nie wyruszaj, [ale] zajdź ich z tyłu i uderz na nich od strony balsamowców.[#5:23 G dod.: , εἰς συνάντησιν αὐτῶν.; #5:23 , בְּכָאִים: identyfikacja krzewów niepewna; wg G: , καὶ παρέσει αὐτοῖς πλησίον τοῦ κλαυθμῶνος.]
24Gdy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach balsamowców, wtedy każ uderzyć, wtedy bowiem JHWH wyjdzie [do walki] przed tobą, aby pobić obóz Filistynów.[#2Krl 7:6]
25I Dawid uczynił tak, jak mu przykazał JHWH , i pobił Filistynów od Geby aż po wejście do Gezer.[#5:25 , גֶּבַע, wg 1Krn 14:16: , גִּבעוֹן.; #5:25 : miasto kananejskie, które przeszło pod władzę Salomona, przekazane mu wraz z córką faraona, 30 km na od Jerozolimy, zob. Sdz 1:29; 1Krl 9:16.]